Εννιά μήνες συμπληρώθηκαν, την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021, από την εκδημία του μακαριστού πατέρα μας Βασιλείου Λ. Βασιλείου.

Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου τελέσθηκε ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία  Λειτουργία, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Αθανασίου, πλαισιούμενος από του Ιερείς τις ενορίας τον π. Νέστορα και τον π. Προκόπιο. Στη συνέχεια ψάλλανε το μνημόσυνο του μακαριστού Πρωτοπρεσβύτερου π. Βασιλείου.

Προ του κοινωνικού ομίλησε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος τόνισε τα εξής:

«Μεγάλος ο πλούτος, αγαπητοί μου αδελφοί της εκκλησίας μας, μεγάλος είναι ο θησαυρός, ο οποίος έχει ο Θεός και μας τον δίδει πλουσιοπάροχα. Σήμερα 17 0κτωβρίου, έχουμε μπροστά μας έναν τεράστιο θησαυρό, από τον οποίο ο καθένας μπορεί να πάρει ό,τι νομίζει καλύτερο. Και ο θησαυρός αυτός, είναι η ίδια μας, η εκκλησία…

…Σήμερα, τιμούμε και δύο ανθρώπους, οι οποίοι έδωσαν την ζωή τους πρώτα για τον Θεό και μετά για όλους τους άλλους. Ο πρώτος, είναι ο ήρωας του Μακεδονικού Αγώνος, Παύλος Μελάς, ο οποίος στις 13 Οκτωβρίου του 1904, έδωσε την ζωή του για την πατρίδα μας, για την Μακεδονία μας. Και ο δεύτερος, είναι ο πατήρ Βασίλειος, ο εφημέριος του Ναού αυτού, του οποίου σήμερα τελούμε το εννεάμηνο μνημόσυνο. Και οι δύο αυτοί άνθρωποι, ο πατήρ Βασίλειος και ο Παύλος Μελάς, μοιάζουν στο εξής: Αγάπησαν τον Θεό, πιο πολύ από τον εαυτό τους, θυσίασαν τον εαυτό τους στο βωμό του Θεού, αφιέρωσαν όλο τους τον εαυτό στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα πιστεύοντας ακράδαντα, αυτό που λέει η εκκλησία. Και θα μου πει κάποιος: «Καλά κι εγώ αγαπάω τον Θεό». Ο Θεός λέει: «Ἐάν ἀγαπᾶτε μέ, τάς ἐντολᾶς τάς ἐμᾶς τηρήσατε» δηλαδή, εάν δεν τηρούμε τις εντολές του Θεού, δεν αγαπάμε τον Θεό όσο πρέπει, αγαπάμε λίγο, όσο μας συμφέρει. Αυτό δεν είναι αγάπη, αυτό είναι συμβόλαιο.

 Με τον Θεό δεν κάνουμε συμβόλαια ή αγαπάμε ή δεν αγαπάμε. Ο πατήρ Βασίλειος, κατά τα απογευματινά κηρύγματα της Κυριακής, σας ερμήνευε το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον. Τι λέει το κατά Λουκάν ευαγγέλιον; Λέει, ότι δεν μπορεί: «Δυσί κυρίοις δουλεύειν καί θεῶ καί μαμωνά».  Τον ένα θα τον αντέξει και τον άλλο θα τον προδώσει. Τον ένα θα αγαπήσει, τον άλλο θα μισήσει. Δεν μπορούμε ταυτόχρονα να δουλεύουμε στο Θεό και στο διάβολο ή τον ένα ή τον άλλο. Κι ο πατήρ Βασίλειος κι ο Παύλος Μελάς δούλεψαν, εργάστηκαν, διακόνησαν τον Θεό, γιατί τήρησαν τις εντολές του Θεού. Και οι εντολές του Θεού είναι ελαφριές. Κι έτσι λοιπόν είχανε μια τεράστια, αγνή, καθαρή, κάθετη αγάπη προς τον Θεό. Κι όποιος αγαπάει αληθινά τον Θεό, αγαπάει αληθινά και την εικόνα του Θεού που είναι ο άνθρωπος. Έτσι λοιπόν, ο Παύλος Μελάς και ο πατήρ Βασίλειος αγάπησαν πολύ και τον άνθρωπο. Θυσίασαν τον εαυτό τους και έδωσαν την ζωή τους για τους άλλους. Όχι για τον εαυτό τους, για τους άλλους. Περιουσία δεν έκαναν, οικογένεια (να μην πω δεν κοίταξαν, κοίταξαν) αλλά, κοιτούσαν πρώτα την οικογένεια των ανθρώπων γύρω τους. Φιλάνθρωποι, ελεήμονες, όλη μέρα έτρεχαν και οι δυο για τους άλλους. Ο πατήρ Βασίλειος για τους ενορίτες του και ο Παύλος Μελάς για τους υπόδουλους Μακεδόνες. Και οι δύο, έτρεχαν για την οικογένεια την ευρύτερη, που είναι οι αδερφοί κατά πνεύμα, τα αδέρφια τους. Και τρίτον, να μην μπαίνω και σε λεπτομέρειες, εσείς ξέρετε καλύτερα. Ήταν άνθρωποι που αγάπησαν την Ελλάδα, πάνω από τον εαυτό τους. Αγάπησαν την Μακεδονία, που είναι Ελλάδα, είτε είναι στα δικά μας σύνορα είτε προς τα έξω, όλη η Μακεδονία είναι Ελλάδα. Την αγάπησαν πιο πολύ από τον εαυτό τους και αγωνίστηκαν και κήρυξαν. Ο πατήρ Βασίλειος κήρυττε και έκανε δράσεις για την πατρίδα μας και τα αδέρφια μας όλα. Έκαναν αυτό το οποίο, δεν κάνουμε εμείς σήμερα. Αγαπούσαν τον Θεό, την πατρίδα και τους ανθρώπους, με όλη τους την καρδιά, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς υπολογισμούς και χωρίς συμβόλαια. Δεν κοιτούσαν, πρώτα το συμφέρον τους και μετά υπολόγιζαν, τι θα κάνουν με τους άλλους. Κοιτούσαν, πρώτα τους άλλους, βοηθούσαν όσο μπορούσαν, κι όσο άντεχαν, κι όσο είχαν δυνατότητα και μετά πρόσεχαν τον εαυτό τους. Γι’ αυτό είναι μεγάλοι άντρες της πατρίδας μας και ο ένας και ο άλλος. Σας παρακαλώ πάρα πολύ, αγαπητοί μου αδερφοί, από τους θησαυρούς που δίνει σήμερα η εκκλησία μας, ας πάρουμε ότι μπορεί ο καθένας, αλλά κυρίως θα σας παρακαλούσα να έχουμε πρότυπο στη ζωή μας και τον Παύλο Μελά και τον πατέρα Βασίλειο, διότι αυτοί ως πρότυπα της δικής μας ζωής αλλά και της ζωής των παιδιών μας, μπορεί να οδηγήσουν την κοινωνία μας σε μεγαλεία. Που ξέρετε ποια από τα παιδιά μας θα γίνουν οι ευεργέτες μας; Λίγοι ευεργέτες έμειναν στον τόπο μας, πολλοί λίγοι και οι πιο πολλοί είναι άγνωστοι. Γιατί κάποια από τα παιδιά μας ή όλα τα παιδιά μας, να μην γίνουν ευεργέτες του τόπου μας; Από όποια έπαλξη το κάθε παιδί κι αν αγωνιστεί αργότερα στη ζωή του. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να έχει σωστά πρότυπα. Και σωστά πρότυπα, είναι ο πατήρ Βασίλειος και ο Παύλος Μελάς. Το ίδιο όμως, πρέπει να κάνουμε κι εμείς οι μεγαλύτεροι προς τα παιδιά μας. Δεν μπορούμε να λέμε στα παιδιά μας, να αγαπούν τον Θεό κι εμείς να βλασφημούμε. Δεν μπορούμε να λέμε στα παιδιά μας, να μη καπνίζουν κι εμείς να καπνίζουμε, τόσο απλό παράδειγμα. Δεν μπορεί να λέμε στα παιδιά μας να αγαπάς του ιερείς αλλά όταν έρθει η ώρα να ιερωθούν ή να επιλέξουν μια κατεύθυνση πιο κοντά προς την εκκλησία, εμείς να τα αποτρέπουμε. Σας παρακαλώ, αγαπητοί μου αδερφοί, να αγαπούμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά και όχι όπως θέλουμε και όταν θέλουμε. Να έχουμε πρότυπο, τον πατέρα Βασίλειο, τον καλό μας αυτό εφημέριο και τον Παύλο Μελά, που αγάπησαν πάνω απ’ όλα και πέρα απ’ όλα την πατρίδα, τους ανθρώπους όλους και πέρα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα τον Θεό. Αμήν.  

 Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, στον προαύλιο χώρο του Ναού, μοιράστηκε κόλλυβο και ένα μικρό γλύκισμα εις μνήμην του πατρός Βασιλείου.  Ο τάφος του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Βασίλειου Λ. Βασιλείου βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου όπου διακόνησε επί 40 έτη.

ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΑΞΙΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΕ.