Ἐνορία Ἁγίου Νικολάου Σιάτιστας

Μήνυμα των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών της Δυτικής Μακεδονίας για την επαίσχυντη συμφωνία μεταξύ των Πρωθυπουργών Ελλάδος και Σκοπίων

Posted on 18 Ιουνίου 2018 by Ενορία

Ἡ πικρία ἀπό τήν μία πλευρά καί ὁ θυμός ἀπό τήν ἄλλη εἶναι τά συναισθήματα τοῦ λαοῦ μας γενικώτερα καί τοῦ λαοῦ τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας εἰδικώτερα, γιά τήν ἐπαίσχυντη συμφωνία μεταξύ τῶν Πρωθυπουργῶν Ἑλλάδος καί Σκοπίων, ἡ ὁποία μέλλει νά ὑπογραφεῖ σήμερα Κυριακή 17 Ἰουνίου στίς Πρέσπες.

Ὁ Λαός μας μέ ἀλλεπάλληλες ἀποφάσεις τῶν Δημοτικῶν καί Περιφερειακῶν Συμβουλίων ἀποδοκιμάζει τήν συμφωνία αὐτή ὡς παραδίδουσα Ἐθνικότητα, Γλῶσσα καί Ἱστορία σέ ἐκείνους πού δέν τούς ἀνήκει. Ἡ πλαστογράφηση τῆς Ἱστορίας πού ξεκίνησε ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Τίτο μέ τήν ἀνωτέρω συμφωνία νομιμοποιεῖται.

Τά στοιχεῖα τοῦ ἀλυτρωτισμοῦ παραμένουν ἀκέραια καί ἐπιβεβαιωμένα πλέον καί ἀπό ἐμᾶς ὅσο καί ἄν ἀλλάξει τό Σύνταγμα τῶν Σκοπίων καί γιά ὅσο… καιρό θά ἀλλάξει. Ἡ καλή εἴδηση ὅτι θά ἀλλάξει ἡ ὀνομασία τῆς Σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῶν Σκοπίων διεψεύσθη τήν ἑπομένη καί ἀπό τόν Πρωθυπουργό τῶν Σχοπίων καί ἀπό τούς ἡγέτες τῆς σχισματικῆς ἐκκλησίας καί καλόν θά εἶναι νά μήν τήν ἐπικαλεῖται ὁ κ. Πρωθυπουργός. Ἐπί τῆς οὐσίας ρίχνουμε σήμερα στάχτη στά μάτια μας γιά νά μήν δοῦμε τί θά γίνει αὕριο.

Ἡ ἀπόφαση νά ὑπογραφῆ ἡ ἐπαίσχυντη συμφωνία στήν Ἱερά Γῆ τῶν Πρεσπῶν συνιστᾶ βεβήλωση χώρων ἱερῶν ποτισμένων ἀπό αἷμα Μακεδονομάχων καί βιασμό τῆς συνειδήσεως τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς.

Οἱ ψυχές τοῦ Παύλου Μελᾶ, τοῦ Γερμανοῦ Καραβαγγέλη καί ὅλων τῶν ἄλλων Μακεδονομάχων δέν μᾶς ἐπιτρέπουν νά σιωπήσουμε καί μᾶς καλοῦν νά εὑρισκώμεθα σέ ἐπαγρύπνηση.

Ὡς Ποιμένες τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας ἡ ὁποία ἀντιδρᾶ, γιατί ἡ ἱστορία της εἶναι ζωντανή, διαμαρτυρόμαστε ἔντονα καί γιά τήν συμφωνία τήν μειωτική γιά τήν Πατρίδα μας καί γιά τήν ἐπιλογή τῶν Πρεσπῶν ὡς τόπου ὑπογραφῆς μιᾶς τέτοιας συμφωνίας καί συνταυτιζόμεθα μέ τήν ἀγωνία καί τίς ἀνησυχίες τοῦ λαοῦ μας.

+ ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἐορδαίας Θεόκλητος, ὑπέρτιμος καί Ἔξαρχος Ἄνω Μακεδονίας

+ ὁ Καστορίας Σεραφείμ, Ὑπέρτιμος καί Ἔξαρχος Ἄνω Μακεδονίας

+ ὁ Σερβίων καί Κοζάνης Παῦλος, Ὑπέρτιμος καί Ἔξαρχος Δυτικῆς Μακεδονίας

+ ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Παῦλος, Ὑπέρτιμος καί Ἔξαρχος Μακεδονίας

+ ὁ Γρεβανῶν Δαβίδ, Ὑπέρτιμος καί Ἔξαρχος Νοτίου Μακεδονίας

Posted in Επικαιρότητα

Εκδήλωση Λήξεως μαθημάτων κατηχητικών Σχολείων Ενορίας Αγίου Νικολάου Σιάτιστας

Posted on 12 Ιουνίου 2018 by Ενορία

Την Κυριακή 10 Ιουνίου 2018, στις 8 το βράδυ, στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Σιάτιστας, πραγματοποιήθηκε μία σεμνή εκδήλωση με την ευκαιρία της λήξεως των μαθημάτων των κατηχητικών Σχολείων της ενορίας του Αγίου Νικολάου, για την κατηχητική χρονιά 2017 – 2018.

Η παρουσιάστρια της γιορτής, Άννα Λεζγίδη, με χαριτωμένες προσφωνήσεις παρουσίασε τα διάφορα τμήματα των κατηχητικών σχολείων.

Το πρώτο τμήμα ήταν με τα νήπια και τα παιδιά της Α΄ Δημοτικού, με κατηχήτρια την κα Αγγελική Τσακμάκη. Τα παιδιά τραγούδησαν με χάρη και απήγγειλαν μικρά ποιήματα για το καλοκαίρι και τις χαρές του, εισπράττοντας το θερμό χειροκρότημα των γονιών τους και όλων των παρευρισκομένων.

Ακολούθησε το δεύτερο τμήμα με τα παιδιά της Β΄ και Γ΄ Δημοτικού, με κατηχήτρια την Μαλαματή Ζιώγου – Λογδανίδου, η οποία παρουσίασε περιληπτικά τα θέματα που αναπτύχθηκαν καθ’ όλη την κατηχητική χρονιά. Τα παιδιά απήγγειλαν ποιήματα και τραγούδησαν όμορφα χριστιανικά τραγούδια.

Στη συνέχεια, η κατηχήτρια κα Μαρία Καρανάσιου παρουσίασε το τρίτο τμήμα, του κατώτερου κατηχητικού της Ενορίας, που αποτελούνταν από παιδιά της Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού Σχολείου. Τα παιδιά, με τη σειρά τους, μας ταξίδεψαν στους Αγίους Τόπους, μέσα από ένα αρκετά αναλυτικό οδοιπορικό. Τραγούδησαν ωραιότατα τραγούδια, και με ένα χαριτωμένο θεατρικό μας φανέρωσαν τις πιο δυνατές λέξεις: «Συγγνώμην», «Ευχαριστώ» και «Παρακαλώ».

Τη σκυτάλη πήρε η κατηχήτρια του Μέσου κατηχητικού Σχολείου της Ενορίας, κα Ευφημία Ώττα, με νέους του Γυμνασίου. Παρουσίασε τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκαν την τρέχουσα χρονιά. Παρουσίασε, επίσης, και ένα διαγωνισμό καθημερινής ανάγνωσης που έκαναν τα παιδιά. Στον διαγωνισμό, το παιδί που θα κέρδιζε, θα έπαιρνε ως έπαθλο το πορτραίτο του εαυτού του, το οποίο θα ήταν έργο της κατηχήτριας. Η νικήτρια του διαγωνισμού ήταν η μαθήτρια της Γ΄ τάξης του Γυμνασίου, Ιωάννα Γκουτζιαμάνη, η οποία και παρέλαβε το πορτραίτο της από τον Ιερέα π. Βασίλειο.

Τελευταίο τμήμα των κατηχητικών Σχολείων ήταν οι νέοι του Λυκείου, με κατηχητή τον π. Βασίλειο Βασιλείου. Οι μαθήτριες του Λυκείου, Αθηνά Μαγιάγκα και Δέσποινα Χάτζη, μας έδωσαν μια γεύση των όσων διδάχθηκαν και συζήτησαν καθ’ ολόκληρη την κατηχητική χρονιά, ευχαριστώντας στο τέλος τον κατηχητή τους.

Η γιορτή έκλεισε με τον προϊστάμενο της Ενορίας π. Βασίλειο, ο οποίος σχολίασε τον τίτλο του φετινού ταμπλό, «Ο Χριστός, ο φίλος ο παντοτινός», έργο της κατηχήτριας Ευφημίας Ώττα. Στο τέλος ευχαρίστησε τις κατηχήτριες, για την όλη προσπάθεια και φιλότιμη προσφορά τους στα παιδιά και στις οικογένειές τους, καθ’ όλη τη φετινή χρονιά, ευχαρίστησε τους μαθητές που ήταν τακτικοί στις κατηχητικές συνάξεις καθώς και τους γονείς, που με εμπιστοσύνη έστειλαν τα παιδιά τους στην κατήχηση της Εκκλησίας. Ευχαρίστησε και τον κόσμο όλο, επειδή συνεχίζουν να στηρίζουν την ευγενική και φιλότιμη προσπάθεια κατηχήσεως που γίνεται στην Ενορία. Τους ευχαρίστησε και που παρευρέθηκαν στη σεμνή αυτή εκδήλωση και παρακολούθησαν όλα εκείνα που παρουσίασαν τα παιδιά τους.

Ακολούθησαν οι βραβεύσεις των πιο συχνά προσερχόμενων μαθητών στα κατηχητικά μαθήματα. Τα βραβεία ήταν διάφορα ενδιαφέροντα βιβλία και γλύκισμα για όλους.

Η βραδιά έκλεισε με αναμνηστικές φωτογραφίες, χαμόγελα και ευχές.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ το φθινόπωρο.

Στη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε όσα είπε στην προσφώνηση ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Λ. Βασιλείου:

«Όλα αυτά τα οποία μας είπανε τα παιδιά και οι κατηχήτριες, όλα αυτά που μας παρουσίασαν, όλα αυτά τα οποία ειπώθηκαν σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, αυτήν την κατηχητική χρονιά, συγκεφαλαιώνονται σ’ αυτόν τον τίτλο, που έχει αυτή εδώ η οθόνη μπροστά μας, αυτό το ταμπλό. Ότι ο Χριστός είναι ο φίλος ο παντοτινός.

Όταν, αγαπητοί μου, έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο, ασφαλώς τον έπλασε από αγάπη. Φιλώ θα πει αγαπώ, οπότε ήταν ο άνθρωπος, ο φίλος του Θεού. Και αυτό μας το παρουσιάζει η Αγία Γραφή στο δεύτερο κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης, στη Γένεση. Όταν λέει ότι ο Θεός πήγαινε κάθε απόγευμα και συναντούσε τον άνθρωπο, τον Αδάμ και την Εύα, και μιλούσαν και συζητούσαν και τα έλεγαν φιλικά. Ήταν φίλοι. Κάποια στιγμή, όμως, όπως ξέρουμε την ιστορία, από φίλοι οι άνθρωποι έγιναν οι εχθροί του Θεού και ως εχθροί του Θεού δεν μπορούσαν να μένουν μέσα στον παράδεισο. Και ο Θεός τους έβγαλε από τον παράδεισο, για να καταλάβουν, πού ήταν και τι έχασαν.

Στην όλη ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρει η Αγία Γραφή κάποια πρόσωπα, τα οποία καταστάθηκαν φίλοι του Θεού. Ένας είναι ο Αβραάμ, ο οποίος φίλος Θεού ονομάσθηκε, ένας είναι ο Μωυσής. Είναι κι άλλοι πολλοί αλλά επιγραμματικά αναφέρω κάποιους. Ένας άλλος είναι ο Δαβίδ, φίλος Θεού, αλλά και όλοι οι προφήτες κι όλοι εκείνοι οι δίκαιοι ονομάστηκαν από την Αγία Γραφή, από τον ίδιο τον Θεό, οι φίλοι του Θεού.

Τελικά, ο Θεός δεν άντεχε να μείνει με πέντε – δέκα φίλους, με εκατό φίλους και γι’ αυτό ήρθε και έγινε άνθρωπος. Το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος, για να κάνει τους ανθρώπους φίλους του. Και πραγματικά, λίγο πριν από το Πάθος, λίγο πριν από τη Σταύρωση, εκεί στον Μυστικό Δείπνο τους λέει, εγώ πλέον δεν σας ονομάζω δούλους, αλλά σας ονομάζω φίλους, είστε οι φίλοι μου και γι’ αυτό θα δώσω τη ζωή μου, για εσάς τους φίλους. Και πραγματικά έδωσε τη ζωή του επάνω στο Σταυρό χάρισμα σε όλους τους ανθρώπους, για να γίνουν οι φίλοι του.

Το απέδειξε ότι, είναι πραγματικά φίλος, διότι μόνο ένας φίλος μπορεί να δώσει την ζωή του σε άλλους. Να θυμηθούμε τον Δάμωνα και τον Φιντία, ήταν δύο φίλοι στις Συρακούσες. Ο Φιντίας κατηγορήθηκε για συνομωσία εναντίον του τυράννου των Συρακουσών, Διονυσίου. Τότε τον συνέλαβε ο Διονύσιος και τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά επειδή ήταν παντρεμένος, είχε παιδιά, είχε γυναίκα, είχε υποστατικό λέει στον τύραννο σε παρακαλώ δώσε μου άδεια τρεις ημέρες να πάω να τακτοποιήσω τα του σπιτιού μου και θα επιστρέψω να με σκοτώσεις, να με κρεμάσεις, να μου κόψεις το κεφάλι. Του λέει ο τύραννος, καλά για χαζό με περνάς; Θα σηκωθείς να φύγεις; Κι εγώ πού θα σε βρω μετά; Του λέει, «θα αφήσω στη θέση μου τον φίλο μου, Δάμωνα, αν δεν επιστρέψω να σκοτώσεις τον φίλο μου». Του λέει ο τύραννος, άμα ο φίλος σου είναι τόσο χαζός να μπει στη θέση τη δικιά σου κι εσύ να φύγεις και να γλιτώσεις κι αυτός να σκοτωθεί, να του πάρω το κεφάλι, ας μείνει. Και πραγματικά φεύγει ο Φιντίας και πηγαίνει στο χωριό του και μένει ο άλλος στη φυλακή. Ξημερώνει η τρίτη ημέρα, επειδή με την ανατολή του ηλίου θα γινόταν η εκτέλεση, δεν είχε ανατείλει ο ήλιος ακόμη, μαζεύτηκαν όλοι εκεί, από τις Συρακούσες και ο βασιλιάς, ο τύραννος, και κορόιδευαν τον Δάμωνα και του έλεγαν: «ο Φιντίας έφυγε σ’ άφησε», όχι λέει, θα γυρίσει εδώ πέρα, είμαστε φίλοι. Και περίμεναν ώσπου να ανατείλει ο ήλιος. Εν τω μεταξύ, σε κάποιο βουναλάκι είχαν στείλει κάποιους να δουν στο δρόμο αν θα ερχόταν από εκείνη την περιοχή ο Φιντίας. Και σε κάποια στιγμή, ενώ έβγαινε ο ήλιος, φάνηκε ο Φιντίας κάπου μακριά να τρέχει για να φτάσει τον τόπο εκεί, της εκτελέσεως. Και φωνάζουν αυτοί που παρατηρούσαν, «έρχεται ο Φιντίας, έρχεται ο Φιντίας». Πραγματικά, έδωσε εντολή ο τύραννος να μην σκοτώσουν τον Δάμωνα και έφτασε λαχανιασμένος ο Φιντίας. Και του λέει, «Βασιλιά, βλέπεις εγώ ήρθα, άργησα λίγο, επειδή ένα ποτάμι είχε πολύ νερό, φούσκωσε, δεν μπορούσα να περάσω και γι’ αυτό άργησα. Θα ερχόμουν πολύ νωρίτερα. Οπότε, εσύ Δάμωνα μπορείς να φύγεις. Εγώ ήρθα να μου πάρει το κεφάλι ο βασιλιάς». Του λέει τότε ο Δάμωνας, «Η ώρα πέρασε, εγώ πρέπει να μείνω. Αν ερχόσουν εσύ στην ώρα σου, να σε φόνευε, αλλά αφού πέρασε η ώρα, τώρα πρέπει να σκοτώσει εμένα ο τύραννος». Και μάλωναν ο Δάμωνας με τον Φιντία ποιος να μείνει εκεί για να εκτελεστεί από τον βασιλιά. Δείτε πόση αγάπη είχε ο ένας στον άλλον, για να θυσιαστεί ο ένας για τον άλλον. Και βλέποντας αυτήν την πραγματική αγάπη ο Διονύσιος, ο τύραννος, τους ελευθέρωσε και τους δύο και τους κράτησε εκεί κοντά του να τους έχει φίλους και συμβούλους του.

Έχουμε κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις, έχουμε τον Δαβίδ και τον Ιωνάθαν, δύο φίλοι αγαπητοί. Έχουμε τον Μέγα Βασίλειο και τον Άγιο Γρηγόριο. Έχουμε κι άλλους, αλλά είναι λίγοι μέσα στην παγκόσμια ιστορία, που ο ένας έδινε τη ζωή του για τον άλλον.

Ο Χριστός έδωσε την ζωή του για εμάς. Αν εμείς θέλουμε να ονομαζόμαστε και να είμαστε φίλοι του Θεού, τι πρέπει να κάνουμε; Πρέπει κι εμείς να δώσουμε ακόμη και τη ζωή μας για τον Ιησού Χριστό! Αν ένας άνθρωπος, αν ένας χριστιανός, πει ότι εγώ τα κάνω όλα, εγώ τον δέχομαι τον Χριστό ως Θεό, εγώ τηρώ τις εντολές του αλλά τη ζωή μου δεν τη δίνω, τελικά δεν είναι ο πραγματικός φίλος. Είναι πραγματικά πολύ μεγάλο αυτό, αλλά είναι αληθινό και μεγαλειώδες. Λέει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, ότι «ο φίλος ο πραγματικός, είναι αυτός ο οποίος δίνει τη ζωή του για τον άλλον». (Ιωάνν. ΙΕ΄ 9-17)

Ο Χριστός κάθε φορά καλεί τον κάθε έναν με διαφορετικό τρόπο, είτε ειρηνικά είτε με αρρώστια είτε με βάσανο είτε με διωγμό είτε με μαρτύρια είτε κόβοντας το κεφάλι είτε οτιδήποτε. Καλεί τους φίλους του, και πού τους καλεί; Τους καλεί στη Βασιλεία Του! Και πώς ονομάζει τη Βασιλεία Του ο Χριστός; Την ονομάζει τραπέζι, δείπνο, τραπέζι με φαγητό, και καλεσμένους έχει τους φίλους Του. Και λέει, όταν θα στρωθεί το τραπέζι της Βασιλείας μου, εκεί θα έχω όλους τους φίλους μου και «δεν θα χάσουνε ούτε μία τρίχα από τα μαλλιά τους διότι εγώ θα τους αναστήσω την εσχάτη ημέρα». Δηλαδή ό, τι και να χάσουν, δεν θα χάσουν τίποτα στην πραγματικότητα, θα τους αναστήσω. Και έδειξε στον εαυτό του την Ανάσταση, κι εμείς πιστεύουμε και προσδοκούμε στην Ανάσταση των νεκρών, έτσι όπως θα μας τη δώσει ο Ιησούς Χριστός.

Οπότε όλες οι άλλες οι φιλίες είναι κάλπικες, όλες οι άλλες οι φιλίες είναι περιστασιακές. Έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι «ζει χύτρα;» Ζει είναι από το ζέω, ζέει, δηλαδή, βράζει η χύτρα; Δηλαδή υπάρχει φαγητό; Υπάρχει μεζές; Υπάρχουν γλυκά; Υπάρχουν εδέσματα; Αφού υπάρχουν αυτά, υπάρχει και η φιλία. Αν δεν ζέει, δεν βράζει η χύτρα, άμα δεν έχεις να μου δώσεις τίποτα, γεια σου, σ’ αφήνω, δεν σε έχω φίλο. Και έχουμε πάρα πολλές τέτοιες περιπτώσεις, που πάρα πολλοί από εμάς, εμπιστευτήκαμε τον εαυτό μας σε ανθρώπους αλλά τελικά δεν ήταν άξιοι της εμπιστοσύνης μας.

Ο Χριστός είναι ο μόνος πραγματικός φίλος και γι’ αυτό το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να μας χαρίσει ο Θεός, δεν ξέρω αν το ξέρετε, το λέει ο Απόστολος Παύλος, «δεν είναι το να πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, είναι αν πάσχουμε για τον Ιησού Χριστό», (Φιλ. Α΄ 29) είναι για το αν δίνουμε τη ζωή μας για τον Ιησού Χριστό. Είναι το μεγαλύτερο δώρο το οποίο δίνει στους αγαπημένους του ανθρώπους. Γι’ αυτό και οι πιο αγαπημένοι του Ιησού Χριστού είναι όλοι οι μάρτυρες ,και γι’ αυτό τους βλέπουμε σε μια τεράστια εικόνα, ένα όραμα, το οποίο βλέπει ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, λέει, «και είδα αυτούς όλους τους μάρτυρες, που έχυσαν το αίμα τους για τον Ιησού Χριστό, να κρατούν τα Βάια των φοινίκων, να κρατούν κλαδιά από φοίνικες και να δοξάζουν και να υμνούν τον Θεό και να λένε, πότε θα έρθει αυτή η ώρα να μας δοξάσεις Κύριε; Πότε θα αποδώσεις το δίκαιο; Πότε θα δώσεις το σώμα μας το οποίο μας το πήραν και μας το κατακρεούργησαν; Και λέει μην φοβάστε, δεν αργεί αυτή η ώρα, έρχεται σύντομα, έρχεται ταχύ, και τους δόθηκε λέει όλους ένας άσπρος χιτώνας για να περιμένουνε αυτήν την ώρα της Αναστάσεως της δικής τους». (Αποκ. Στ΄9 και εξής)

Να μην πω άλλα, αλλά να μείνω σε κάτι άλλο, όπως λένε, δύο σύζυγοι με την ευλογία της Εκκλησίας, είναι δύο άνθρωποι σε ένα σώμα, είναι ένα σώμα, και έσονται οι δυο εις σάρκα μία. Όταν ακουμπάει ο άντρας τη γυναίκα, η γυναίκα τον άντρα, δεν πιάνει ένα άλλο σώμα, πιάνει το δικό του το σώμα, είμαστε και οι δύο ένα σώμα. Όταν πιάνουμε έναν οποιοδήποτε άλλον άνθρωπο, τον ακουμπάμε, είναι δύο σώματα, οι σύζυγοι είναι ένα σώμα. Και λέμε δύο άνθρωποι σε ένα σώμα. Στη φιλία είναι το αντίθετο, είναι δύο άνθρωποι, δύο σώματα, αλλά έχουνε μία ψυχή. Γι’ αυτό και εκείνος ο άνθρωπος ο οποίος είναι φίλος του Χριστού, δεν είναι τίποτε άλλο, αλλά είναι μία ψυχή με τον Χριστό. Ένας νους με τον Χριστό, μία συνείδηση με τον Χριστό, αυτό που έλεγαν όλοι οι Άγιοι «εμείς νουν Χριστού έχομε», δεν έχουμε δικό μας νου, εμείς σκέψη Χριστού έχουμε, εμείς συνείδηση Χριστού έχουμε, εμείς θέλημα Θεού έχουμε, δηλαδή έχουμε ταυτιστεί σ’ αυτόν τον χώρο της ψυχής.

Αν οι σύζυγοι είναι δύο σε ένα σώμα, οι φίλοι είναι δύο σε μία ψυχή, άρα, όταν πρεσβεύουμε τα ίδια με τον Ιησού Χριστό, αν τηρούμε τις εντολές Του, δείχνουμε ότι αγαπούμε τον Ιησού Χριστό και είμαστε οι πραγματικοί φίλοι Του. Κι ο Χριστός είναι ο πραγματικός, παντοτινός φίλος».

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Posted in Επικαιρότητα

«Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ» ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΣΙΑΤΙΣΤΑ

Posted on 8 Ιουνίου 2018 by Ενορία

Σε 23 πόλεις της Ελλάδος χιλιάδες έλληνες φώναξαν, «Μακεδονία σημαίνει Ελλάδα», «Η Μακεδονία είναι ελληνική», «Κάτω τα χέρια απ’ τη Μακεδονία». Την διοργάνωση για τα συλλαλητήρια είχε αναλάβει η «Επιτροπή Αγώνα για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας», η οποία κάλεσε τους πολίτες να προσέλθουν με ελληνικές σημαίες.

Έτσι, ένα ηχηρό μήνυμα έδωσε την Τετάρτη 6 Ιουνίου 2018 και ο λαός της πόλης της Σιάτιστας και της γύρω περιοχής στην πλατεία Δημαρχείου, συμμετέχοντας στο Πανεθνικό Παλλαϊκό Συλλαλητήριο, με το αίτημα να μην συμπεριληφθεί ο όρος Μακεδονία, σε περίπτωση συμφωνίας με τα Σκόπια στο θέμα της ονομασίας.

Στον χώρο του Δημαρχείου προσήλθαν πολίτες από χωριά του Δήμου Βοΐου, από τα Γρεβενά και τα πέριξ χωριά του Δήμου Γρεβενών και πολίτες της Σιάτιστας. Σημαντικό ήταν ότι στο συλλαλητήριο συμμετείχαν πολλοί νέοι και πολλά παιδιά, ακόμη και πολύ μικρά παιδιά με τους γονείς τους. Μεταξύ του πλήθους, αισθητή ήταν η παρουσία και πολλών Ιερέων. Οι περισσότεροι κρατούσαν σημαίες μικρές ή μεγάλες και πανό και πλακάτ με επιγραφές. Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος και τα συνθήματα ουσιώδη και ηχηρά.

Ομιλητές ήταν, πρώτος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενών κ. κ. Δαυίδ, ο οποίος ανέφερε ότι εκπροσωπούσε και τον επιχώριο Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ. κ. Παύλο. Στη συνέχεια μίλησαν ο Δήμαρχος Βοΐου κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος και ο πρόεδρος Ομοσπονδίας Δυτικομακεδονικών Σωματείων Θεσσαλονίκης κ. Γεώργιος Τζούλης.

Μετά τις ομιλίες έγινε ανάγνωση ψηφισμάτων από εκπροσώπους των συλλόγων, όπως της «Εθελοντικής Δράσης Πολιτών» Σιάτιστας, του Συλλόγου «Φιλίππων Φυσιολατρών» Σιάτιστας, του Συλλόγου «Αμπελουργών» Σιάτιστας και του Ομίλου «Μοτοσυκλετιστών» Σιάτιστας.

Στο τέλος έψαλλαν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο και τον βυζαντινό ύμνο «Τη Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια…».

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Στο τέλος έψαλλαν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο και τον βυζαντινό ύμνο «Τη Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια…».

Posted in Επικαιρότητα

Η εορτή του Αγίου Ιερέως Παναγή Μπασιά από το Ληξούρι Κεφαλληνίας στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Σιάτιστας

Posted on 7 Ιουνίου 2018 by Ενορία

ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΑΓΗΣ ΜΠΑΣΙΑΣ

Την μνήμη του Αγίου Ιερέως Παναγή Μπασιά από το Ληξούρι της Κεφαλληνίας τίμησε η ενορία του Αγίου Νικολάου, σήμερα 7 Ιουνίου 2018, στο παρεκκλήσιο του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, εκεί όπου φυλάσσονται τα Άγια Λείψανα του Αγίου.

Το απόγευμα της Τετάρτης, 6 Ιουνίου, τελέστηκε ο πανηγυρικός εσπερινός. Σήμερα Πέμπτη το πρωί εψάλη ο όρθρος και η πανηγυρική θεία Λειτουργία καθώς και αρτοκλασία. από τους Ιερείς π. Βασίλειο και π. Νέστορα.

Στο παρεκκλήσιο του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ προσήλθαν πολλοί πιστοί, οι οποίοι προσκύνησαν τα φυλασσόμενα Άγια λείψανα του Αγίου Παναγή.