ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ
ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ
Σεπτέμβριος 2020
Ἕνα κάθε μήνα.
Ἀγαπητοί μου ἐνορίτες,
Εἶναι μεγάλη ἡ εὐλογία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ στήν Ἐνορία μας, ὅταν ἐπί τριάντα ἕνα (31) ὁλόκληρα χρόνια ἐσεῖς οἱ ἀγαπητοί ἐνορίτες αὐξάνετε τήν ἀγάπη σας πρός τόν συνάνθρωπο, πού εὑρίσκεται σέ ἀνάγκη, καί ἐνισχύετε τό φιλανθρωπικό ἔργο τῆς Ἐνορίας.
Καθημερινά στήν Ἐνορία μας λειτουργεῖ τό Ἐνοριακό Φιλόπτωχο Ταμεῖο, τό Ταμεῖο Δανεισμοῦ καί τό Ἐνοριακό Κοινωνικό Παντοπωλεῖο.
Ἤδη μέχρι τίς ἀρχές τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου 2020 ἔχουν βοηθηθεί οἰκονομικά πέντε χιλιάδες (5.000) περιπτώσεις συνενοριτῶν μας, πού βρέθηκαν σέ ποικίλες δυσκολίες αὐτά τά χρόνια. Οἱ 3.657 περιπτώσεις μέ τό ποσό των 415.103 € ἦταν ἀπό τό Φιλόπτωχο Ταμείο, ἐνῶ οἱ 1.343 περιπτώσεις μέ τό ποσό τῶν 400.018 € ἦταν ἀπό τό Ταμεῖο Δανεισμοῦ. Ἀπό τό Ἐνοριακό Κοινωνικό Παντοπωλεῖο βοηθήθηκαν 1.798 περιπτώσεις μέ τρόφιμα 18.549 κιλῶν.
Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή, παίρνω γιά ἀκόμη μία φορά τήν ἀφορμή νά εὐχαριστήσω πολύ καί δημοσίως, ὁλο αὐτό τό μεγάλο πλῆθος τῶν συνανθρώπων μας, τῶν εὐαισθητοποιημένων φιλανθρωπικά, οἱ ὁποῖοι πρόσφεραν, ὅλα αὐτά τά χρόνια, τό σεβαστό ποσό τῶν 815.121 εὐρώ, καί τά 18.549 κιλά τροφίμων, τά ὁποῖα προσφέρθηκαν ἀπό τήν Ἐπιτροπή τοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου μέ σύνεση καί ἐξέταση καί πολλή προσοχή.
Οἱ ἀνάγκες ἦταν πολύ μεγαλύτερες καί ἡ βοήθεια πού προσφέρθηκε ἦταν ἐλάχιστη. Θά μπορούσαμε, ἄν εἴχαμε πλεόνασμα ἀγάπης, νά εἴχαμε συγκεντρώσει πολλαπλάσια χρήματα καί νά βοηθήσουμε οὐσιαστικώτερα τούς δυσκολεμένους. Ἐάν καί ὅλοι ζητοῦν ἀπό τήν Ἐκκλησία μεγαλύτερο καί οὐσιωδέστερο φιλανθρωπικό ἔργο, δυστυχῶς δέν ἔρχονται ὅλοι γιά νά βοηθήσουν σ’ αὐτό τό ἔργο. Ὑπάρχουν ἐπίσης καί κάποιοι, οἱ ὁποῖοι μέ ποικίλους τρόπους ὑπονομεύουν, ἀπαξιώνουν καί συκοφαντοῦν τήν φιλάνθρωπη αὐτή κίνηση τῆς Ἐκκλησίας.
Τελικά, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅλο καί περισσότεροι ἄνθρωποι εὐαισθητοποιοῦνται καί συμπαρίστανται στό ἔργο τῆς φιλανθρωπίας τῆς Ἐνορίας μας. Ἄλλωστε καί ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός τούς ἐπαινεῖ καί τούς μακαρίζει, λέγοντας: «Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται». (Ματθ. Ε’ 7) Νά εἶναι δέ σίγουροι ὅτι ὁ Κύριος θά ἀνταποδώσει πολλαπλασίως τήν ἔμπρακτη φιλανθρωπία πού δείχνουν.
Μέ πολλή ἀγάπη θά ἤθελα νά ἀπευθυνθῶ καί σέ ὅλους ἐκείνους, πού ἔστω καί ἐλάχιστα βοηθήθηκαν κατά τή δύσκολη ὥρα τῆς ζωῆς τους. Δέν θά πρέπει νά ξεχάσουν ποτέ αὐτή τή συμπαράσταση τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό τό ἐνδιαφέρον ὅλων ἐκείνων, πού μέ τίς μικρές ἤ μεγάλες προσφορές τους ἔδωσαν τήν δυνατότητα στήν ἐνορία νά μπορέσει νά ἐπιτελέσει τό θεάρεστο ἔργο τῆς ἐλεημοσύνης. Νά προσέξουμε πολύ, ἡ ἀχαριστία εἶναι μία διάθεση ψυχῆς ἀποτρόπαιη καί ἀπεχθής. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, μετά τήν θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν καί τήν ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης μόνον ἀπό ἕναν ἀπ΄ αὐτούς, λυπήθηκε σφοδρά γιά τήν ἀχαριστία τῶν ὑπολοίπων ἐννέα.
Ὁ εὐγνώμων ἄνθρωπος, ὄχι μόνο δέν λησμονεῖ τήν εὐεργεσία ἀλλά παρακαλεῖ πῶς καί πῶς νά ἔρθει ἡ στιγμή νά τήν ἀνταποδώσει, καί ὄχι μόνο τόσο ὅσο εὐεργετήθηκε ἀλλά καί πολλαπλάσια. Διότι, μή μᾶς διαφεύγει, κάθε μέρα γίνονται γνωστές καινούργιες περιπτώσεις ἀνάγκης. Μή ξεχνᾶμε, ἐπίσης, καί τήν παροιμία τοῦ λαοῦ: «Ὅσα φέρνει ἡ ὥρα, δέν τά φέρνει ὁ χρόνος ὅλος».
Ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι, ἡ ἔμπρακτη εὐγωμοσύνη μπορεῖ νά μᾶς γλυτώσει ἀπό νέες περιπέτειες στή ζωή μας. Ἡ εὐγνωμοσύνη εἶναι ἡ ἀρετή πού ἀγαπᾶ περισσότερο ὁ Θεός. Τόν εὐγνώμονα ἄνθρωπο τόν ἀγαποῦν ὅλοι.
Ἀκόμη, ἀγαπητοί μου, θά μπορούσαμε νά καυχηθοῦμε ἐν Χριστῷ, γιά τό γεγονός ὅτι στή ἐνορία μας ὑπάρχει ἐκτός ἀπό τό Φιλόπτωχο Ταμεῖο καί Ταμεῖο Δανεισμοῦ. Ἀρκετοί συνάνθρωποί μας, πού βρέθηκαν ἐκτάκτως σέ δύσκολη οἰκονομική κατάσταση, βοηθήθηκαν κατά τό δυνατόν. Ἐκείνη τήν δύσκολη ὥρα δέν βρέθηκαν οὔτε φίλοι οὔτε συγγενεῖς οὔτε γονεῖς οὔτε ἀδέλφια οὔτε σύλλογοι οὔτε ὀργανισμοί οὔτε τό κράτος νά βοηθήσει τούς ἀπελπισμένους. Οἱ τράπεζες; Σέ ὅλους εἶναι γνωστό πῶς δανείζουν καί πῶς τά ζητοῦν πίσω. Ἡ ἐνορία μας ὅ, τι δάνεισε, τό δάνεισε χωρίς τόκο καί χωρίς χρονικό περιορισμό. Οὔτε φανέρωσε ποιούς δάνεισε, ἐκτός ἄν οἱ ἴδιοι τό ὁμολόγησαν.
Τό νά δανεισθεῖ κάποιος δέν εἶναι ντροπή οὔτε ἔσχατη κατάπτωση. Ὁ καθένας μπορεῖ νά φθάσει σ΄ αὐτό τό σημεῖο ἀπό ποικίλες αἰτίες. Ὅμως ἡ ἀδιαφορία καί ἡ ἀμέλεια καί ὁ μή προγραμματισμός νά ἐπιστρέψει τό ποσό πού δανείστηκε, αὐτό δέν εἶναι ἔντιμο. Τό Ταμεῖο Δανεισμοῦ τῆς ἐνορίας μας δέν εἶναι ἀνεξάντλητο. Κάποιοι συνεισφέρουν σέ τακτά διαστήματα. Κυρίως ὅμως τό Ταμεῖο ἐνισχύεται ἀπό τίς ἐπιστροφές τῶν χρημάτων τῶν δανεισθέντων. Αὐτό πού θά βοηθήσει, ὥστε νά συνεχίσει νά ὑπάρχει αὐτό τό Ταμεῖο καί νά εἶναι εὔρρωστο, σέ θέση πού νά μπορεῖ νά δανείζει καί σέ ἄλλους συνανθρώπους μας, εἶναι ἡ φιλοτιμία τοῦ καθενός.
Καί ἐδῶ θά ἤθελα νά ἐπαναλάβω ὅτι δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε τή στιγμή πού βοηθηθήκαμε. Τότε βοηθήθηκα ἐγώ. Σήμερα μπορεῖ κάποιος ἄλλος νά ἔχει ἀνάγκη βοήθειας, καί τό Ταμεῖο νά μή μπορεῖ νά ἀνταποκριθεῖ. Νά σκεφθοῦμε, λοιπόν, μέ ἀγάπη πρός τόν κάθε δυσκολεμένο πλησίον μας καί νά δείξουμε φιλοτιμία, ἐπιστρέφοντας πίσω, ἔστω καί ἐλάχιστα χρήματα κάθε φορά, μέχρι τήν ἐξόφληση τοῦ δανείου. Εἶναι μεγάλη ξεδιαντροπιά καί ἀναισθησία, ὅταν ἐγώ κάποτε βοηθήθηκα καί τώρα ἀδιαφορῶ νά ἐπιστρέψω αὐτά πού δανείσθηκα. Εἶναι ἁμαρτία!
Κάποιοι θέλοντας νά τούς δικαιολογήσουν θά ποῦν, «οἱ ἄνθρωποι εἶναι δυσκολεμένοι καί γι’ αὐτό δέν μποροῦν νά τά ἐπιστρέψουν». Αὐτό εἶναι ἀλήθεια. Ὅμως ὅσο δυσκολεμένος κι ἄν εἶναι κάποιος, μπορεῖ νά ἐπιστρέφει ἕνα ἐλάχιστο ποσό κάθε φορά πού διευκολύνεται, ἔτσι σάν δεῖγμα φιλοτιμίας. Ὅταν δείχνουμε φιλοτιμία, ἔρχεται ὁ Θεός καί κατά μυστικό τρόπο μᾶς ἐνισχύει καί μᾶς βοηθᾶ. Ὅταν κάνουμε προσπάθεια, ἔρχεται ὁ Θεός καί μᾶς εὐλογεῖ.
Μέσα ἀπό τίς δυσκολίες καί τίς ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς μποροῦμε νά σμιλέψουμε τόν ἑαυτό μας. Μποροῦμε νά ἐργασθοῦμε καί νά ἀναπτύξουμε πάμπολλες ἀρετές. Τήν ὑπομονή, τήν ταπείνωση, τήν εὐχαριστία, τήν εὐγνωμοσύνη, τήν καρτερικότητα, νά μή γογγύσουμε, νά μή φθονήσουμε. Νά ἀποκτήσουμε τήν ἀδελφοσύνη, τήν ἀγάπη, τήν ἐλεημοσύνη, τήν φιλανθρωπία, τήν φιλαλληλία, τήν κοινωνικότητα. Νά νιώσουμε ὡς σῶμα Χριστοῦ καί ἀλλήλων μέλη, νά φανερώσουμε τήν Ἐκκλησία μέσα στόν κόσμο. Ἄν κανένας δέν εἶχε καμμία ἀνάγκη, ποιά ἀπό ὅλες τίς ἀρετές θά ἀναπτυσσόταν;
Αὐτός πού ἀντιλαμβάνεται τή δυστυχία καί τόν πόνο τῶν ἀδελφῶν, τῶν πλησίων καί συντρέχει καί ἐλεεῖ, εἶναι εὐλογημένος ἀπ’ τόν Θεό.
Αὐτός πού μέ ταπείνωση δέχεται τήν ἐλεημοσύνη καί δέν λησμονεῖ νά εὐχαριστεῖ, εἶναι εὐλογημένος ἀπ’ τόν Θεό.
Αὐτός πού δέν ξεχνᾶ τόν δανειοδότη καί προσπαθεῖ μέ εὐγνωμοσύνη νά ἐπιστρέψει ὅ, τι δανείσθηκε, εἶναι εὐλογημένος ἀπ’ τόν Θεό.
Ὁ Θεός μᾶς χαίρεται ὅταν μᾶς βλέπει νά ζοῦμε καί νά συμπεριφερόμαστε ὡς ἀδέλφια τοῦ Χριστοῦ, ὡς σῶμα καί μέλη Χριστοῦ, ὡς Ἐκκλησία!
Ἄς δώσουμε, ἀγαπητοί μου, κάθε δόξα καί εὐχαριστία στόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό, γιά ὅλες τίς εὐλογίες Του στήν ἐνορία μας!
Μέ πολλή ἀγάπη Χριστοῦ
ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου
