ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ὁ Ὄρθρος, ἡ Θεία Λειτουργία και ὁ Ἑσπερινός τῆς γονυκλισίας
τήν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς 7 Ἰουνίου 2020
θά ψαλλεῖ στούς Ἱερούς Ναούς:
τοῦ Ἁγίου Νικολάου καί τῶν Ἁγίων Ταξιαρχῶν.
Ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία
τήν Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος 8 Ἰουνίου 2020
θά ψαλλεῖ στούς Ἱερούς Ναούς: τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου καί τοῦ Ἁγίου Νικολάου.
ΕΚ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Από την Ενορία του Αγίου Νικολάου ανακοινώνεται ότι την Κυριακή 31 Μαΐου 2020, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία θα ψαλλούν στους Ιερούς Ναούς:
Του Αγίου Νικολάου και
Των Αγίων Ταξιαρχών.
Η ακολουθία του όρθρου θα αρχίσει στις 7.00 π.μ.
ΕΚ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Με λαμπρότητα και σε κλίμα πνευματικής χαράς, την Τρίτη το βράδυ 26 Μαΐου 2020 στην Ενορία του Αγίου Νικολάου και στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου έγινε αγρυπνία με αφορμή την Απόδοση της εορτής του Πάσχα.
Ο αγρυπνία κατ’ αυτή την ημέρα της Απόδοσης της εορτής, φέτος είχε μεγάλη σημασία για τους πιστούς, οι οποίοι δεν μπόρεσαν τις άγιες ημέρες του Πάσχα να τις εορτάσουν εντός των Ιερών Ναών. Πλήθος πιστών, τηρουμένων τα μέτρα πρόληψης για την «πανδημία», προσήλθαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, προσκύνησαν την εικόνα και το λάβαρο της Αναστάσεως του Χριστού, άναψαν το κερί τους, προσευχήθηκαν, άκουσαν τους ύμνους της εορτής της Αναστάσεως και αρκετοί παρέμειναν στον Ιερό Ναό ως το τέλος της Θείας Λειτουργίας και κοινώνησαν.
Η Ιερά Αγρυπνία εψάλη όπως την νύκτα της Αναστάσεως, σύμφωνα με το τυπικό της Αγίας μας Εκκλησίας. Μετά την απόλυση της ακολουθίας του εσπερινού, ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος μίλησε σχετικά για την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τις εμφανίσεις Του στους μαθητές του και πολλούς άλλους.
Αμέσως μετά οι Ιερείς π. Βασίλειος και π. Νέστορας έψαλαν το «Δεύτε λάβετε φως…», το οποίο και μετέδωσαν στους πιστούς. Στη συνέχεια ο π. Βασίλειος διάβασε το Β΄ εωθινό ευαγγέλιο στο μέσον του Ναού και μετά το «Δόξα τῆ ὁμοουσίω καί ζωοποιῶ καί ἀδιαιρέτω Τριάδι…», έψαλε πανηγυρικά το «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν…», ενώ ταυτόχρονα χτυπούσαν οι καμπάνες του Ναού και έψαλαν μαζί του όλοι οι πιστοί. Μετά τις δέκα φορές του τροπαρίου «Χριστός ἀνέστη…» εψάλη ο όρθρος, όπως και κατά τη νύκτα της Αναστάσεως και στη συνέχεια η Θεία Λειτουργία.
Κατά την ομιλία του ο π. Βασίλειος είπε τα εξής:
Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἀποδίδει τήν μεγάλη ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἡ ἠχώ τῆς μεγάλης διακηρύξεως τοῦ μοναδικοῦ, στήν ἀνθρώπινη ἱστορία, καί μεγίστου γεγονότος, τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἀπέθανε ἐπί τοῦ Σταυροῦ πραγματικά. Τό βεβαίωσαν οἱ πάμπολλοι αὐτόπτες μάρτυρες καί οἱ ὑπεύθυνοι γιά τόν σταυρικό θάνατο τοῦ καταδικασμένου Ἰησοῦ.
Αὐτό τό ὁποῖο ἐνδιαφέρει τόν κάθε ἄνθρωπο καί εἶναι βασικό στοιχεῖο γιά τήν πίστη στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἄν ὁ Χριστός ἀναστήθηκε πραγματικά. Αὐτό εἶναι τό βασικότατο σημεῖο τῆς πίστεώς τῆς Ἐκκλησίας μας καί εἶναι αὐτό τό ὁποῖο συγκροτεῖ καί συγκρατεῖ αὐτή τήν ἀληθινή σχέση μας μέ τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό.
Ἄν ὁ Χριστός δέν ἀναστήθηκε, ὅλο τό οἰκοδόμημα τοῦ χριστιανισμοῦ εἶναι μάταιο. Δέν ἔχει καμμία ἀξία. Ὅσο ὄμορφο κι ἄν εἶναι. Ἄν, ὅμως, ὁ Χριστός ἀναστήθηκε, τότε ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας ἔχει ἀξία ἄπειρη. Δέν ὑπάρχει σύγκριση μέ τίποτα. Τότε, εἶναι μάταια ὅλα τά ἄλλα.
Ὁπότε καταλαβαίνουμε πόσο σπουδαῖο εἶναι νά γνωρίζουμε, ἄν ὁ Χριστός ἀναστήθηκε πραγματικά. Ἀπό αὐτό, ἐξαρτᾶται ὁλόκληρη ἡ ζωή μας, καί αὐτή πού ζοῦμε ἐδῶ στή γῆ βιολογικά ἀλλά κυρίως ὁλόκληρη ἡ προσωπικότητά μας, ὡς ἄνθρωποι αἰώνιοι, χωρίς χρονικό τέλος. Ἐξαρτᾶται ἡ θέση μας, στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων, ἄν θά εἴμαστε κοντά στόν Θεό ἤ μακρυά ἀπό Αὐτόν. Ὅπως ἀντιλαμβανόμαστε, δέν εἶναι μία παρονυχίδα στή ζωή μας ἀλλά τό μέγιστο.
Τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνα γεγονός τόσο χειροπιαστό ὅσο καί τόσο ἄπιαστο. Εἶναι ἕνα γεγονός ἱστορικό, ὑπαρξιακό καί ἐσχατολογικό. Δέν μπορεῖς νά τό βάλεις κάτω ἀπό τό μικροσκόπιο οὔτε νά τό ἐξετάσεις μέ τήν πεπερασμένη λογική σου οὔτε νά ἀπαιτήσεις νά σέ καταπιέσει ὁ Θεός, μέ μία ἐμφάνιση τοῦ ἀναστημένου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχουν, βέβαια, πάμπολλες ἀποδείξεις – τεκμήρια, πού ἄν ἔχεις καλή διάθεση, βλέπεις τόν ἀναστημένο Ἰησοῦ Χριστό, τόν ἀφουγκράζεσαι. Ἄν δέν ἔχεις, τότε δέν μπορεῖς νά ἀντιληφθεῖς τίποτα.
Γράφει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς στό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων: Ὁ Ἰησοῦς «παρέστησεν (στούς ἀποστόλους) ἑαυτόν ζῶντα μετά τό παθεῖν αὐτόν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι’ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καί λέγων τά περί τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ». (Πράξ. Α΄ 3) Ὁ Χριστός μετά τό πάθος του, ἐπί σαράντα ἡμέρες, ἐμφάνισε τόν ἑαυτό του ζωντανό στούς μαθητές του πολλές φορές, παρέχοντας πολλές ἀποδείξεις γιά τήν ἀνάστασή του, ὁμιλώντας γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Μέσα στά κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι καί εὐαγγελιστές, ἀναφέρονται σ’ αὐτό τό σημαντικότατο γεγονός μέ πολλή ἀκρίβεια καί λεπτομέρεια καί ὑπευθυνότητα. Εἶναι οἱ αὐτόπτες μάρτυρες, οἱ ἀμερόληπτοι καί ἀκριβεῖς ἱστορικοί, πού μέ φόβο Θεοῦ θέλουν νά μᾶς διηγηθοῦν γεγονότα ἀληθινά.
1.- Ὁμιλοῦν γιά τόν κενό (ἄδειο) τάφο τοῦ Ἰησοῦ. Ὅταν πῆγαν, πολύ πρωί, οἱ γυναῖκες γιά νά ρίξουν τά ἀρώματα στό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, βρῆκαν τόν τάφο ἄδειο. Ἀπουσίαζε τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Στόν τάφο εἶδαν μόνο τά σεντόνια, πού τήν Παρασκευή, μετά τή σταύρωση, ὁ Νικόδημος καί ὁ Ἰωσήφ εἶχαν τυλίξει τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, καί τό μαντήλι τῆς κεφαλῆς του. (Λουκ. ΚΔ΄ 3, Ἰωάνν. Κ΄ 4-7).
2.- Οἱ ἄγγελοι οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται, λέγουν στίς γυναῖκες καί ἀργότερα στούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ ὅτι, «ὁ Χριστός, δέν εἶναι ἐδῶ, ἀλλά ἀναστήθηκε», καί τούς ἐνημερώνουν, ποῦ θά τούς συναντήσει. (Ματθ. ΚΗ΄ 5-7, Μάρκ. ΙΣΤ΄ 4-7)
3.- Οἱ στρατιῶτες πού φύλαγαν τόν τάφο τοῦ Χριστοῦ, μετά τόν σεισμό καί τό κύλισμα τῆς πλάκας πού ἔκλεινε τόν τάφο, ἔρχονται καί ἀναγγέλλουν στούς Φαρισαίους ὅτι, «ὁ Χριστός ἀναστήθηκε καί τό σῶμα του λείπει» ἀπό τόν τάφο πού φύλαγαν. (Ματθ. ΚΗ΄ 11-15)
4.- Οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι χωρίς νά ἐρευνήσουν τό γεγονός τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, προβάλλουν μία ἀνόητη αἰτιολογία ὅτι, «οἱ μαθητές τοῦ Ἰησοῦ ἔκλεψαν τό νεκρό σῶμα του, ὅταν οἱ στρατιῶτες κοιμοῦνταν». Καί ἐρωτᾶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, «Πῶς εἶδαν ὅτι ἔκλεψαν τό σῶμα οἱ μαθητές του, ἐνῶ ἐκοιμῶντο;» Ἐπίσης τούς πλήρωσαν, γιά νά διακηρύξουν στόν κόσμο ὅτι, συνέβη ἔτσι. (Ματθ. ΚΗ΄ 13-14)
5.- Οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ καί οἱ μυροφόρες, ὅπως φαίνεται μέσα στά εὐαγγέλια, τά ὁποῖα καταγράφουν τά γεγονότα μέ κάθε λεπτομέρεια, δείχνουν ὅτι δέν περιμένουν τήν Ἀνάσταση καί ἀρχικά δυσπιστοῦν. Ἔτσι «ἀναγκάζουν» τόν Χριστό νά κάνει πολλές ἐμφανίσεις, ὥστε νά πεισθοῦν γιά τήν Ἀνάστασή του.
6.- Ὁ Ἰησοῦς ἐμφανίζεται πολλές φορές στούς μαθητές. Ἕντεκα (11) ἀπ’ αὐτές τίς φορές εἶναι καταγραμμένες στήν Καινή Διαθήκη. Ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς γράφει ὅτι, ὁ Ἰησοῦς ἦταν «συναλιζόμενος», συνέτρωγε καί συναναστρεφόταν, δηλαδή, μέ τούς μαθητές του ἐπί σαράντα ἡμέρες, ἀπό τήν ἡμέρα πού ἀναστήθηκε μέχρι τήν ἡμέρα πού ἀναλήφθηκε στούς οὐρανούς. Ὁ Ἰησοῦς τήν πρώτη ἡμέρα πού ἀναστήθηκε τρώει μπροστά στούς μαθητές του. (Λουκ. ΚΔ΄ 42-43). Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ὁμολογεῖ καί λέγει: «Ἐμεῖς φάγαμε καί ἤπιαμε μαζί μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, μετά τήν ἀνάστασή του ἀπό τούς νεκρούς». (Πράξ. Ι΄ 41)
7.- Ὁ Ἰησοῦς μετά τήν ἔγερσή του ἐμφανίζεται ὑγιής, χωρίς κάποιο ἴχνος κακουχίας, οὔτε ὡς τραυματισμένος πού ξέφυγε τό θάνατο. Δέν ἔρχεται νά ζητήσει βοήθεια καί θεραπεία. Εἶναι ὑγιέστατος. Στό σῶμα του παραμένουν μόνο οἱ τρύπες, τά σημάδια, πού ἄφησαν τά καρφιά καί ἡ λόγχη. Αὐτά, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, εἶναι τά παράσημά του καί οἱ ἀποδείξεις ὅτι, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος ἔπαθε, καρφώθηκε, λογχίσθηκε καί ἀπέθανε.
8.- Οἱ ἕνδεκα μαθητές του, οἱ μυροφόρες γυναῖκες καί ἄλλοι πολλοί βλέπουν τόν ἀναστημένο Χριστό, τόν ἀκοῦν (συζητοῦν μαζί του), τόν ψηλαφοῦν καί συντρώγουν.
9.- Τήν τεσσαρακοστή ἡμέρα μετά τήν Ἀνάσταση, πρίν ἀναληφθεῖ, εἶναι συγκεντρωμένοι περισσότεροι ἀπό πεντακόσιοι (500) ἄνθρωποι, καί μετά ἀπό διδασκαλία καί συζήτηση μέ τόν Ἰησοῦ, τόν βλέπουν νά ἀνεβαίνει μέ τό σῶμα του στούς οὐρανούς. (Πράξ. Α΄ 6-13 καί Α΄ Κορ. ΙΕ΄ 6)
10.- Τό κεντρικό κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων καί τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ Ἀπόστολοι περιοδεύουν ὁλόκληρη τή γῆ, ταλαιπωροῦνται ἀφάνταστα, δέν ὑποκύπτουν στίς ἀπειλές τῶν ἀρχόντων καί τῶν αὐτοκρατόρων, δίνουν ἀκόμη καί τή ζωή τους, διδάσκοντες τόν σταυρικό θάνατο τοῦ Ἰησοῦ καί τήν Ἀνάστασή του.
Ὁ κάθε ὑγιῶς σκεπτόμενος ἄνθρωπος διερωτᾶται: Ἄν ὁ Χριστός δέν ἀναστήθηκε, γιατί νά ταλαιπωρηθοῦν τόσο καί νά ὑποστοῦν θάνατο ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι κηρύττοντας τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ;
Ἄν ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἦταν ἕνα ψέμα, ἕνα δικό τους κατασκεύασμα, οἱ Ἀπόστολοι θά ἦταν πολύ ἀνόητοι γιά νά τό ὑπερασπισθοῦν ὅλοι μέχρι θανάτου. Εἶναι φανερό ὅτι, δέν πεθαίνει κανείς γιά ἕνα ψέμα.
Τά ἑκατομμύρια τῶν μαρτύρων, κατά τή διάρκεια ὅλων τῶν αἰώνων μέχρι σήμερα, πάσχουν καί δίνουν τή ζωή τους, ἐπειδή πιστεύουν στήν Ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἐλπίζουν στή δική τους ἀνάσταση.
Τά ἑκατομμύρια τῶν ἀσκητῶν, ὅλα τά χρόνια τοῦ χριστιανισμοῦ, ζοῦν αὐτή τή σκληρή ἀσκητική ζωή, ἐπειδή πιστεύουν στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.
Τά δισεκατομμύρια τῶν πιστῶν χριστιανῶν, ἀπό τό πρῶτο κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου Πέτρου κατά τήν Πεντηκοστή μέχρι σήμερα, βιώνουν τή χαρά τῆς ἀλήθειας, τοῦ ἤθους, τῆς ἁγνότητας καί τῆς κοινωνικότητας, καθώς καί τήν ἐλπίδα τῆς ἀθανασίας, τῆς ἀφθαρσίας καί τῆς μακαριότητας στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ζοῦν μέ τό: «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, εἶναι ἕνα ἱστορικό γεγονός, πού ὁ καθένας μπορεῖ νά ἀποκτήσει πείρα. Γιά νά ἀποκτήσουμε, ὅμως, πείρα, χρειάζεται ἡ κάθαρση τῶν αἰσθήσεων ἀπό τόν καθημερινό συσκοτισμό τῆς κοσμικῆς καθημερινότητας. Χρειάζεται τό ἄδειασμα ἀπό ὅλους τους ἐγωκεντρικούς καί ἀνθρωποκεντρικούς θορύβους, γιά νά ἀκουστεῖ ἡ φωνή τοῦ Ἀναστημένου Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέσα στή δική μας σιωπή.
Μέ αὐτές τίς προϋποθέσεις μποροῦμε νά δοῦμε τόν Ἀναστάντα Κύριο «ἐξαστράπτοντα καί χαίρετε φάσκοντα» καί νά ὑπερβοῦμε τά ἐφιαλτικά σύνδρομα τῆς ἐνοχῆς, τῆς ἀγωνίας, τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου. Μποροῦμε νά ἔχουμε τήν πραγματική χαρά!
Ἕνας ὕμνος τῆς Ἐκκλησίας μας λέγει: «Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται τῆς Ἀναστάσεως τήν πείραν εἰληφότα», δηλαδή, ὅλα ἔχουν γεμίσει μέ χαρά ἐπειδή ἔχουν λάβει πείρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Ἀναστάς Ἰησοῦς Χριστός νά χαρίζει σέ ὅλους τούς πιστούς τήν δική χαρά! Ἀδελφοί μου, Χριστός Ἀνέστη!!!»
Ἀνακοίνωση
Την Τετάρτη 27 Μαΐου 2020, εορτή του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου, το πρωί δεν θα τελεσθεί Θεία Λειτουργία, επειδή θα γίνει την Τρίτη το βράδυ αγρυπνία λόγω της αποδόσεως της εορτής του Πάσχα.
Όσοι τιμούν τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο, μπορούν να προσέλθουν το βράδυ της Τρίτης στην αγρυπνία, για τη συμμετοχή τους στη Θεία Λειτουργία.
ΕΚ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ἀγαπητοί μου Ἐνορίτες
Ἐπειδή μέ ἀφορμή τήν «πανδημία» κάποιου ἀπό τούς κορωνοϊούς, πού ἐπονομάζεται SARS covid-19, ἡ κατάσταση τῆς κοινωνίας ἐπιδεινώνεται καθημερινά,
Ἐπειδή βλέπω στήν ἐνορία μου μία ἐπέκταση καί μᾶλλον ἐγκαθίδρυση φόβου καί τρόμου καί ἀπελπισίας,
Ἐπειδή παρατηρῶ νά ἀναπτύσσεται μία διχαστική τάση μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, μάλιστα καί ἐντός τῶν οἰκογενειῶν, μέ ἀντιπαραθέσεις σέ ὑψηλούς τόνους, καί
Ἐπειδή αἰσθάνομαι τήν εὐθύνη μου μεγάλη, ὡς ἱερέας καί πατέρας καί ποιμένας τῶν πιστῶν τῆς ἐνορίας, πού μέ κατέστησε ὁ Ἅγιος Τριαδικός Θεός,
γι’ αὐτούς τούς λόγους, ἀπευθύνομαι πρός ἐσᾶς τούς πιστούς χριστιανούς, γιά νά γνωρίσετε τήν Ἀλήθεια, νά γνωρίσετε τήν παντοδύναμη Χάρη τοῦ Θεοῦ, νά γνωρίσετε τήν ἀπεριόριστη ἀγάπη τῆς Παναγίας Μητέρας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά γνωρίσετε τήν γεμάτη θαλπωρή ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας καί νά λάβετε θάρρος καί δύναμη, ὑπομονή καί ἀντοχή, τόλμη καί παρρησία πρός τόν κάθε ἕνα, πού μέ ἄγνοια καί ἐχθρότητα, μέ εἰρωνεία καί θρασύτητα καταφέρεται ἐναντίον τῆς ἀληθινῆς καί ζωντανῆς πίστεώς μας πρός τόν Ἅγιο Θεό.
Εὑρίσκομαι, μέ τήν χάρη καί τήν ἀνοχή τοῦ Θεοῦ, στήν ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου τριάντα ὀκτώ (38) συναπτά ἔτη. Δέν ἔλειψα ποτέ ἀπό τόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου κατά τίς Κυριακές καί τίς μεγάλες ἑορτές τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Καί τά καλοκαίρια καί τούς χειμῶνες, μέ τούς χριστιανούς συνωστισμένους ἀσφυκτικά ἐντός τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ἀκόμη καί σέ περιόδους καί ἐποχές, πού οἱ ἐνδιαφερόμενοι γιά τόν λαό, ἐνημέρωναν γιά ἐπερχόμενες ἀρρώστιες ἤ ἐπιδημίες καί πρότειναν ἐμβολιασμούς. Ἔχω κοινωνήσει περίπου ἕνα ἑκατομμύριο ἀνθρώπους ὅλα αὐτά τά χρόνια, ἔχω κάνει κατάλυση τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου περισσότερες ἀπό 7.500 φορές. Ἔχω κοινωνήσει ἑκατοντάδες ἀνθρώπους ἀρρώστους, ἑτοιμοθάνατους, μικρά παιδιά μέ παιδικές ἀρρώστιες. Μέ τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Θεοῦ δέν προσβλήθηκα ἀπό κάποια λοιμική νόσο καί συνεχίζω νά ζῶ. Ἄλλοι ἱερεῖς, μέ περισσότερα χρόνια ἱερωσύνης, κοινώνησαν περισσότερους ἀνθρώπους καί κατέλυσαν τό Ἅγιο Ποτήριο περισσότερες φορές. Καί αὐτό συνεχίζεται ἐπί 2.000 χρόνια, σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, ὅπου ὑπάρχουν ὀρθόδοξοι χριστιανοί,καί οὔτε ἔχει ἀναφερθεῖ κάποιο τέτοιο γεγονός μεταδόσεως ἀσθενείας διά τῆς Θείας κοινωνίας.
Χαιρέτησα, φίλησα ἑκατομμύρια φορές τίς ἅγιες εἰκόνες σέ ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς, χωρίς νά ὑπάρχει προηγουμένως σχολαστική ἀπολύμανση. Χαιρέτησα, φίλησα ἑκατοντάδες φορές ἅγια λείψανα. Ἤπια χιλιάδες φορές ἁγιασμό. Παρέμεινα μέσα στούς Ἱερούς Ναούς γεμάτους μέ κόσμο ἤ ἄδειους, ἐπί χιλιάδες ὧρες. Ποτέ δέν κάναμε σχολαστική ἀπολύμανση, ἁπλῶς καθαριότητα. Αὐτό εἶναι ἀδιανόητο γιά τούς Ἱερούς Ναούς.
Οἱ Ἱεροί Ναοί, ἀγαπητοί μου, εἶναι χῶροι τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, εἶναι χῶροι ἅγιοι, καί ἐκεῖ εἶναι ἀδύνατον νά ὑπάρχει κάτι πού νά βλάπτει τούς ἀνθρώπους. Ἀκόμη καί ἄν δέν τό πιστεύει κάποιος αὐτό. Ἐκτός ἐάν τό ἀπορρίπτει καί τό προσβάλλει ἐπιδεικτικά καί μέ θρασύτητα. Ὁ χῶρος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, μέ τήν τελετή τῶν Ἐγκαινίων καί τήν περιφορά τῶν ἁγίων λειψάνων καί τήν τοποθέτησή τους ἐντός τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ξεχωρίζεται ἀπό τόν κοσμικό χῶρο καί καθίσταται χῶρος Θεοῦ! Ὁ χῶρος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, μετά τήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας, πολύ περισσότερο χιλιάδων Θείων Λειτουργιῶν, εἶναι χῶρος ἱερός, ἅγιος!
Ἀσφαλῶς καί θά τόν καθαρίζουμε, ἀσφαλῶς καί θά τόν προσέχουμε καί θά τόν εὐπρεπίζουμε. Ἐάν, ὅμως, θά στηρίζομαι στήν καθαριότητα καί θά ἐμπιστεύομαι τήν ὑγεία μου στήν ἀπολύμανση τῶν χώρων αὐτῶν, τότε αὐτό ἀποτελεῖ βλασφημία. Δηλαδή, δέν διατηρεῖ ὁ Θεός τόν Ναό καθαρό καί χωρίς βλαπτικές ἐπιδράσεις, καί θά τόν διατηρήσει ἡ καθαριότητα καί ἡ σχολαστική ἀπολύμανση; Αὐτό εἶναι καί ἀπιστία στήν Παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ καί προσβολή καί βλασφημία.
Ὅλοι οἱ ἄλλοι χῶροι θέλουν καί καθαριότητα καί ἀπολύμανση καί ἀποστείρωση. Οἱ χῶροι τοῦ Θεοῦ θέλουν μόνο καθαριότητα, ἀσφαλῶς ὄχι γιά νά στηριχθοῦμε στήν καθαριότητα ἀλλά χάριν ἀγάπης καί σεβασμοῦ πρός τόν Ἅγιο Θεό!
Οἱ εἰκόνες εἶναι ἅγιες, χαριτόβρυτες, θαυματουργές, ἐπειδή εἰκονίζουν τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τήν Θεοτόκο καί τούς Ἁγίους Του. Ἀποδιώκουν κάθε ἀσθένεια, κάθε κακό, κάθε ἀνέχεια καί δυσκολία, ἀποδιώκουν ἀκόμη καί τούς δαίμονες, καί αὐτό τό ἔχει ἀποδείξει ἡ δισχιλιετής ἐμπειρία δισεκατομμυρίων πιστῶν. Σήμερα ἐμεῖς, εἶναι δυνατόν νά φοβούμαστε νά τίς ἀκουμπήσουμε ἤ νά τίς ἀγκαλιάσουμε ἤ νά τίς φιλήσουμε; Αὐτό εἶναι καί ἀπιστία καί βλασφημία πρός τόν Πανάγαθο Θεό, ὁ Ὁποῖος μᾶς τίς προσφέρει ὡς ὑλικά σημεῖα, ἀπ’ ὅπου θά ἀντλήσουμε τή θεία Χάρη του.
Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, εἶναι ὑλικο-πνευματικό λογικό ὄν, ἀποτελεῖται ἀπό ὑλικό σῶμα καί ἀπό πνευματική ψυχή. Καί οἱ σχέσεις του μέ τή φύση, μέ τούς ἀνθρώπους καί μέ τόν Θεό εἶναι ὑλικοπνευματικές. Θέλει νά ἀντιληφθεῖ τόν κόσμο καί τόν Θεό, καί νά ἔχει σχέσεις, καί μέ τίς σωματικές του αἰσθήσεις καί μέ τίς πνευματικές. Γι’ αὐτό καί ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά τόν ἰδοῦν οἱ ἄνθρωποι, νά τόν ἀκούσουν, νά τόν πιάσουν, νά τόν γευθοῦν, νά τόν φάνε.
Ὅ, τι εἶναι ἀπό τόν Θεό, ὅ, τι δείχνει τόν Θεό, ὅ, τι μεταφέρει τόν Θεό στούς ἀνθρώπους εἶναι θεῖο, εἶναι ἅγιο, εἶναι καθαρό, παρέχει ζωή, καί μάλιστα ζωή αἰώνια. Ὁ Θεός τό θέλει ἔτσι, δηλαδή, διά τῆς ὕλης νά μᾶς παρέχει τίς ἄκτιστες χάριτες καί ἐνέργειές Του. Δέν ὑπάρχει κανένα μυστήριο ἀπό τό ὁποῖο νά ἀπουσιάζει τό ὑλικό στοιχεῖο, νερό, κρασί, λάδι, ψωμί, θυμίαμα, κάρβουνο, κερί, φωτιά, πέτρα, ξύλο, μέταλλα, ὑφάσματα, ἄνθη, μύρα, μελωδία, πιάσιμο, ἀκούμπισμα, φίλημα, ὅραση, βρώση, πόση, ὀσμή, ἀφή!!! Ἡ Ἐκκλησία δέν ἀπεχθάνεται τήν ὕλη, ἀλλά τήν ἐξαγιάζει, καί δι’ αὐτῆς ἁγιάζει τούς ἀνθρώπους καί τήν κτίση ὁλόκληρη.
Ἔχουμε καί τά λείψανα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, τά ὁποῖα «βρύουν ἰάματα, θεραπεύουν νοσήματα, ἐνδυναμώνουν τούς ἀδυνάτους, ἐκδιώκουν ἀσθένειες, πλουτίζουν τούς πένητας, φυλάττουν τάς χώρας, κατατροπώνουν τούς δαίμονες, ἀνδρίζουν τούς πιστούς». Ὅλα αὐτά τά ἐνεργοῦν, ὄχι ἀπό μόνα τους, ἀλλά ἐπειδή εἶναι σημεῖα καί κατοικητήρια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Ἁγίου Θεοῦ. Τά Ἅγια Λείψανα εἶναι ὁ μέγιστος θησαυρός τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ ἀδαπάνητος πλοῦτος τῶν πιστῶν!
Ἄν διστάζω καί φοβοῦμαι νά προσκυνήσω, νά ἀκουμπήσω, νά φιλήσω τά Ἅγια λείψανα, ἐπειδή νομίζω ὅτι ὑπάρχει πιθανός φόβος μεταδόσεως ἀσθενειῶν, αὐτό εἶναι μεγάλη βλασφημία! Ὁ Θεός μοῦ παρέχει ὑλικά σημεῖα τῆς παρουσίας Του, γιά νά μοῦ προσφέρει τίς εὐλογίες Του καί ἐγώ δέν τά ἀκουμπῶ, δέν τά φιλῶ γιά νά μήν ἀρρωστήσω ἤ γιά νά μή μεταδώσω ἀρρώστια σέ ἄλλους; Αὐτό δείχνει ὅτι δέν γνωρίζω τόν φιλάνθρωπο Θεό καί δέν ἐμπιστεύομαι τήν ἀγάπη Του, τήν ἀγαθότητα καί τήν δύναμή Του.
Ἄφησα στό τέλος τό μέγιστο μυστήριο τῶν μυστηρίων, τήν Θεία Κοινωνία, τή μετάληψη τοῦ ἁγίου Σώματος καί τοῦ τιμίου Αἵματος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ! Εἶναι πραγματικά ψωμί καί κρασί καί νερό, τά ὁποῖα μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν Ἱερέα μεταβάλλονται σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ!!! Εἶναι, δηλαδή, παρών, μπροστά μας, ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός!!! Καί μοῦ προσφέρεται νά τόν φάω, ὥστε νά ἑνωθῶ μαζί Του, νά εἰσέλθω στό πανάγιο Σῶμα Του, νά «ἐγκεντρισθῶ», νά γίνω μέλος Του καί νά σωθῶ! Νά ἀφθαρτοποιηθῶ, νά γίνω ἀθάνατος, νά θεωθῶ καί νά ζῶ τή θεία μακαριότητα!
Ὁ Ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός τό ὁμολόγησε καί εἶπε, ὅτι «ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα, ἐν ἐμοί μένει καγώ ἐν αὐτῶ καί ἔχει ζωήν αἰώνιον» (Ἰω. Στ΄48-59).
Σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, ὅπου ὑπάρχει Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, αὐτά τά τελευταῖα δύο χιλιάδες (2.000) χρόνια, δισεκατομμύρια φορές ἔχουν κοινωνήσει οἱ πιστοί χριστιανοί καί παίρνουν τόν Θεό μέσα τους καί αὐτοί εἰσέρχονται μέσα στό Σῶμα τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί παίρνουν τίς εὐλογίες του, τίς χάριτες, τίς ἰάσεις, τίς ἐπιλύσεις τῶν προβλημάτων τους, παίρνουν τήν ἀνδρεία, τίς ἀρετές, τήν θέωση! Ἀσφαλῶς ὄχι κατά ἕνα μαγικό τρόπο ἀλλά κατόπιν ὀρθῆς πίστεως καί ἁγίου τρόπου ζωῆς. «Δοκιμάζοντας τόν ἑαυτό του, ὁ καθένας, καί προσερχόμενος στό ποτήριον τοῦ Κυρίου ὄχι ἀναξίως», σημειώνει ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος (Α΄ Κορινθ. ΙΑ΄ 23-34).
Οἱ ἄνθρωποι τοῦ «κόσμου», ὑπό πνευματική ἔννοια, οἱ ἄνθρωποι τοῦ παρόντος αἰῶνος ζοῦν στά ἀσφυκτικά στενά ὅρια τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου, καί δέν εἶναι δυνατόν νά ἀντιληφθοῦν καί νά αἰσθανθοῦν τά ἄπειρα «ὅρια» τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ζοῦν στό ἐπιστητό, σέ ὅ, τι μποροῦν νά ἀντιληφθοῦν διά τῶν αἰσθήσεων, καί ἐκφράζονται διά τῆς ἐπιστήμης. Ζοῦν, δηλαδή, μία φτώχεια, μπροστά στόν ἄπειρο πλοῦτο τῆς πίστεως – ἐμπιστοσύνης στόν Ἄπειρο καί Παντοδύναμο Θεό. Φοβοῦνται καί τρέμουν τά πάντα. Ἔχουν πάντοτε μπροστά τους τό σκιάχτρο τοῦ θανάτου καί τοῦ τέλους τῆς ζωῆς.
Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ζοῦν στήν διάσταση τῆς αἰωνιότητας, τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Μπροστά τους ἁπλώνεται ὁ ἄπειρος χρόνος καί χῶρος τοῦ ἄπειρου Θεοῦ. Ἔχουν ἐμπιστοσύνη στόν Ἰησοῦ Χριστό, καί αὐτή ἡ ἐμπιστοσύνη νικᾶ τόν «κόσμο» καί τά τοῦ «κόσμου». (Α΄ Καθολική ἐπιστολή Ἰωάνν. Ε΄ 4-5) Οἱ πιστοί χριστιανοί, διά τῆς πίστεως αὐτῆς καί τῆς ἐμπειρίας χιλιάδων ἐτῶν, κοινωνοῦν ἄφοβα τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Δέν ἀμφιβάλουν καθόλου, ἐπειδή ὁ Θεός εἶναι Ἀληθινός καί Ἀξιόπιστος, Ἀγαθός καί Φιλάνθρωπος, Ἰατρός καί Ζωοδότης.
Οἱ πιστοί χριστιανοί, γνωρίζουν ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι μέγα μυστήριο καί δέν μπορεῖ νά ἰσχύει ἡ ἔννοια τῆς Ἐπιστήμης. Τό Μυστήριο εἶναι πάνω ἀπό τήν ἐπιστήμη καί ἐπηρεάζει τήν ἐπιστήμη. Ἡ ἐπιστήμη εἶναι δύναμη ἀνθρώπινη, τό Μυστήριο εἶναι Παντοδυναμία Θεοῦ. Γι’ αὐτό, ὅταν κάποιος πιστεύει στό Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας, τρώει τό ζωηφόρο Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ! Ὅποιος δέν τό πιστεύει, ἁπλῶς δέν πηγαίνει νά κοινωνήσει.
Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί μου πιστοί ἐνορίτες, εἶναι καιρός
νά γνωρίσουμε τήν Ἀλήθεια,
νά γνωρίσουμε τήν παντοδυναμία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ,
νά γνωρίσουμε τήν ἀπεριόριστη ἀγάπη τῆς Παναγίας Μητέρας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,
νά γνωρίσουμε τήν γεμάτη θαλπωρή ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας καί
νά λάβουμε θάρρος καί δύναμη, ὑπομονή καί ἀντοχή, τόλμη καί παρρησία πρός τόν κάθε ἕνα, πού εἴτε ἀπό ἄγνοια καί ἐχθρότητα, εἴτε ἀπό εἰρωνεία καί θρασύτητα καταφέρεται ἐναντίον τῆς ἀληθινῆς καί ζωντανῆς πίστεώς μας πρός τόν Ἅγιο Θεό.
Ὅλα ὅσα λέγονται ἀπό τούς μή ἔχοντες πεῖρα τῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ εἶναι φληναφήματα, εἶναι λόγοι ἀνόητοι πού στεροῦνται σοβαρότητας. Ἄς τούς ἀγνοήσουμε.
Ἐμεῖς πιστεύουμε στήν Ἀλήθεια τῆς Ἁγίας Γραφῆς, στόν ἀδιάψευστο Λόγο τοῦ Θεοῦ καί στήν διαχρονική ἐπαλήθευσή Του. «Ἡμεῖς πιστεύομεν διό καί λαλοῦμεν»! (Β΄ Κορ. Δ΄ 13) τήν Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ!
Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ νά εἶναι πάντοτε μέ ὅλους μας!
Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου
Από 23 Ιανουαρίου 2012 μέχρι 30 Απριλίου 2020 η Ενορία πρόσφερε σε 1.734 περιπτώσεις 17.752 κιλά ειδών διατροφής
