Μετά την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, που έχει δημιουργηθεί λόγω των εκτάκτων περιοριστικών μέτρων, τα οποία έχουν επιβληθεί ένεκα της πανδημίας του κορονοϊού, οι ακολουθίες στις Εκκλησίες τελούνται χωρίς το πλήθος των πιστών, κατάσταση η οποία προκαλεί θλίψη και πόνο.
Όμως, στην ενορία του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας εορτάσθηκε η προσκύνηση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας με την δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα. Η προσκύνηση αυτή επιτελείται την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Την Κυριακή αυτή η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει ένα ισχυρό όπλο στον παγκόσμιο άνθρωπο, τον Σταυρό του Χριστού. Ο Σταυρός του Χριστού είναι το σύμβολο του πάθους, το σύμβολο του πόνου, της θλίψης, της αγωνίας, του άγχους και καλεί τον κάθε άνθρωπο, μπροστά στη στιγμή της απελπισίας, να τον υψώσει ώστε να σταθεί στα πόδια του. Ο Τίμιος Σταυρός του Χριστού είναι η δόξα Του και το παντοδύναμο όπλο του κάθε ανθρώπου.
Στο τέλος της ακολουθίας του όρθρου, μετά το πέρας της Δοξολογίας, κατά το ασματικό «Άγιος ο Θεός», έγινε η λιτάνευση του Τιμίου Σταυρού από τους Ιερείς τον π. Βασίλειο και τον π. Νέστορα εντός του Ιερού Ναού και εναποτέθηκε στο κέντρο του Ναού, όπως ορίζει το εκκλησιαστικό τυπικό. Στη συνέχεια τον προσκύνησαν οι Ιερείς, οι Ιεροψάλτες, νεωκόρος και δύο εκκλησιαστικοί Επίτροποι, το όλο εκκλησίασμα.
Το απόγευμα της Κυριακής εψάλη ο Δ΄ κατανυκτικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Αθανασίου.
Ο Σεβασμιώτατος μετἐφερε στον Ιερό Ναό έναν μπρούτζινο Σταυρό με Τίμιο Ξύλο επάνω του. Τον τοποθέτησε εκεί που υπήρχε έτοιμο και στολισμένο το δισκάριο και στη συνέχεια τον προσεκύνησε, καθώς και οι Ιερείς του Ναού, οι Ιεροψάλτες και δύο Εκκλησιαστικοί Επίτροποι.
Τελειώνοντας ο Εσπερινός, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού, και είπε ότι, «την οποία θέσπισε η Εκκλησία να γίνεται στη μέση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, για να πάρουμε δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, ο οποίος δεν είναι εναντίον ανθρώπων, άλλωστε κανένας άνθρωπος δεν είναι εχθρός μας, αλλά εναντίον των παθών, εναντίον του κακού εαυτού μας, εναντίον του Διαβόλου. Η πάλη αυτή δεν είναι προς αίμα και σάρκα, όπως λέγει ο απόστολος Παύλος αλλά είναι πάλη προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου… είναι πάλη καθημερινή, είναι πάλη αιματηρή, δύσκολη… και πολλές φορές ο χριστιανός αποκάμει, και τότε έρχεται ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός να εμφανισθεί στη ζωή μας και να τον δούμε ως σημαία του Χριστού κατά του θανάτου και αναπτερώνει το ηθικό των χριστιανών, κι εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας… να ξεπεράσουμε την δυσκολία αυτή, να σταματήσει η πανδημία, για να μπορούμε χωρίς ασθένειες να συνεχίσουμε την ζωή μας με ευσέβεια και σεμνότητα. Γι’ αυτό και από την θέση αυτή, μέσα στον Άγιο Ναό είμαστε μόνο ο εφημέριος, οι δυο ψάλτες, δεξιά και αριστερά, και οι δυο επίτροποι ανάργυροι φύλακες του Ναού, σύνολο πέντε άτομα. Αλλά πιστεύω πως είναι γεμάτος ο Ναός, από τον νου σας και της ψυχές σας. Μέσα σ’ αυτό τον Ναό, παρακαλώ και εγώ και όλοι οι παρευρισκόμενοι και όλοι εσείς, τον Τίμιο Σταυρό, να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την δυσκολία. Προσπαθούμε και εμείς ως χριστιανοί να υπακούσουμε στην Εκκλησία, και ταυτόχρονα στις παρακλήσεις των αρμοδίων φορέων, ώστε να μην διασπείρουμε τον ιό και να βοηθήσουμε στον περιορισμό του, όσο τον δυνατό σε λιγότερα άτομα, για να περάσει γρήγορα αυτή η ώρα.
Σας παρακαλώ και εγώ, από την θέση αυτή, όσο μπορούμε να προσέχουμε. Δεν έχουμε την πολυτέλεια της ελευθέρας κινήσεως, διότι αν θεωρήσουμε μόνοι μας τον εαυτό μας ως νοσούντα, τότε θα προσέχουμε και τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Και είναι κρίμα, πραγματικά είναι κρίμα, όταν εγώ νιώθω ελεύθερος και κάνω του κεφαλιού μου και να νιώθω αυτόνομος, να ταλαιπωρώ όλη την Ελλάδα. Αλλά είναι θέμα ζωής και θανάτου να προσπαθήσουμε και να φυλάξουμε τον εαυτό μας και να φυλάξουμε και τους άλλους. Και κάτι, που λέει πάντοτε η Εκκλησία και το ακούτε συνεχώς από τους καλούς σας εφημέριους, να προσευχόμαστε και να πιστεύουμε. Δεν φοβόμαστε αλλά προσέχουμε, πιστεύουμε και προσευχόμαστε ακόμη περισσότερο. Και οι άνθρωποι της Εκκλησίας αυτό τον καιρό πιστεύουν και προσεύχονται γονατιστοί μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, μπροστά στον Τίμιο Σταυρό, μπροστά στις εικόνες των Αγίων. Προσεύχονται για τον τόπο μας και για όλο τον κόσμο, ταυτόχρονα όμως προσέχουν να τηρούν όλους τους κανόνες ασφαλείας, τους οποίους οι αρμόδιες αρχές έχουν θέση υπόψη μας.
Δεν θα ήθελα να κουράσω την αγάπη σας. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε, ο Τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, η Δόξα του Χριστού, η Σημαία νίκης του Χριστού, ο θρόνος του Χριστού, και το σημείο της ορατής αγάπης του Θεού, για τον κόσμο, αλλά και το σημείο από όπου όλοι θα περάσουμε για να κριθούμε, διότι ο Τίμιος Σταυρός είναι η κρίση του κόσμου, με την δύναμή Του, να μας προστατεύει, να μας φυλάει, να μας δυναμώνει, να εξαγιάζει τα σπίτια μας και τις οικογένειές μας, και να μας δώσει την δύναμη να ξεπεράσουμε τη δυσκολία αυτή που έχει η πατρίδα μας και να φθάσουμε να προσκυνήσουμε τον Αναστάντα Κύριο, κατά τις ημέρες του ερχομένου Πάσχα. Αμήν»