Εορτασμός της Αγίας Πεντηκοστής στην Ενορία του Αγίου Νικολάου Σιατίστης

«Πνοῇ βιαίᾳ γλωσσοπυρσεύτως νέμει,

Χριστὸς τὸ θεῖον Πνεῦμα τοῖς Ἀποστόλοις.

Ἐκκέχυται μεγάλω ἑνὶ ἤματι Πνεῦμ’ ἁλιεῦσι.»

Την δεσποτική εορτή της Πεντηκοστής πανηγύρισε η ενορία του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας την Κυριακή 27 Μαΐου 2018. Είναι η ημέρα κατά την οποία η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει και πανηγυρίζει λαμπρά την Γενέθλιο ημέρα της.

Την παραμονή εψάλη ο μέγας πανηγυρικός εσπερινός και ανήμερα της εορτής εψάλη ο όρθρος και στη συνέχεια τελέσθηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τους Ιερείς της Ενορίας π. Βασίλειο και π. Νέστορα. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος αναφέρθηκε στην Εκκλησία και τι αυτή προσφέρει στον κόσμο.

«…Και έρχονται οι άνθρωποι τώρα και ρωτούν: Ποιος είναι ο σκοπός της Εκκλησίας; Να χτίζονται Ναοί και να καλλωπίζονται; Να γίνονται γιορτές και πανηγύρια; Και να επιδεικνύουν οι παπάδες και οι δεσποτάδες τα ακριβά άμφιά τους; Τι κάνει η Εκκλησία για τα φλέγοντα προβλήματα της εποχής μας; Ποιες λύσεις δίνει; Τι θέση παίρνει; Ποια η προσφορά της; Ρωτούν. Και απαντούν, καμμία.

Δηλαδή, το θέμα είναι ότι ο κόσμος ζητά κάτι. Και τι προσφέρει η Εκκλησία; Ασφαλώς, η Εκκλησία προσφέρει, όχι όμως ό, τι ζητά ο κόσμος. Προσφέρει αυτό που έχει, και αυτό που έχει είναι σπουδαίο και μεγαλειώδες!

Αλλά, τι ζητά ο κόσμος; Σε γενικές γραμμές, ο κόσμος ζητά ψωμί, χρήμα, υγεία, ηδονές, θεάματα, άνεση. Με δυο λόγια, ζητά απ’ την Εκκλησία να κάνει τις «πέτρες ψωμιά». Ο Χριστός, όμως, τότε δεν έκανε τις πέτρες ψωμιά. Ο Χριστός είπε: «Ὕπαγε ὀπίσω μου σατανᾶ».

Λοιπόν, τι προσφέρει η Εκκλησία;

Ο Χριστός εδραιώνοντας την Εκκλησία στη γη, δια του Αγίου Πνεύματος, δεν ήρθε να προσφέρει λύσεις πρόχειρες, τιποτένιες και πρόσκαιρες στους ανθρώπους. Τι ήρθε να προσφέρει; Ήρθε να προσφέρει τον ίδιο Του τον εαυτό, για να ζήση ο κόσμος. Το βροντοφώναξε: «Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἔχει ζωήν αἰώνιον» (Ἰω. Στ΄ 54) Ήρθε να προσφέρει και το Άγιο Πνεύμα, όταν σήμερα μάς καλεί, λέγοντας: «Ἐάν τις διψᾶ, ἐρχέσθω πρός με καί πινέτω. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθώς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοί ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. Τοῦτο δέ εἶπε περί Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν». (Ἰω. Ζ΄ 37-39)…

…Και όταν το Άγιο Πνεύμα βρει κατάλυμα, έρχεται και σκηνώνει, και προσφέρει την Αλήθεια, και τη Χάρη, και την ενότητα.

Και αρχίζει να καρποφορεί «ἀγάπη, μακροθυμία, χαρά, εἰρήνη, χρηστοήθεια, ἀγαθωσύνη, πίστη, πραότητα, ἐγκράτεια» (Γαλ. Ε΄22) Σήμερα ὑπάρχουν αὐτά τά χαρίσματα; Ὑπάρχου αὐτές οἱ ἀρετές; Δυστυχώς, απουσιάζουν. Γιατί; Επειδή το Άγιο Πνεύμα δεν βρίσκει κατάλυμα. Να ’ρθει και να μείνει. Και το κατάλυμα αυτό είναι η ψυχή μας και το σώμα μας. Με τις αμαρτίες και τα πάθη μας τα βρωμίζουμε, τα κάνουμε σπήλαιο ληστών, δαιμονικό χώρο. Κυρίως με τα σαρκικά αμαρτήματα, με την πορνεία, τη μοιχεία και την αφύσικη και διεστραμμένη ομοφυλοφιλία. Το σώμα μας πλέον δεν είναι ναός Θεού, και γι’ αυτό, το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να έλθει, και γι’ αυτό απουσιάζουν τα ευωδιαστά χαρίσματά του.

Το Άγιο Πνεύμα κάνει τον κάθε πιστό άνθρωπο, παιδί του Θεού και κατά χάριν θεό.

Ο Υιός και Λόγος του Θεού σαρκώνεται για να κάνει τον άνθρωπο «κοινωνό θείας φύσεως»…

…Σ΄ αυτές τις λίγες γραμμές προσπάθησα να σας εξηγήσω, όσο πιο απλά μπορούσα, ποιο είναι το έργο και ποια η προσφορά της Εκκλησίας.

Αν κάποιοι επιμένουν ακόμη να σέρνονται στη γη και να επιζητούν τα γήινα, η Εκκλησία με αγάπη τους τονίζει. «Όταν κουραστείτε στις αναζητήσεις σας και στις απογοητεύσεις, η Εκκλησία είναι ανοιχτή να σας προσφέρει το ζωντανό νερό, που ξεδιψά και το ζωντανό ψωμί, που χορταίνει, τα οποία είναι το Πνεύμα το Άγιο και ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός»!

Αυτόν τον θησαυρό έχει η Εκκλησία μας και αυτόν προσφέρει στον κόσμο!

Θησαυρό, όχι κάλπικο, ο οποίος δεν απογοητεύει ούτε προδίδει.

Οι άνθρωποι σήμερα είναι προβληματικοί και προβληματισμένοι, απογοητευμένοι και μετέωροι, φοβισμένοι, αγωνιούν. Είναι φτωχοί, μπορεί να τα έχουν όλα, αλλά αισθάνονται φτωχοί. Και όλα αυτά, όχι επειδή υπάρχουν τα διάφορα προβλήματα στη ζωή, αλλά επειδή δεν έχουν τον Ιησού Χριστό και το Άγιο Πνεύμα.

Αν βάλουν οι άνθρωποι τον Χριστό και το Πνεύμα το Άγιο στη ζωή τους, τότε όλα θα αλλάξουν.

Το εύχομαι απ’ τα βάθη της καρδιάς μου. Αμήν».

Στη συνέχεια τελέσθηκε η ακολουθία του Εσπερινού του Αγίου Πνεύματος, η επονομαζομένη Εσπερινός της γονυκλισίας. Εψάλησαν τα κεκραγάρια, εψάλη από όλο το εκκλησίασμα ο επιλύχνιος ύμνος «Φῶς ἱλαρόν» και στη συνέχεια το μέγα προκείμενο «Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν». Αμέσως μετά αναγνώσθηκαν από τους Ιερείς, κατά την τάξη, οι προκαθορισμένες Ευχές της Γονυκλισίας.

Είθε το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο του Αγίου Τριαδικού Θεού μας, να μας φωτίζει, να είναι σε κοινωνία μαζί μας και να μας σώζει στη ουράνια Βασιλεία Του.