Ἀγαπητοί μου Ἐνορίτες.
Πολλές φορές κατά τίς Παρασκευές τοῦ μηνός Ἀπριλίου ψάλλονται οἱ χαιρετισμοί τῆς Θεοτόκου. Ὁ τελευταῖος οἴκος πού ἀρχίζει μέ τό γράμμα «Ω» ἀναφέρεται στήν ἁγνή καί καθαρή κόρη τῆς Ναζαρέτ, ἡ ὁποία ἀξιώθηκε νά ἀναδειχθεῖ Θεοτόκος! Νά γεννήσει τόν Θεό! Ὁ ὑμνογράφος ποιητικότατα γράφει: «Ὦ πανύμνητε μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τόν πάντων ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον. Δεξαμένη τήν νῦν προσφοράν ἀπό πάσης ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας καί τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως, τούς σοί βοώντας, ἀλληλούια». Ὦ μητέρα τοῦ Θεοῦ, πού ἀξίζεις ἄπειρους ὕμνους, Σύ πού γέννησες τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, πού ὑπερέχει σέ ἁγιότητα ὅλους τούς ἁγίους. Ἀφοῦ δέχθηκες τούς ὕμνους πού σοῦ προσφέραμε, γλύτωσε ἀπό κάθε συμφορά ὅλους καί λύτρωσε ἀπό τήν μελλοντική τιμωρία αὐτούς πού σοῦ ψάλλουν, λέγοντας, αἰνεῖτε τόν Θεό.
Πραγματικά, ἡ Θεοτόκος ἀξίζει κάθε ὕμνο, κάθε δοξολογία, κάθε μεγαλυνάριο, τιμή καί εὐχαριστία.
Πραγματικά, ὅ, τι ὑπεροχότερο ἔχει εἰπωθεῖ, ὅ, τι ἔχει ἐκφρασθεῖ ὡς λόγος καί ὕμνος μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, εἰπώθηκε γι’ αὐτή τήν φτωχή καί ἁγνή κόρη τῆς Ναζαρέτ.
Ποιά ὕπαρξη στή γῆ ὀνομάσθηκε «Παναγία»; Ποιά ὀνομάσθηκε «Παρθένος», «ἄσπιλος», «ἀμόλυντος»; Ποιά ὀνομάσθηκε «ὑψηλοτέρα τῶν οὐρανῶν», «τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ» καί «ἐνδοξοτέρα τῶν Σεραφείμ»; Ποιά ὀνομάσθηκε «Μητέρα Θεοῦ»; Καμμία. Γιατί ἄραγε αὐτή ὀνομάσθηκε ἔτσι; Ἐπειδή κατάφερε νά ἐπιτύχει τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο δημιουργήθηκε ὁ ἄνθρωπος ἀπ’ τόν Θεό. Καί ποιός εἶναι αὐτός ὁ σκοπός; Σκοπός τοῦ Θεοῦ ἦταν, ὅταν δημιούργησε τόν ἄνθρωπο, νά γεννηθεῖ κάποτε Αὐτός ἀπ’ τόν ἄνθρωπο, καί ἀφοῦ γεννηθεῖ ὥς ἄνθρωπος, νά ὑψώσει τόν ἄνθρωπο σέ θεάνθρωπο!
Αὐτό κατάφερε ἡ Θεοτόκος, «… ἡ πρό αἰώνων προορισθεῖσα Μητέρα», ὅπως καταγράφεται σέ ἕνα τροπάριο τῆς Λιτῆς τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου. Μή μᾶς σοκάρει, μή μᾶς σκανδαλίζει αὐτό τό «προορισθεῖσα». Ὁ Θεός δέν προορίζει. Ὅμως, ἀκόμη πρό τῆς δημιουργίας τοῦ σύμπαντος, προγνώρισε τή μορφή τῆς Θεοτόκου, ποιά θά εἶναι καί τήν προόρισε γιά μητέρα Του. Η Παρθένος Μαρία, λοιπόν, γνωρίζει ὅτι σκοπός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό, καί τό πιστεύει αὐτό μέ ὅλη της τήν ψυχή. Γράφει πολύ εὔστοχα ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας: «Αὐτή, ἄναψε μέσα στήν ψυχή της τόσο σφοδρό ἔρωτα γιά τόν Θεό… ὑπῆρξε νυμφικός θάλαμος, χωρίς νά περιμένει νυμφίο. Ἦταν οὐρανός, μολονότι ἀγνοοῦσε ὅτι μέσα ἀπ’ αὐτήν ἐπρόκειτο νά ἀνατείλει ὁ Ἥλιος… δέν εἶχε ἀφήσει ἀξεπέραστη καμμιά κορυφή ἁγιότητος… τόσο πολύ τελειοποίησε τήν ψυχή της, ὥστε διαλέχθηκε ἀπό τόν δίκαιο Θεό, μέσα σ’ ὁλόκληρη τήν ἀνθρώπινη φύση». «Ἡ Μαρία εἶναι ἡ «σεμνότης», ἡ «χάρις», «ὁ κόσμος» «τῶν ὄντων», καί γι’ αὐτό, ὅταν ὁ Θεός ἀτενίζοντας στήν ἀρχή τῶν αἰώνων τά δημιουργήματά Του, εἶπε ὅτι εἶναι «καλά λίαν», οὐσιαστικά ἔβλεπε μπροστά Του, τόν καρπό ὅλης τῆς δημιουργίας, τήν Παρθένο»!
Ἡ Παρθένος, λοιπόν, ξέρει ποιός εἶναι ὁ σκοπός τοῦ ἀνθρώπου, καί γι’ αὐτό δέν ἐκπλήσσεται μ’ αὐτό πού τῆς λέγει ὁ ἄγγελος, ὅτι ὁ Θεός θά γίνει ἄνθρωπος. Γι’ αὐτό εἶναι σίγουρη. Αὐτό πού ρωτάει εἶναι τό, πῶς αὐτή, πού εἶναι παρθένος, θά μπορέσει νά γεννήσει χωρίς ἄνδρα;
Ἡ προαιώνια βουλή τοῦ Θεοῦ καί ὁ τελικός καί ὕψιστος σκοπός τῶν πάντων εἶναι «ἡ εἰσαγωγή τοῦ πρωτοτόκου εἰς τήν οἰκουμένην». (Ἑβρ. Α΄6) Καί σημειώνει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής, «Τοῦτο ἐστί τό μέγα καί ἀπόκρυφον μυστήριον… πρός τοῦτο τό τέλος ἀφορῶν τάς τῶν ὄντων ὁ Θεός παρήγαγεν οὐσίας…». Καί συμπληρώνει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης, «Ἵνα ἑνωθείς μετ’ αὐτοῦ, ἑνωθεῖ μεθ’ ὅλων τῶν κτισμάτων… καί Κτίστης καί κτίσις γένηται ἕν καθ’ ὑπόστασιν, κατά τόν θεόφρονα Μάξιμον». Ὥστε, ἀφοῦ ἑνωθεῖ μετά τοῦ ἀνθρώπου, στή συνέχεια νά ἑνωθεῖ μέ ὅλα τά κτίσματα… καί ἔτσι, ὁ Κτίστης καί ἡ κτίση νά γίνουν ἕνα, σύμφωνα μέ τόν θεόφρονα Μάξιμο.
Βρέθηκαν, ἴσως, μερικοί μεγάλοι ἄθεοι, φιλόσοφοι καί ἄλλοι, πού ὑποστήριξαν μέσα στούς αἰῶνες ὅτι, ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γίνει θεός. Κανείς ὅμως ποτέ, ἐκτός ἀπ’ τούς Πατέρες τῆς ὀρθοδόξου χριστιανικῆς πίστεως, δέν τόλμησε νά ὑποστηρίξει ὅτι, ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γεννήσει τόν Θεό!
Κι ὅμως, αὐτό τό παράδοξο, ἀποτελεῖ τήν μεγάλη ἀξία καί τήν ὕψιστη εὐγένεια τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Ὁ Θεός ἀξίωσε τήν ἀνθρώπινη φύση νά γίνει «θεοτόκος»! Ἡ ἀξία, λοιπόν, τῆς Θεοτόκου βρίσκεται ἀκριβῶς στό ὅτι πραγματοποίησε αὐτόν τόν σκοπό, λέγοντας ἐκεῖνο τό «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου»!
Καί τό ἀληθινό μεγαλεῖο τοῦ ἀνθρώπου ἔγκειται ἀκριβῶς στό νά πραγματοποιεῖ τόν ὕψιστο προορισμό, πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, τήν θέωση, νά γίνει κατά χάριν θεός, καί ταυτόχρονα νά ἔχει συνείδηση ὅτι εἶναι ἕνας ἄχρηστος δοῦλος. Τό ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γίνει θεός, αὐτό ἀποκαλύπτει τό μεγαλεῖο του ἀνθρώπου. Ἐπίσης ὅμως φανερώνει καί τό βάθος τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἁπλός οἶκτος ἤ ἐλεημοσύνη ἀλλά φιλανθρωπία, ἀληθινή φιλία πρός τούς ἀνθρώπους. Τό ὁμολόγησε ὁ Ἰησοῦς στούς μαθητές Του κατά τήν διάρκεια τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, ὅταν εἶπε, «Ὑμεῖς φίλοι μου ἐστέ». (Ἰωάνν. ΙΕ΄ 14)
Ποῦ εἶναι τώρα οἱ οὐμανιστές, οἱ ἀνθρωπιστές, πού θέλουν τόν ἄνθρωπο μόνο ἄνθρωπο, ἔστω καί τέλειο ἄνθρωπο; Πού θέλουν τήν κοινωνία ἀνθρώπινη. Ἡ ὀρθοδοξία, στήν «νεκρή» καθ’ ἑαυτή φύση τοῦ ἀνθρώπου, ἀντιπαραθέτει τήν «ἀληθῆ», «θεοτόκο» ἀνθρώπινη φύση. Στό πρότυπο τοῦ οὐμανισμοῦ, πού εἶναι ὁ «ἀν–υπόστατος» ἄνθρωπος, ἀντιπαραθέτει ὡς πρότυπο τόν θεάνθρωπο! Καί στόν χωρίς Θεό οὐμανισμό, ἀντιπαραθέτει τόν «θεανθρωπισμό»!
Ὁ ἄνθρωπος τώρα, ἀγαπητοί μου, μπορεῖ νά ἔχει πρότυπο. Τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό!!! Μπορεῖ νά ἔχει σκοπό. Τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστό!!! Τήν θέωση!!!
Καί συνεχίζει ὁ ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας, «Ἀφοῦ ἡ Παρθένος εἶπε στόν ἄγγελο τό, «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου», ἀμέσως ὅλα πραγματοποιήθηκαν. «Καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἠμῖν…», καί πλάθεται ἔτσι μέ λόγο μητρικό ὁ τοῦ Πατρός Λόγος. Καί κτίζεται μέ τή φωνή τοῦ κτίσματος ὁ Δημιουργός… Ὦ φωνή ἱερή! Ὦ λόγια πού κατορθώσατε τέτοιο μεγαλεῖο! Ὦ γλώσσα εὐλογημένη, πού ἀνακάλεσες μέ μιᾶς ἀπό τήν ἐξορία, ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη!… Γι’ αὐτά σου τά λόγια, ποιά εὐχαριστία θά ἦταν ἄξια νά σοῦ προσφερθεῖ ἀπό μᾶς; Γιατί, τά δικά μας λόγια εἶναι γήινα, ἐνῶ ἐσύ ξεπέρασες τοῦ κόσμου ὅλου τίς κορυφές. Ἄν, λοιπόν, χρειάζεται νά σοῦ προσφερθοῦν τιμητικοί λόγοι, αὐτό νομίζω πώς πρέπει νά εἶναι ἔργο Ἀγγέλων, νοῦ Χερουβικοῦ, πύρινης γλώσσας»!
Κι ἐμεῖς, ἀγαπητοί μου, μή μπορώντας νά προσθέσουμε τίποτ’ ἄλλο, γιά νά τιμήσουμε τήν ὑπεραγία Θεοτόκο, ξαναλέμε τήν πρώτη φράση τοῦ τελευταίου οἴκου: «Ὦ πανύμνητε μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τόν πάντων ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον», δῶσε σέ μᾶς, ὄχι μόνο νά μιλᾶμε γιά Σένα καί γιά ὅσα φέρνουν τιμή καί δόξα στόν Υἱό πού γέννησες, ἀλλά νά μᾶς ἐνισχύσεις καί νά μᾶς προετοιμάσεις νά γίνουμε οἰκητήρια δικά Του, νά κατοικεῖ ὁ Ἰησοῦς Χριστός μέσα μας γιά πάντα, στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων.
Μέ κάθε εὐχή καί εὐλογία
νά γίνουμε κατοικητήρια καί «θεοτόκοι»
τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ
ὁ πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου
Με την δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα εορτάσθηκε στην ενορία του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας η εορτή της προσκυνήσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας, η οποία επιτελείται την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Μετά το πέρας της Δοξολογίας, κατά το ασματικό «Άγιος ο Θεός», έγινε η λιτάνευση του Τιμίου Σταυρού από τους Ιερείς τον π. Βασίλειο και τον π. Νέστορα εντός του Ιερού Ναού και εναποτέθηκε στο κέντρο του Ναού, όπως ορίζει το εκκλησιαστικό τυπικό. Στη συνέχεια οι πιστοί ασπαζόμενοι τον Τίμιο Σταυρό λάμβαναν από το χέρι του Ιερέα, ως ευλογία, άνθη, τα οποία θα φυλάξουν στο εικονοστάσι και θα τα χρησιμοποιήσουν ως θυμίαμα όταν ξηραθούν.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας το λόγο κήρυξε ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος, ο οποίος αναφέρθηκε στην θεολογία του Σταυρού του Χριστού. Είπε ότι «επάνω στον Σταυρό έγινε η συμφιλίωση του ουρανού και της γης, έγινε η συμφιλίωση του ιουδαϊκού και του εθνικού κόσμου, σβήστηκε το χρεωστικό γραμμάτιο των αμαρτιών μας και νικήθηκαν οι δαίμονες και διαπομπεύθηκαν». Αναφέρθηκε, επίσης, και στους «εχθρούς του Σταυρού του Χριστού, οι οποίοι έχουν θεοποιήσει την κοιλιά τους και ζουν ανήθικη και ακόλαστη ζωή, για την οποία συγχρόνως καυχώνται. Είναι οι τα επίγεια φρονούντες.» Μίλησε, ακόμη, και για το ότι «ο απόστολος των εθνών Παύλος είχε ως μέγα καύχημά του τον Τίμιο Σταυρό, ο οποίος για τους πιστούς είναι Θεού δύναμη και Θεού σοφία». Και κατέληξε λέγοντας, «γι’ αυτό η Εκκλησία μας προβάλλει σήμερα τον Σταυρό του Χριστού, για να τον δούμε, να τον προσκυνήσουμε και να κατανοήσουμε το θεολογικό του βάθος. Όταν κατανοήσουμε ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι σταυρικό και το βιώσουμε ως τέτοιο, τότε θα απολαύσουμε όλα τα αγαθά που ξεπηδούν από την Ανάσταση του Χριστού.
Όταν συσταυρωθούμε με τον Χριστό, τότε και θα συναναστηθούμε μαζί Του στη Βασιλεία των ουρανών».
Τα Κατηχητικά Σχολεία της Ενορίας του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας σε συνεργασία με την χορωδία παραδοσιακής μουσικής της Ενορίας μας οργάνωσαν, όπως κάθε χρόνο, μια όμορφη εκδήλωση για την μεγάλη και ένδοξη ημέρα της 25ης Μαρτίου.
Ως ορθόδοξοι, να εορτάσουμε το ασύλληπτο σχέδιο του Θεού, μια ανεπανάληπτη κίνηση της Θεϊκής αγάπης, που αποτελεί την αρχή του μεγάλου μυστηρίου της σωτηρίας του πεσμένου ανθρώπου.
Ως Έλληνες, να πανηγυρίσουμε την επιστροφή της λευτεριάς της πατρίδας μας, μετά από τέσσερα εκατόχρονα μαύρης σκλαβιάς και πικρής καταφρόνιας. Το όνομα της Ελλάδας όλα αυτά τα χρόνια είχε χαθεί από το χάρτη της οικουμένης.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής 24 Μαρτίου 2019, στην αίθουσα τελετών του 2ου Δημοτικού Σχολείου, κάτω από την σκέπη της Εκκλησίας μας, στο περιβόλι της ενορίας μας.
Τα παιδιά των κατηχητικών Γυμνασίου και Λυκείου παρουσίασαν τη ζωή και το έργο έξι εμβληματικών Μακεδόνων Ηρώων, οι οποίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση της Μακεδονίας κατά το 1821, που πρόσφεραν τις περιουσίες τους, την οικογένειά τους, την ίδια τη ζωή τους, στον βωμό της λευτεριάς.
Ο πρώτος ήταν ο Αγγελής Γάτσος, οπλαρχηγός της Βέροιας, και τον παρουσίασε η Φωτεινή Γκουτζιαμάνη.
Ο δεύτερος, ο Αναστάσιος Καρατάσος, οπλαρχηγός της δυτικής Μακεδονίας, που τα κατορθώματα εξυμνούν πολλά δημοτικά τραγούδια, και τον παρουσίασε η Κατερίνα Ώττα.
Ο τρίτος, ο Ιωάννης Φαρμάκης, ο οποίος πρόκειται για έναν σπουδαίο πρόγονο των Βλατσιωτών, που σημάδεψε την Ιστορία της Επανάστασης στη Μακεδονία και στη Μολδοβλαχία, και τον παρουσίασε η Βασιλικη Τζιλίνη.
Ο τέταρτος, ο Εμμανουήλ Παπάς, ο πρωτεργάτης της Επανάστασης στη Μακεδονία, που δίδαξε σε όλους τις αρετές της ανδρείας και της τόλμης, και τον παρουσίασε η Δέσποινα Χατζή.
Ο πέμπτος είναι ο Γεώργιος Λασσάνης, ο οποίος υπήρξε λόγιος, φιλικός και πολιτικός, που ανέλαβε διάφορα αξιώματα, και τον παρουσίασε η Στυλιανή Καρανάσιου.
Έκτος, ο ήρωας Κωνσταντίνος Κασομούλης, ο οποίος είχε την καταγωγή από την Σιάτιστα, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία και εργάστηκε για την προπαρασκευή του Αγώνα. Ήταν από τους πρωτεργάτες του Μακεδονικού επαναστατικού κινήματος, μαζί με τους γιους του Γεώργιο, Δημήτριο, Ιωάννη και Νικόλαο.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε και το Θεατρικό, «Όταν χύμηξαν οι αετοί», ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας και ο Αθανάσιος Διάκος, στο οποίο παρουσίασαν τα παιδιά μας τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής τους.
Στην οργάνωση, στην προετοιμασία και στην όλη επιτυχία της εκδήλωσης συνετέλεσαν πολλοί. Και πρώτη απ’ όλους η κατηχήτρια των παιδιών και υπεύθυνη, κ. Ευφημία Ώττα μαζί με τη βοηθό στο κατηχητικό της έργο, κ. Τατιανή Τζάλια.
Η χορωδία παραδοσιακής μουσικής της Ενορίας ερμήνευσε τα εθνικά και παραδοσιακά τραγούδια, την οποία διηύθυνε ο μουσικός κ. Παναγιώτης Αμεξίζογλου, που έπαιζε και κιθάρα. Στο τουμπερλέκι ήταν ο κ. Νικόλαος Λεζγίδης.
Την όλη εκδήλωση παρουσίασαν οι κοπέλες Άννα Λεζγίδου και Αθηνά Μαγιάγκα.
Την εκδήλωση «έκλεισε» ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Λ. Βασιλείου, ο οποίος ευχαρίστησε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν και ενθουσίασαν το κοινό, ευχαρίστησε τον Σύλλογο «Μαρκίδες Πούλιου» για την ευγενική προσφορά των διαφόρων στολών, τον Διευθυντή του Β΄ Δημοτικού Σχολείου κ. Χριστοφόρο Κοντσιόγλου που παρεχώρησε την αίθουσα εκδηλώσεων του Σχολείου. Ευχαρίστησε και όλους τους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στα Κατηχητικά Σχολεία της Ενορίας και μαθαίνουν για τον Χριστό και την Ελλάδα.
Στο τέλος τα παιδιά, τα μέλη της χορωδίας και όλο το κοινό, που παρακολούθησε την εκδήλωση, έψαλαν με πολύ ενθουσιασμό το κοντάκιο της εορτής του Ευαγγελισμού, «Τη Υπερμάχω στρατηγώ…», τον Εθνικό μας ύμνο και το «Μακεδονία ξακουστή…»
Ακολουθούν φωτογραφικά στιγμιότυπα από τη θαυμάσια εορταστική εκδήλωση, για τον πανηγυρισμό της Εθνικής μας επετείου του 1821:
Σήμερα Σάββατο 23 Μαρτίου 2019 τελέσθηκε με εκκλησιαστική τάξη και λαμπρότητα η χειροτονία του νέου εψηφισμένου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Αθανασίου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών. Κατά την Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος συλλειτουργούντων ακόμη 32 επισκόπων. Για την χειροτονία του νέου Μητροπολίτου παραβρέθηκαν πλήθος κληρικών, μοναχών, μοναζουσών και πιστών, για να τον τιμήσουν με την παρουσία τους.
Μετά τις ευχαριστίες του προς χειροτονίαν Επισκόπου κ. κ. Αθανασίου προς τον Άγιο Τριαδικό Θεό, την Θεοτόκο και πολλούς Αγίους, μετά τις πολλές ευχαριστίες του προς όλους εκείνους οι οποίοι τον συμπαραστάθηκαν στην όλη πορεία της πνευματικής ζωής του, παρεκάλεσε να προσευχηθούν όλοι οι παρόντες Επίσκοποι, για να έλθει το Πανάγιο Πνεύμα να τον προχειρίσει Επίσκοπον.
Στη συνέχεια ανταπάντησε προς τον νέο Μητροπολίτη Σιατίστης κ.κ. Αθανάσιο ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμος λέγοντας τα εξής: «Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την τίμια ψήφο της, σε εξέλεξε για να ποιμάνεις μια ιστορική επαρχία της πατρίδας μας. Η εκλογή σου βοήθησε να πάρουμε όλοι μας ένα μήνυμα, ότι ο καινούργιος Επίσκοπος Σισανίου και Σιατίστης εξελέγη με την όλη εσωτερική δύναμη της ψυχής όλων των Ιεραρχών της Εκκλησίας. Διότι είναι σπάνιο αλλά όμως όχι ανύπαρκτο, καινούργιοι Ιεράρχες της Εκκλησίας να συγκεντρώνουν την επιλογή όλων των Αρχιερέων. Το ότι το πρόσωπό σου συγκέντρωσε την επιθυμία 71 Αρχιερέων είναι ένα γεγονός για την πορεία της Ιεραρχίας μας και την ελπίδα της Εκκλησίας». Επίσης είπε:
«Η ενότητα της Εκκλησίας είναι η δύναμή της, η ενότητα της Εκκλησίας είναι εκείνη που μπορεί να αντιμετωπίσει τις πολλές δυσκολίες που παρουσιάζονται στην πορεία της. Γι’ αυτό και όλοι σήμερα είμαστε εδώ κοντά σου για να ευχηθούμε ο Θεός να σε ενισχύσει στην πορεία σου»
Σε ένα άλλο σημείο ο Αρχιεπίσκοπος συμπλήρωσε: «Σταυροαναστάσιμη θα είναι η πορεία σου, αλλά έχεις εμπειρία τόσων χρόνων μέσα σε αυτή την διακονία την πνευματική».
Οι ενορίτες της Ενορίας του Αγίου Νικολάου, συνοδευόμενοι από τον πρωτοπρεσβύτερο π. Νέστορα, μετά την χειροτονία πρόσφεραν ένα μικρό δώρο (κρασιά της Σιάτιστας) με ευχές στον νεοχειροτονηθέντα Μητροπολίτη κ.κ. Αθανάσιο.
Σεβασμιώτατε, Μητροπολίτα Σισανίου καί Σιατίστης κ.κ. Ἀθανάσιε,
Ἡ Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σιατίστης μέ τούς πέντε ἱστορικούς Ἱερούς Ναούς, τούς ἐννέα νεότερους καί τούς δυόμισι χιλιάδες πιστούς καί εὐλαβεῖς ἐνορίτες, περιμένει τήν στιγμή τοῦ ἐρχομοῦ Σας.
Σᾶς περιμένουμε ὡς πατέρα, ὡς διδάσκαλον, ὡς ἰατρόν, ὡς «κήρυκα καί ἀπόστολο τῆς ἀληθείας», «σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν», ὡς «Ἐκκλησίαν Θεοῦ ἐπιμελησόμενον».
Ἀσπαζόμεθα σεβασμίως τήν δεξιάν Σας ἅπαντες οἱ ἐνορίτες μετά τῶν Ἱερέων Βασιλείου Λ. Βασιλείου καί Νέστορος Ἀθ. Γκουρομίσιου.
Η Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης, μετά την χειροτονία του νέου Μητροπολίτου κ.κ. Αθανασίου, προετοιμάζεται για την υποδοχή και την ενθρόνισή του.
Η Ενορία του Αγίου Νικολάου θα τον περιμένει με πολλή αγάπη και σεβασμό την Κυριακή των Βαΐων, όταν θα προπέμπει την Αγία Εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας προς την Ιερά Μονή Μικροκάστρου, η οποία παραμένει στην Ενορία καθ’ όλη την Μεγάλη Τεσσαρακοστή και την ευλογεί.
Από 23 Ιανουαρίου 2012 μέχρι 18 Απριλίου 2019 η Ενορία πρόσφερε σε 1.564 περιπτώσεις 15.835 κιλά ειδών διατροφής
