Ἁγία Κυριακή τοῦ Πάσχα στήν Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σιάτιστας.

«Τῇ Ἁγίᾳ καὶ Mεγάλῃ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα,

αὐτὴν τὴν ζωηφόρον Ἀνάστασιν ἑορτάζομεν

τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».

Με πανηγυρική μεγαλοπρέπεια, αλλά απουσιάζοντος του πληρώματος των πιστών της Ενορίας, εορτάστηκε η Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Σιάτιστας. Με την  έναρξη της ακολουθίας της Αναστάσιμης Πανυχίδος, εψάλη ο κανών του όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου, «Κύματι θαλάσσης». 

Στη συνέχεια ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Βασιλείου ομίλησε σχετικά για την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού, επισημαίνοντας ότι εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν την διάθεση να πιστέψουν στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, όποια απόδειξη και να τους δοθεί, δεν θα πιστέψουν. Μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής: 

«…ς θυμηθομε γιά λίγο τά γεγονότα. Χριστός εναι σταυρωμένος. βάσταχτος ὁ πόνος. Τόν κοροϊδεύουν. Τόν ερωνεύονται, ὁμιλοῦν ποκριτικά, δείχνουν τήν σπλαχνία τους. «λλους σωσε, αυτόν ο δύναται σσαι. Ε βασιλεύς σραήλ στί, καταβάτω νν πό το σταυρο καί πιστεύσομεν π’ ατ.» (Ματθ. ΚΖ΄ 40-44) 

 Τί ζητοῦν; Νά δον καί νά πιστέψουν. Μήπως εἶναι ὑπερβολική παίτησή τους; Τήν δεχόμαστε. Δυστυχς, ὅμως, δέν τή δέχονται ατοί οἱ ἴδιοι πού τήν ζητοῦν. Ατό εναι τό τρομερό γιά τίς ψυχές, πού τυφλώνονται π’ τόν φανατισμό καί τήν προκατάληψη.

 Ζητοῦν πόδειξη. Καί χουν να πλῆθος ἀπό ποδείξεις. Εἶναι ὅλα τά συνταρακτικά γεγονότα. Τό σκοτάδι ἀπό τίς 12 τό μεσημέρι ὡς τίς 3 τό ἀπόγευμα, ὁ φοβερός σεισμός, τό σχίσιμο τοῦ ὑφάσματος τοῦ καταπετάσματος στό Ναό τοῦ Σολομῶντος, ἡ νάσταση πολλῶν ἁγίων νεκρν, ὁ κατόνταρχος μετά ἀπό ὅλα αὐτά ὁμολόγησε καί εἶπε: «ληθς Θεο υός ἦν οτος». (Ματθ. ΚΖ΄ 51-54)

Καί μονάχα ατά; Ο διοι ο φύλακες τήν Τρίτη ἡμέρα, μετά τήν φρικτή Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, μέ θαυμασμό καί κπληξη πηγαίνουν καί τούς λένε γιά τό θαμα τς ναστάσεως. (Ματθ. ΚΗ΄ 11) Τί λλο θελαν;

Καί ατοί; Ατοί, πού ζητοσαν θαμα γιά νά δον καί νά πιστέψουν, τί κάνουν τώρα; Συγκεντρώνονται, συνεδριάζουν, κουβεντιάζουν νήσυχοι, καιί ἀποφασίζουν. Δίνουν χρήματα ρκετά στούς στρατιώτες πού φύλαγαν τό σῶμα τοῦ νεκροῦ Ἰησοῦ, καί τούς προστάζουν νά πον τι ο μαθητές του λθαν τή νύχτα καί τόν κλεψαν, ταν μες κοιμόμασταν. (Ματθ. ΚΗ΄ 12-15)

 Τόσο φοβερός εναι φανατισμός τους καί ψυχική τους τύφλωση. ρχονται, δηλαδή, ο δικοί τους νθρωποι, ο φύλακες στρατιῶτες, πού ατοί εχαν βάλει καί τούς ἀναφέρουν ὅσα συνέβησαν, σχετιά μέ τήν νάσταση το Χριστο. Κι κενοι ντί νά συγκινηθον, ἀντί νά ρευνήσουν καί νά πιστέψουν, πως τό ζήτησαν, τί σοφίζονται; πιστρατεύουν τή δωροδοκία καί τό ψέμα, λλά ταυτόχρονα καί τήν νοησία καί τόν παραλογισμό. φο κοιμόνταν οἱ στρατιῶτες, τί εδαν; ποιος κοιμται δέ βλέπει, νειρεύεται. Ατοί πού λεγαν κατέβα πό τό σταυρό γιά νά δομε καί νά πιστέψουμε, τώρα βλέπουν καί δέ θέλουν νά πιστέψουν.

 Δέν θέλουν νά δον οτε πό περιέργεια. κ τν προτέρων δη χουν πορρίψει τήν νάσταση το Χριστο. Δέν θέλουν νά ναστηθεῖ ὁ Ἰησοῦς. Δέν τούς συμφέρει. Τρομάζουν μέ τήν ἰδέα αὐτή. Ἐπειδή νάσταση το Χριστο δίνει μία περφυσική – πνευματική προέκταση τς ζως. Προεκτείνει τήν πρόσκαιρη ζωή στήν αωνιότητα καί στή δικαιοσύνη, περνώντας πό τήν πόρτα τς Κρίσεως, ἀπό τό ἀδέκαστο Δικαστήριο.

  νάσταση το Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, χει τίς συνέπειες καί γιά τούς τότε τυφλούς Γραμματες καί Φαρισαίους, λλά καί γιά λους μας. Ποιές εναι;

φο Χριστός ναστήθηκε, θά ναστηθομε κι μες.

χι μόνο ατό, λλά θά ναστηθομε γιά νά κριθομε.

Θά κριθομε δίκαια, γιά νά ποδοθον μοιβές καί τιμωρίες

Καί ατός εναι κύριος λόγος, γιά τόν ποο ο νθρωποι δέν θέλουν νά πιστεύσουν. Φοβονται, δέν θέλουν τήν Κρίση καί τή Δικαιοσύνη, πειδή ζωή τους εναι ζωή δικίας καί παρανομίας, ἁμαρτίας καί ἀποστασίας ἀπό τόν ἀληθινό Θεό. Καί ντί νά μετανοήσουν καί νά χαρον τή χαρά τς ναστάσεως, ζον νεκροί μέσα στό ψέμα, τήν νοησία καί παραλογισμό.

λλά, γαπητοί μου Χριστιανοί, μήν κοτε τά ψέματα καί τίς φλύαρες νοησίες. νάσταση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εναι γεγονός. Γεγονός ποδεδειγμένο μέ πολλές ποδείξεις.

ς λλάξουμε ζωή καί ς διώξουμε τήν ἄγνοια καί τήν προκατάληψη, καί τότε θά ζήσουμε τή Χαρά τς ναστάσεως!

Χριστός Ἀνέστη!    

Αμέσως μετά οι Ιερείς έψαλλαν το «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός…» και πήραν το φως οι παρόντες ιεροψάλτες και ο νεωκόρος. Οι ενορίτες ήταν στα μπαλκόνια των σπιτιών τους, είχαν βγάλει τα ραδιόφωνα, ακόμη και ηχητικά συστήματα στη διαπασών, και άκουγαν την ακολουθία. Άναψαν τις λαμπάδες τους από το φως του καντηλιού τους και έψαλλαν από εκεί όλο μαζί με τους Ιερείς και τους ιεροψάλτες τον χαρμόσυνο παιάνα της Αναστάσεως του Χριστού! «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτω θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».     

Το θέαμα και ακρόαμα σε ολόκληρη την Ενορία ήταν φανταστικό και καταπληκτικό. Ολόκληρη η Ενορία συμμετείχε, ήταν φωταγωγημένη και έψαλλαν όλοι μαζί, ενώνοντας τις πονεμένες προσευχές τους και στέλνοντάς τες προς τον Άγιο Τριαδικό Θεό. 

Στη συνέχεια ο π. Βασίλειος και ο π. Νέστορας μαζί με την Εκκλησιαστική Επιτροπή έδωσαν τιμητικά το Λάβαρο της Αναστάσεως στον κ. Μάρκο Γκιάτα, ο οποίος έχασε τον αδελφό του και τη μητέρα του προσφάτως, όπως ισχυρίζονται, από τον ιό του κορωνοϊού, και έμεινε μόνος. Προσφέρθηκε το λάβαρο και σε όλους εκείνους που έχουν προσβληθεί από τον ιό και αναρρώνουν, και τους ευχήθηκαν γρήγορη ανάρρωση και διά βίου υγεία.

Μετά διαβάστηκε εντός του Ναού το ιερό ευαγγέλιο της Αναστάσεως του Χριστού, το Β΄ εωθινό, και εψάλη πανηγυρικά και με στεντόρεια φωνή το «Χριστός Ἀνέστη». Ακολούθησε ο όρθρος της Αναστάσεως και η πανηγυρική και λαμπρή πρώτη Θεία Λειτουργία του Πάσχα. Κοινώνησαν δύο πιστοί των αχράντων μυστηρίων, βροντοφώναξαν το «Χριστός ανέστη» και μετά το τέλος της Πανηγυρικής Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας οι Ιερείς της Ενορίας μοίρασαν ως ευλογία μαζί με το αντίδωρο και από ένα κόκκινο αυγό.

Να ευχηθούμε, ώστε να δείξουμε έμπρακτη μετάνοια, αλλαγή σκέψεως και τρόπου ζωής, για να μας λυπηθεί ο Κύριος και Θεός μας, και να μην συμβεί ξανά τέτοια λυπηρή περίοδος, φοβισμένου εγκλεισμού των ανθρώπων και κλείσιμο των Εκκλησιών. Ας πάρουμε θάρρος από τη μεγάλη νίκη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επί του θανάτου και ας βιώνουμε τη ζωή μας σύμφωνα με το θέλημα του Αγίου Τριαδικού Θεού.

Αγαπητοί μου φίλοι, «Χριστός Ἀνέστη»!!!    

This entry was posted in Επικαιρότητα and tagged . Bookmark the permalink.