Με θρησκευτική λαμπρότητα εορτάστηκε η μνήμη της Αθληφόρου Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής, στον Ιστορικό Ιερό Ναό της Αγίας στη Σιάτιστα. Ο Ιερός αυτός Ναός είναι ο αρχαιότερος σωζόμενος Ναός στη Σιάτιστα και είναι χτισμένος κατά το έτος 1677. Αποτελεί ένα αξιόλογο μνημείο μεταβυζαντινής τέχνης.
Την παραμονή της γιορτής 25 Ιουλίου 2019 εψάλη ο μέγας πανηγυρικός εσπερινός μετά αρτοκλασίας, στον οποίο προεξήρχε ο πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, Αρχιμανδρίτης π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, ο οποίος μίλησε επίκαιρα για την Αγία Παρασκευή, πλαισιωμένος από τους Ιερείς της Ενορίας, τους πρωτοπρεσβύτερους π. Βασίλειο και π. Νέστορα, καθώς και τον φιλοξενούμενο π. Μιχαήλ.
Με τη συμμετοχή πολλών πιστών και με περισσή πίστη και ευλάβεια, οι οποίοι προσήλθαν να τιμήσουν την μνήμη της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής, ακολούθησε η λιτάνευση της Αγίας εικόνας στους κεντρικούς δρόμους της ενορίας. Η λιτανεία κατέληξε στον Ιστορικό Ναό, όπου έγινε η απόλυση του εσπερινού και μοιράστηκε ο ευλογημένος άρτος.
Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής, την Κυριακή 26 Ιουλίου 2020 το πρωί, εψάλη ο Όρθρος και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλειο.
Ο π. Βασίλειος προ της Θείας κοινωνίας κήρυξε τον θείο λόγο, αναφερθείς στην Αγία Παρασκευή, στον βίο της γενικά και σε μία σωρεία θαυμάτων που επιτέλεσε η Αγία. Παίρνοντας αφορμή από την απιστία των παρόντων και βλεπόντων τα θαύματα, κατέληξε και είπε: «Τα θαύματα των Αγίων δεν φέρνουν πάντοτε την πίστη ούτε οδηγούν πάντοτε τους ανθρώπους στην πνευματική ζωή. Εκείνο το οποίο χρειάζεται για να ζήσει κάποιος πνευματική ζωή είναι, η άδολη καρδιά, η αγαθή προαίρεση και το ταπεινό φρόνημα. Το θαύμα εν πολλοίς στερεί την ελευθερία του ανθρώπου και τον επιβαρύνει κατά τη μέλλουσα κρίση, αν δεν θελήσει να πιστέψει…. Μήπως σήμερα δεν γίνονται πλήθος από θαύματα; Γιατί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν; Κατά τη μετάδοση της Θείας κοινωνίας από μία λαβίδα, τόσα χρόνια, τόσοι άνθρωποι, τόσοι Ιερείς, δεν παρατηρήθηκε μετάδοση ασθενειών αλλά αντιθέτως άνθρωποι με ασθένειες θεραπεύθηκαν ολοσχερώς. Ο Αγιασμός της ορθοδόξου Εκκλησίας μας ποτέ δεν αλλοιώνεται ούτε βρωμάει, αλλά διατηρείται επί εκατονταετίες καθαρός και πόσιμος. Το Άγιο φως του Πάσχα στα Ιεροσόλυμα εξέρχεται μόνο στον ορθόδοξο Πατριάρχη Ιεροσολύμων και ανάβει κατά θαυμαστό τρόπο τα κανδήλια και τις λαμπάδες των πολυαρίθμων πιστών. Ένας νέος ή μία νέα στη σημερινή αισχρή και ανήθικη ζωή, όταν παραμένει αγνός και παρθένος χάριν του Χριστού, δεν είναι ένα μεγάλο θαύμα; Ένας άνθρωπος τίμιος και δίκαιος και αληθής, μέσα σε μια άδικη κοινωνία, δεν είναι ένα θαύμα;
Αν ζούσε σήμερα η Αγία Παρασκευή, ποιος θα ανεχόταν την απλή γυναικεία συμπεριφορά της; Την απλότητα, τη ντροπή, τη σεμνότητα, το γυναικείο ντύσιμο, την παρθενικότητά της; Θα ντυνόταν προκλητικά όπως οι σημερινές κοπέλες, θα ασώτευε, θα ασχημονούσε; Πιθανότατα θα έλεγαν οι μητέρες στα κορίτσια τους: Κοίταξε μη γίνεις σαν κι αυτή! Όταν γιορτάζουμε έναν Άγιο, μια Αγία, τιμούμε τον Άγιο, δηλαδή, μελετούμε τη ζωή του και προσπαθούμε να μιμηθούμε τη ζωή του. Ο κάθε Άγιος είναι ένα θαύμα στην εποχή που ζει. Αν τον αθετήσουμε θα γίνει ο έλεγχός μας, αν τον μιμηθούμε θα βρεθούμε μαζί του στη Βασιλεία του Θεού δοξασμένοι και συμβασιλεύοντες με τον Κύριο Ιησού Χριστό!»