Την μνήμη του Οσίου Νικάνορα του Θαυματουργού εόρτασε η Σιάτιστα με επίκεντρο τον ομώνυμο Ιστορικό, κοιμητηριακό Ιερό Ναό. Ο Ιερός Ναός ευρίσκεται στην είσοδο της πόλεως και φέτος κλείνει τα 311 χρόνια από την ανέγερσή του.
Την παραμονή το απόγευμα, Πέμπτη 6 Αυγούστου 2020, τελέσθηκε ο μέγας Αρχιερατικός Πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Αθανασίου. Κατά την ακολουθία του Εσπερινού έλαβαν μέρος ο Αρχιμανδρίτης Νικόλαος Παπαδόπουλος, οι Ιερείς της Ενορίας ο πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Βασιλείου, ο πρωτοπρεσβύτερος Νέστωρ Γκουρομίσιος και ο Διάκονος Αριστείδης. Συμπροσευχομένων πλήθους πολλών πιστών.
Πριν τα τροπάρια των αποστίχων τελέσθηκε η αρτοκλασία και στη συνέχεια ο Μητροπολίτης κ.κ. Αθανάσιος κήρυξε τον θείο λόγο.
Αμέσως μετά ακολούθησε η περιφορά της Αγίας εικόνος του Αγίου Νικάνορος του Θαυματουργού στον χώρο του κοιμητηρίου και γύρω από τον Ιερό Ναό.
Το πρωί της Παρασκευής 7 Αυγούστου 2020, εψάλη ο Όρθρος του Αγίου Νικάνορος και στη συνέχεια η πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης Αρχιμανδρίτη π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλο, τους πρωτοπρεσβυτέρους π. Βασίλειο και π. Νέστορα και τον διάκονο Βασίλειο.
Προ του κοινωνικού, ο Πρωτοσύγκελλος π. Εφραίμ ομίλησε σχετικά, για τον Άγιο Νικάνορα και τη Δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως.
Με χειμωνιάτικο καιρό εορτάσθηκε η μεγάλη Δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού, στο ομώνυμο εξωκκλήσι, στην ενορία του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας. Το εξωκκλήσι αυτό χτίστηκε από τον Σιατιστινό ευεργέτη κ. Αλέξιο Λιάκο το έτος 1962.
Την Τετάρτη, 5 Αυγούστου 2020 το απόγευμα, εψάλη ο μέγας πανηγυρικός εσπερινός μετά αρτοκλασίας από τους Ιερείς της ενορίας, τους Πρωτοπρεσβυτέρους π. Βασίλειο και π. Νέστορα.
Στη συνέχεια ο π. Βασίλειος αναφέρθηκε στο γεγονός της Μεταμορφώσεως του Χριστού και έκανε μερικά ερμηνευτικά σχόλια επάνω στην παρουσία των δύο προφητών, του Μωυσέως και του Ηλία, οι οποίοι εμφανίσθηκαν συνομιλούντες με τον λάμποντα Ιησού Χριστό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αν και ο καιρός ήταν βροχερός και είχε αρκετό κρύο, στον πανηγυρικό εσπερινό συμμετείχαν αρκετοί πιστοί, οι οποίοι έρχονταν καθ’ όλη την διάρκεια του εσπερινού, μέχρι αργά το βράδυ, για να προσευχηθούν και να προσκυνήσουν την Ιερά εικόνα της Μεταμορφώσεως του Κυρίου. Το πρωί της Πέμπτης 6 Αυγούστου 2020 εψάλη ο Όρθρος της εορτής και η Θεία Λειτουργία, στο εξωκλήσι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού και στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στους δύο Ιερούς Ναούς, και σύμφωνα με το εκκλησιαστικό έθος, οι Ιερείς της ενορίας ευλόγησαν τα σταφύλια, τα οποία μοιράστηκαν στο τέλος μαζί με το αντίδωρο.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ
ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ
Ἀγαπητοί μου ἐνορίτες,
Μέ τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας, εἰσερχόμαστε στό μήνα Αὔγουστο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀφιερωμένος κυρίως στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τή μητέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀπό τήν πρώτη ἡμέρα, καί ἐπί δεκαπέντε ἡμέρες, ξεκινοῦμε νά ψάλλουμε τούς παρακλητικούς κανόνες πρός Αὐτήν. Στό μέσον τοῦ μηνός ἑορτάζουμε μεγαλοπρεπῶς τήν κοίμησή της καί τήν εἰς οὐρανούς μετάστασή της. Τήν 23η τοῦ μηνός ἀποδίδουμε τήν ἑορτή της καί στό τέλος τοῦ μηνός ἑορτάζουμε τό γεγονός τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης της καί ἑνός θαύματός της.
Τήν 6η τοῦ μηνός ἑορτάζουμε τήν ἔνδοξη Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τήν 7η τόν Ὅσιο Νικάνορα τόν θαυματουργό, τήν 24η τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό καί τήν 29η τοῦ μηνός τήν ἀποκεφάλιση τοῦ μεγάλου Ἁγίου, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ τοῦ Κυρίου μας. Ἕνας μήνας γεμάτος ἀπό μνῆμες μεγάλων γεγονότων καί Ἁγίων προσώπων.
Κατά τήν πρώτη τοῦ μηνός Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει ἕνα σπουδαῖο γεγονός, τό ὁποῖο συνέβη ἐπί τοῦ αὐτοκράτορος τοῦ Βυζαντίου Μανουήλ Κομνηνοῦ, ὅπου μέ τή βοήθεια τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἀπαλλάχθηκαν οἱ βυζαντινοί ἀπό τήν ἐπιδρομή τῶν Σαρακηνῶν, καί στή συνέχεια τό μνημόνευαν καί ἐπιτελοῦσαν περιφορά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μέσα στήν Πόλη.
Ἡ ἑορτή αὐτή ὀνομάζεται Πρόοδος τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, δηλαδή ἔξοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπό τό παλάτι (ἤ κατ’ ἄλλους ἀπό τό σκευοφυλάκιο τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας) στήν Πόλη. Στήν Κωνσταντινούπολη, κατά τήν ἑορτή αὐτή, γινόταν λιτάνευση (πρόοδος) τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἔβγαζαν ἀπό τό σκευοφυλάκιο τῆς μεγάλης Ἐκκλησίας τόν Τίμιο Σταυρό καί τόν περιέφεραν στούς δρόμους τῆς Βασιλεύουσας. Κατόπιν τόν ἐξέθεταν σέ προσκύνηση καί ἁγιασμό τῶν πιστῶν, καί πάλι τόν τοποθετοῦσαν στό σκευοφυλάκιο.
Διαχρονικά, ἡ προσκύνηση, ἡ εὐσέβεια καί ὁ σεβασμός τῶν πιστῶν χριστιανῶν πρός τόν Τίμιο Σταυρό ἦταν πάντοτε στό πιό ὑψηλό σημεῖο. Ἐπειδή ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι πραγματικά «βοήθημα κραταιότατο, ἡ χαρά τοῦ κόσμου, τῶν πιστῶν ἡ δύναμις, τῶν δικαίων τό στήριγμα καί τῶν ἁμαρτωλῶν ἡ ἐλπίς».
Γιατί ἄραγε εἶναι βοήθημα καί χαρά καί δύναμη καί ἐλπίδα; Εἶναι ὅλα αὐτά ἐπειδή ὁ Σταυρός ἀποτελεῖ τό θεμέλιο τῆς σωτηρίας μας. Ἐπειδή ἐπάνω του ἁπλώθηκε, σταυρώθηκε καί πέθανε ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός τοῦ Θεοῦ, καί διά τοῦ θανάτου του νίκησε τόν Διάβολο καί καταπάτησε τόν θάνατο!
Ὅμως, ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ δέν ἐνεργεῖ κατά μαγικό τρόπο. Ἐνεργεῖ μόνον ὅταν πιστέψουμε σ’ Ἐκεῖνον πού σταυρώθηκε, τόν Ἰησοῦ Χριστό, ὅτι εἶναι ὁ Θεός πού ἔγινε ἄνθρωπος, καί ἐπίσης ὅταν ὑπάρχει τό συνεπές καί ἔνθεο βίωμα, δηλαδή, ἡ συμμόρφωση τῆς ζωῆς μας σέ ὅ, τι εἶπε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Τότε ὁ Σταυρός εἶναι ὄργανο παντοδύναμο! Ὅταν ὁ Σταυρός εἶναι μόνον ἕνας τύπος ἤ ἕνα στολίδι, τότε παραμένει ἀνενέργητος.
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων, πού ἔζησε τόν Δ΄ αἰώνα μ.Χ. αἰώνα (πρίν 1.600 χρόνια) γράφει χαρακτηριστικά γιά τόν Τίμιο Σταυρό:
«Ἐπί μετώπου, μετά παρρησίας, δακτύλοις ἡ σφραγίς, καί ἐπί πάντων ὁ Σταυρός γινέσθω. Ἐπί ἄρτων βιβρωσκομένων, καί ἐπί ποτηρίων πινομένων, ἐν εἰσόδοις, ἐν ἐξόδοις. Πρό ὕπνου, κοιταζομένοις, διανισταμένοις, ὁδεύουσι, ἡρεμοῦσι. Μέγα τό φυλακτήριον, δωρεάν διά τούς πένητας, χωρίς καμάτου διά τούς ἀσθενεῖς, ἐπειδή καί παρά Θεοῦ ἡ χάρις, σημεῖον πιστῶν καί φόβος δαιμόνων. Ὅταν ἴδωσι τόν Σταυρόν ὑπομιμνήσκονται τοῦ ἐσταυρωμένου. Μή διά τό δωρητέον καταφρόνει τῆς σφραγίδος, ἀλλά διά τοῦτο μᾶλλον τίμησον τόν εὐεργέτην. Τοῦτο μέχρι σήμερον θεραπεύει νόσους, τοῦτο μέχρι σήμερον δαίμονας ἀπελαύνει, φαρμάκων τε καί ἐπαηδῶν ἀνατρέπει γοητείας».
Μᾶς γράφει ὁ Ἅγιος Κύριλλος ὅτι, «πρέπει μέ τά δάκτυλά μας νά σημειώνουμε στό μέτωπό μας τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ μέ θάρρος, μέ παρρησία, καί ἐπάνω σέ ὅλα. Ἐπάνω στό ψωμί πού τρῶμε, στά ποτήρια πού πίνουμε, ὅταν εἰσερχόμαστε ἤ ἐξερχόμαστε ἀπό κάποιο χῶρο. Πρίν ἀπό τόν ὕπνο, ὅταν ξαπλώνουμε, ὅταν σηκωνόμαστε, ὅταν ξεκουραζόμαστε. Ὁ Σταυρός εἶναι μεγάλος φύλακας, εἶναι δωρεάν γιά τούς φτωχούς, γίνεται χωρίς κόπο ἀπό τούς ἀσθενεῖς. Ἐπειδή εἶναι ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα, γι’ αὐτό εἶναι σημάδι δυνάμεως γιά τούς πιστούς καί σημάδι φόβου γιά τούς δαίμονες. Ὅταν ἰδοῦν τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, οἱ δαίμονες, ἐνθυμοῦνται Αὐτόν πού σταυρώθηκε ἐπάνω του. Ἐπειδή ἡ παντοδυναμία τοῦ Σταυροῦ σοῦ προσφέρεται δωρεάν, μήν τόν θεωρήσεις τιποτένιο καί τόν καταφρονήσεις. Μᾶλλον δῶσε περισσότερη τιμή στόν εὐεργέτη. Αὐτό τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ μέχρι σήμερα θεραπεύει τίς ἀρρώστιες, αὐτό μέχρι σήμερα διώχνει τούς δαίμονες, αὐτό ἀνατρέπει καί διαλύει τίς μαγεῖες τῶν μάγων»!
Στήν Ἐνορία μας, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε τή μεγάλη εὐλογία νά μᾶς ἔχουν προσφέρει κάποιοι εὐσεβεῖς καί πιστοί χριστιανοί ἕνα τεμάχιο ἀπό τό Τίμιο Ξύλο τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ μας!
Εἶναι ὅ, τι ὑψηλότερο καί ἁγιότερο, ἀπό ἀπόψεως ὑλικῆς καί αἰσθητῆς, πού μποροῦμε νά ἔχουμε!
Εἶναι τό ἁγιότερο λείψανο ἀπό ὅ, τι θά μπορούσαμε νά ἔχουμε ἀπό τόν Θεάνθρωπο Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό!
Εἶναι ἡ παρουσία τοῦ ἴδιου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν Ναό μας καί στήν Ἐνορία μας! Ἐνθαρυντικό! Καταπληκτικό!
Ἐπάνω σ’ αὐτό τό Ξύλο ἁπλώθηκε καί σταυρώθηκε, ἔχυσε τό πανάγιο Αἷμα Του καί ἀπέθανε, γιά τή δική μας σωτηρία ὁ Θεάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ἐκεῖ ἐπάνω κατατρόπωσε τόν Διάβολο καί ὅλους τούς δαίμονες, ἐκεῖ ἐπάνω ἐξαφάνισε τόν θάνατο, ἐκεῖ ἐπάνω ὑπέγραψε τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ σύμπαντος κόσμου, ἐκεῖ ἐπάνω ἀνακηρύχθηκε ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης!
Γι’ αὐτό, καί τό Ξύλο τοῦ Σταυροῦ Του, (δηλαδή ἡ ὕλη του), ἀναδείχθηκε καί παραμένει σωτήριο, ἁγιαστικό, ἀνίκητο, παντοδύναμο, ἰαματικό, ἀποτρεπτικό παντός κακοῦ, «ὁ φύλαξ τῶν ἀνθρώπων, ἡ τῶν νεκρῶν ἐξανάστασις, ἰατρεῖον ἀδάπανον, νοσημάτων λυτήριον καί παθῶν καί παντίων περιστάσεων…».
Τό Ξύλο τοῦ Σταυροῦ, αὐτό εἶναι! Ἅγιο, λυτρωτικό, παντοδύναμο!!!
Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα πού σταυρώθηκε ἐπάνω Του ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐνεργεῖ διαρκῶς! Ἁγιάζει! Θαυματουργεῖ! Σώζει! Τά συναξάρια βρίθουν ἀπό θαυμαστά περιστατικά. Οἱ πιστοί χριστιανοί τό διατυμπανίζουν. «Ἔκανα τόν σταυρό μου καί σώθηκα!» Οἱ εὐλαβεῖς Ἱερεῖς τό βεβαιώνουν. «Σταύρωσα, εὐλόγησα πάσχοντες ἀνθρώπους ἀπό διάφορα προβλήματα, ἀρρώστιες, σωματικές καί ψυχικές, δυσκολίες ποικίλες καί βοηθήθηκαν!»
Τό Τίμιο Ξύλο τοῦ Σταυροῦ καί μόνο ὁ ἁπλός σχηματισμός του ἐπάνω στό σῶμα μας καί ὁπουδήποτε ἀλλοῦ, διαχρονικά ἔχει τό κύρος καί τή βεβαιότητα, καί κανείς δέν μπορεῖ νά τό ἀμφισβητήσει. Εἶναι τό βεβαιότατο καί ἀνυπέρβλητο καί ἀκατανίκητο ὅπλο! Καί μόνο ἡ παρουσία Του, ἐκδιώκει κάθε κακή ἐπιβουλή καί κάθε κακόν ἐπίβουλο!
Οἱ ἡμέρες πού περνοῦμε εἶναι ἡμέρες «χαλεπές», δύσκολες, εἶναι ἡμέρες «ἔσχατες», εἶναι ἡμέρες «ἀποστασίας», καί γι’ αὐτό μπορεῖ καί ἐνεργεῖ ὁ ἐχθρός τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι ἡμέρες «ἀποκαλυπτικές», μέ ὅλα τά χαρακτηριστικά τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τά ἀποτελέσματα τά ζοῦμε. Εἶναι φόβοι καί φοβίες, ἀκαταστασίες καί ἀνασφάλειες, ἀγωνία γιά ἐπερχόμενα δεινά, φτώχεια, πείνα, ἀρρώστιες, σεισμοί, πόλεμοι, ἀδυναμία ἀντιστάσεως, ἀπογοήτευση…!
Πῶς θά ἀντιμετωπίσουμε αὐτή τήν κατάσταση, πού ξεπερνάει τίς δυνάμεις μας; Πῶς θά ὀχυρωθοῦμε ἀπό τίς ποικίλες ἐπιβουλές;
Ἡ Ἁγία καί στοργική Μητέρα μας, ἡ Ἐκκλησία, μᾶς προσφέρει τά δοκιμασμένα ὅπλα της: Τή μετάνοια, τή διόρθωση τῆς ζωῆς, τά Ἅγια μυστήρια, τόν Τίμιο Σταυρό, τά Ἅγια λείψανα, τίς θαυματουργές εἰκόνες, τήν προσευχή, τή νηστεία, τήν ἐγκράτεια, τήν πνευματική ἄσκηση, τήν σεμνότητα σέ ὅλες τίς πτυχές τῆς ζωῆς μας, καί πρῶτα ἀπ’ ὅλα τή μελέτη τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ!
Ἐάν κάποιος χριστιανός δέν ἔχει αὐτά τά ὅπλα, νά τά ἀποκτήσει. Νά μάθει πῶς καί ποῦ χρησιμοποιοῦνται. Νά μάθει νά τά δουλεύει καί νά τά χρησιμοποιεῖ. Ἔχουμε βαρύ καί ἀνίκητο ὁπλισμό. Λέγει ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, Παῦλος: «Τά ὅπλα τῆς στρατείας ἡμῶν οὐ σαρκικά, ἀλλά δυνατά τῷ Θεῷ πρός καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων». (Β΄ Κορ. Ι΄ 4) Τά ὅπλα τοῦ πολέμου μας δέν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλά ἔχουν θεϊκή δύναμη, γιά νά μποροῦν νά γκρεμίζουν ὀχυρώματα, ὅσο ἰσχυρά κι ἄν φαίνονται. Ἔχουμε τέτοιο ὁπλισμό καί δέν τόν χρησιμοποιοῦμε; Οὔτε κἄν τόν γνωρίζουμε; Τότε εἴμαστε ἄξιοι τῆς ἀδιαφορίας καί τῆς ἀνοησίας μας.
Εἶναι καιρός, ἀγαπητοί μου, νά ἐπιστρέψουμε στήν Ἐκκλησία, στό σπίτι μας, στόν Πατέρα μας, στούς Ἁγίους ἀδελφούς μας. Καιρός νά χρησιμοποιήσουμε τά πνευματικά καί πανίσχυρα ὅπλα. Ἔχουμε καταντήσει ἄστεγοι καί ἀπόκληροι, ξένοι καί ἐξόριστοι, χωρίς καμία ἐλπίδα γιά βοήθεια ἀπό κανέναν.
Τό Σπίτι ὑπάρχει, εἶναι ἡ Ἐκκλησία!
Ὁ Πατέρας ὑπάρχει, εἶναι ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός!
Τά Ἀδέλφια ὑπάρχουν, εἶναι ὅλοι οἱ Ἅγιοι ὅλης τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας!
Ὁ ὁπλισμός ὑπάρχει, εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τά ἅγια μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Τίμιος Σταυρός καί ἡ ἅγια ζωή μας.
Τί περιμένουμε;
Ἄς παίρνουμε δύναμη ἀπό τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, καί νά μή φοβούμαστε τίποτα τό ἐγκόσμιο, τίποτα τό δαιμονικό!
Ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός εἶναι μαζί μας. «Εἰὁ Θεός μεθ’ ἡμῶν, τίς καθ’ ἡμῶν;» Ἐάν ὁ Θεός εἶναι μαζί μας, ποιός μπορεῖ νά εἶναι ἐναντίον μας;!
Μέ πολλές εὐχές γιά ἔντονο ἀγώνα πνευματικό
καί μέ τήν ἐλπίδα τῆς ἀποτροπῆς τῶν δεινῶν,
Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου
Από 23 Ιανουαρίου 2012 μέχρι 27 Ιουλίου 2020 η Ενορία πρόσφερε σε 1.771 περιπτώσεις 18.259 κιλά ειδών διατροφής
