Χωρίς τα πλήθη των πιστών εψάλη την Παρασκευή 3 Απριλίου 2019 ο Ακάθιστος ύμνος προς την Υπεραγία Θεοτόκο εντός του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου στη Σιάτιστα. Οι Ιερείς π. Βασίλειος και π. Νέστωρ έψαλαν εναλλάξ τους οίκους στην Υπεραγία Θεοτόκο και οι ιεροψάλτες έψαλαν τα τροπάρια του κανόνα μελωδικά και κατανοητά.
Μετά τις υπέροχες ευχές του αποδείπνου «Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε…» και «Και δος ημίν Δέσποτα…», ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος μίλησε σχετικά για την Παναγία, παίρνοντας αφορμή από το απολυτίκιο της ημέρας το: «Τό προσταχθέν μυστικῶς λαβών ἐν γνώσει…». Αναφέρθηκε στα μεγάλα μυστήρια, που καταγράφει ο υμνωδός συμπυκνωμένα μέσα σ’ αυτό το τροπάριο.
«Το πρώτο είναι η φανέρωση της προαιώνιας βουλής του Θεού, η οποία ήταν τελείως άγνωστη σε όλα τα λογικά όντα, και η οποία ήταν η ενανθρώπηση του Θεού Λόγου.
Το δεύτερο είναι, που ο Θεός ζητά να πάρει την έγκριση από το δημιούργημά Του, την Παρθένο Μαρία, για την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, σεβόμενος την ελευθερία του.
Το τρίτο είναι η συνάντηση του ταπεινού Θεού με την ταπεινή Θεοτόκο και τον ταπεινό Ιησού Χριστό κατά την στιγμή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, της συλλήψεως του Μεσσία Ιησού Χριστού στην παρθενική μήτρα της Θεοτόκου.
Το τέταρτο μυστήριο είναι το, πώς «χώρεσε» ο άπειρος Θεός στην πεπερασμένη μήτρα της Θεοτόκου; Η Εκκλησία μας ψάλλει γι’ αυτό το μυστήριο, «Τήν γάρ σήν μήτραν θρόνον ἐποίησε καί τήν σήν γαστέρα πλατυτέραν οὐρανῶν ἀπειργάσατο».
Και το πέμπτο μυστήριο είναι το ότι, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, αμέσως μετά την αποδοχή της Θεοτόκου να γίνει η Μητέρα του Θεού, να γεννήσει, δηλαδή, τον Ιησού Χριστό, είδε σωματούμενο τον Ιησού Χριστό στην κοιλιά της Παναγίας, δηλώνοντας έτσι ότι, η υπόσταση του ανθρώπου ξεκινάει από την στιγμή της συλλήψεώς του στη μήτρα της μητέρας του. Το γονιμοποιημένο ωάριο είναι πραγματικά ένας καινούργιος άνθρωπος.
Μετά από όλα αυτά τα μυστήρια, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ αναφωνεί και λέγει: «ἐξίσταμαι κραυγάζων σοι, χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε». Είμαι εκτός εαυτού, τρελάθηκα μ’ αυτά που βλέπω. Τα τεράστια αυτά μυστήρια του Θεού δεν τα χωράει ο νους μου.»
Τελειώνοντας ο π. Βασίλειος κάλεσε όλους τους πιστούς να δοξολογούν αδιαλείπτως τον Πανάγιο Τριαδικό Θεό, για την φανέρωση του μυστηρίου της σωτηρίας, να ευγνωμονούν την Υπεραγία Θεοτόκο, για την αποδοχή της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου και να ευχαριστούν απείρως τον Κύριο Ιησού Χριστό, για την πραγμάτωση του μεγίστου έργου της σωτηρίας των ανθρώπων και της κτίσεως ολόκληρης.
Σήμερα Τετάρτη πρωί, 1 Απριλίου 2020, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου εψάλησαν οι ακολουθίες του όρθρου, των ωρών, ο εσπερινός του Μεγάλου κανόνα και στη συνέχεια η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων δώρων. Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Αθανάσιος μαζί με τους Ιερείς της Ενορίας, τους Πρωτοπρεσβυτέρους Βασίλειο και Νέστορα και τον Διάκονο Αριστείδη.
Μετά την Θεία Λειτουργία, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε και την ακολουθία του αγιασμού, επί τη πρώτη του μηνός Απριλίου. Ο Αγιασμός βρίσκεται στον χώρο του Ναού και οι πιστοί μπορούν να τον παίρνουν για τον αγιασμό των σπιτιών τους, για την υγεία τους και την θεία βοήθειά τους. Ο Αγιασμός είναι η παρουσία της μεγάλης Χάριτος και ευλογίας του Θεού στην δημιουργία διά του ύδατος.
Ο Ιερός Ναός, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, ήταν άδειος από πιστούς, με την παρουσία μόνο των ιεροψαλτών, του νεωκόρου και δύο Επιτρόπων. Οι πιστοί της Ενορίας και οι πολλοί ακροατές του ραδιοφώνου και του διαδικτύου, μπορούσαν να παρακολουθούν τις ακολουθίες από τα σπίτια τους. Είναι και αυτό μία μεγάλη ευλογία του Θεού, κατά τις δύσκολες αυτές ημέρες που ζούμε.
Πολλοί είναι εκείνοι που θλίβονται και πονούν, με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Όταν, όμως, κάποιος επιθυμεί να βρίσκεται στο Ναό του Θεού αλλά δεν του το επιτρέπουν οι συνθήκες, αυτό το γνωρίζει ο Θεός, και του το καταλογίζει ως παρουσία στο Ναό. Να προσευχόμαστε, λοιπόν, όσο μπορούμε περισσότερο στον Άγιο Τριαδικό Θεό, να παρακαλούμε την Παναγία μας να πρεσβεύει για όλο τον κόσμο, να εργαζόμαστε την έμπρακτη μετάνοια, να αλλοιώνουμε τα πάθη σε αρετές ώστε να τελειώσει αυτή η δύσκολη και έμπονη πνευματική δοκιμασία.
Στον ενοριακό Ναό του Αγίου Νικολάου ευρίσκεται, από την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η Αγία και θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας, από την Ιερά Μονή Μικροκάστρου, την οποία μπορούν οι πιστοί να προσκυνούν και να προσεύχονται για λίγη ώρα μπροστά της, κατά τις ατομικές – προσωπικές προσευχές τους, καθημερινά από τις 9.00 το πρωί μέχρι τις 6.30 το απόγευμα.
Την Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020 εορτάστηκε με την πρέπουσα λαμπρότητα η μεγάλη Θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και η επέτειος της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821 στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στη Σιάτιστα.
Το απόγευμα της παραμονής εψάλη ο πανηγυρικός μεγάλος εσπερινός της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ανήμερα της μεγάλης εορτής της Πίστεως και της Πατρίδος μας, τελέστηκε η Θεία Λειτουργία από τους πρωτοπρεσβυτέρους π. Βασίλειο και π. Νέστορα. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε πανηγυρική Δοξολογία, για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Και δυστυχώς όλα αυτά χωρίς την παρουσία των πιστών, λόγω των μέτρων προστασίας για τη μη μετάδοση του κορωνοϊού στην τοπική κοινωνία.
Τελειώνοντας η Δοξολογία, για λίγη ώρα στον σημαιοστόλιστο περίβολο του Ιερού Ναού εκπέμπονταν από τα μεγάφωνα πατριωτικά εμβατήρια και τραγούδια της εθνικής επετείου του 1821.
Μετά την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, που έχει δημιουργηθεί λόγω των εκτάκτων περιοριστικών μέτρων, τα οποία έχουν επιβληθεί ένεκα της πανδημίας του κορονοϊού, οι ακολουθίες στις Εκκλησίες τελούνται χωρίς το πλήθος των πιστών, κατάσταση η οποία προκαλεί θλίψη και πόνο.
Όμως, στην ενορία του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας εορτάσθηκε η προσκύνηση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας με την δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα. Η προσκύνηση αυτή επιτελείται την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Την Κυριακή αυτή η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει ένα ισχυρό όπλο στον παγκόσμιο άνθρωπο, τον Σταυρό του Χριστού. Ο Σταυρός του Χριστού είναι το σύμβολο του πάθους, το σύμβολο του πόνου, της θλίψης, της αγωνίας, του άγχους και καλεί τον κάθε άνθρωπο, μπροστά στη στιγμή της απελπισίας, να τον υψώσει ώστε να σταθεί στα πόδια του. Ο Τίμιος Σταυρός του Χριστού είναι η δόξα Του και το παντοδύναμο όπλο του κάθε ανθρώπου.
Στο τέλος της ακολουθίας του όρθρου, μετά το πέρας της Δοξολογίας, κατά το ασματικό «Άγιος ο Θεός», έγινε η λιτάνευση του Τιμίου Σταυρού από τους Ιερείς τον π. Βασίλειο και τον π. Νέστορα εντός του Ιερού Ναού και εναποτέθηκε στο κέντρο του Ναού, όπως ορίζει το εκκλησιαστικό τυπικό. Στη συνέχεια τον προσκύνησαν οι Ιερείς, οι Ιεροψάλτες, νεωκόρος και δύο εκκλησιαστικοί Επίτροποι, το όλο εκκλησίασμα.
Το απόγευμα της Κυριακής εψάλη ο Δ΄ κατανυκτικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Αθανασίου.
Ο Σεβασμιώτατος μετἐφερε στον Ιερό Ναό έναν μπρούτζινο Σταυρό με Τίμιο Ξύλο επάνω του. Τον τοποθέτησε εκεί που υπήρχε έτοιμο και στολισμένο το δισκάριο και στη συνέχεια τον προσεκύνησε, καθώς και οι Ιερείς του Ναού, οι Ιεροψάλτες και δύο Εκκλησιαστικοί Επίτροποι.
Τελειώνοντας ο Εσπερινός, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού, και είπε ότι, «την οποία θέσπισε η Εκκλησία να γίνεται στη μέση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, για να πάρουμε δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, ο οποίος δεν είναι εναντίον ανθρώπων, άλλωστε κανένας άνθρωπος δεν είναι εχθρός μας, αλλά εναντίον των παθών, εναντίον του κακού εαυτού μας, εναντίον του Διαβόλου. Η πάλη αυτή δεν είναι προς αίμα και σάρκα, όπως λέγει ο απόστολος Παύλος αλλά είναι πάλη προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου… είναι πάλη καθημερινή, είναι πάλη αιματηρή, δύσκολη… και πολλές φορές ο χριστιανός αποκάμει, και τότε έρχεται ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός να εμφανισθεί στη ζωή μας και να τον δούμε ως σημαία του Χριστού κατά του θανάτου και αναπτερώνει το ηθικό των χριστιανών, κι εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας… να ξεπεράσουμε την δυσκολία αυτή, να σταματήσει η πανδημία, για να μπορούμε χωρίς ασθένειες να συνεχίσουμε την ζωή μας με ευσέβεια και σεμνότητα. Γι’ αυτό και από την θέση αυτή, μέσα στον Άγιο Ναό είμαστε μόνο ο εφημέριος, οι δυο ψάλτες, δεξιά και αριστερά, και οι δυο επίτροποι ανάργυροι φύλακες του Ναού, σύνολο πέντε άτομα. Αλλά πιστεύω πως είναι γεμάτος ο Ναός, από τον νου σας και της ψυχές σας. Μέσα σ’ αυτό τον Ναό, παρακαλώ και εγώ και όλοι οι παρευρισκόμενοι και όλοι εσείς, τον Τίμιο Σταυρό, να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την δυσκολία. Προσπαθούμε και εμείς ως χριστιανοί να υπακούσουμε στην Εκκλησία, και ταυτόχρονα στις παρακλήσεις των αρμοδίων φορέων, ώστε να μην διασπείρουμε τον ιό και να βοηθήσουμε στον περιορισμό του, όσο τον δυνατό σε λιγότερα άτομα, για να περάσει γρήγορα αυτή η ώρα.
Σας παρακαλώ και εγώ, από την θέση αυτή, όσο μπορούμε να προσέχουμε. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της ελευθέρας κινήσεως, διότι αν θεωρήσουμε μόνοι μας τον εαυτό μας ως νοσούντα, τότε θα προσέχουμε και τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Και είναι κρίμα, πραγματικά είναι κρίμα, όταν εγώ νιώθω ελεύθερος και κάνω του κεφαλιού μου και να νιώθω αυτόνομος, να ταλαιπωρώ όλη την Ελλάδα. Αλλά είναι θέμα ζωής και θανάτου να προσπαθήσουμε και να φυλάξουμε τον εαυτό μας και να φυλάξουμε και τους άλλους. Και κάτι, που λέει πάντοτε η Εκκλησία και το ακούτε συνεχώς από τους καλούς σας εφημέριους, να προσευχόμαστε και να πιστεύουμε. Δεν φοβόμαστε αλλά προσέχουμε, πιστεύουμε και προσευχόμαστε ακόμη περισσότερο. Και οι άνθρωποι της Εκκλησίας αυτό τον καιρό πιστεύουν και προσεύχονται γονατιστοί μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, μπροστά στον Τίμιο Σταυρό, μπροστά στις εικόνες των Αγίων. Προσεύχονται για τον τόπο μας και για όλο τον κόσμο, ταυτόχρονα όμως προσέχουν να τηρούν όλους τους κανόνες ασφαλείας, τους οποίους οι αρμόδιες αρχές έχουν θέση υπόψη μας.
Δεν θα ήθελα να κουράσω την αγάπη σας. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε, ο Τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, η Δόξα του Χριστού, η Σημαία νίκης του Χριστού, ο θρόνος του Χριστού, και το σημείο της ορατής αγάπης του Θεού, για τον κόσμο, αλλά και το σημείο από όπου όλοι θα περάσουμε για να κριθούμε, διότι ο Τίμιος Σταυρός είναι η κρίση του κόσμου, με την δύναμή Του, να μας προστατεύει, να μας φυλάει, να μας δυναμώνει, να εξαγιάζει τα σπίτια μας και τις οικογένειές μας, και να μας δώσει την δύναμη να ξεπεράσουμε τη δυσκολία αυτή που έχει η πατρίδα μας και να φθάσουμε να προσκυνήσουμε τον Αναστάντα Κύριο, κατά τις ημέρες του ερχομένου Πάσχα. Αμήν»
Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας στις 20 Μαρτίου το απόγευμα εψάλησαν οι Γ΄ Χαιρετισμοί της Θεοτόκου. Διαβάσθηκε το μικρό Απόδειπνο και στη συνέχεια ο κανόνας «Ἀνοίξω τό στόμα μου…».
Το Γ΄ τμήμα των οίκων των χαιρετισμών διάβασε εμμελώς ο πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Βασιλείου.
Ο π. Βασίλειος μετά τις ευχές στην Παναγία και στον Χριστό, το «Ἄσπιλε, Ἀμόλυντε, Ἄφθορε, Ἄχραντε…», και το «Καί δός ἡμῖν Δέσποτα…» μίλησε επίκαιρα για την Υπεραγία Θεοτόκο, και αναφέρθηκε στον 13ο οίκο του γράμματος (Ν). Ανέλυσε τον οίκο και τα ακολουθούντα αυτόν «Χαίρε» στην Θεοτόκο.
