Κατανυκτικός Εσπερινός Γ΄ Κυριακής των Νηστειών στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας.

Απόγευμα της Γ΄ Κυριακής των Νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως, και ο Κατανυκτικός Εσπερινός εψάλη στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ. Παύλου, των Ιερέων της πόλεως και πολλών πιστών.

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας, τα Άγια Λείψανα του Αγίου Λουκά του Ιατρού και ο Σταυρός, με τον οποίο έγινε η λιτανεία το πρωί στον Ιερό Ναό, αποτελούσαν ιδιαίτερες ευλογίες για το πλήρωμα της Εκκλησίας, που έδωσε το παρόν στο κάλεσμά της.

Μετά την ακολουθία του κατανυκτικού εσπερινού, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μίλησε για τον Τίμιο Σταυρό και το νόημα του: «Ο Σταυρός ήταν όχι μόνο τιμωρητικό αλλά και εξευτελιστικό όργανο την εποχή του Χριστού. Ο σταυρωμένος Ιησούς Χριστός μάς απαλλάσσει από τον θάνατο και τον εξευτελισμό. Σε λίγες μέρες θα ζήσουμε τα πάθη του Χριστού. Το σημαντικό είναι να μην τα δούμε εξωτερικά, ούτε καν συγκινησιακά αλλά να παρακινήσουμε τον εαυτό μας. Και σήμερα σταυρώνουμε τον Χριστό με τον σκοτισμένο νου μας.

Ο Θεός άδειασε τον εαυτό Του από όλη την θεϊκή Του δόξα και έγινε άνθρωπος. Ο Θεός έχει ήθος. Ήθος είναι το άλλο όνομα της κένωσης, είναι η Αγάπη.

Ο άνθρωπος έχει ήθος εγωισμού και όχι αγάπης. Είμαστε ανίκανοι να αγαπήσουμε, επειδή μάθαμε να δίνουμε εντολές, διαταγές, περιμένοντας ο άλλος να τις τηρήσει. Ο εγωισμός μας είναι δολοφονικός. Προσπαθεί να δικαιωθεί στους άλλους, όπως ο Φαρισαίος και δεν γνωρίζει πως, ο Θεός μάς αγαπάει όλους και όχι μόνο εμένα.

Ο Τελώνης αγαπά και αγαπάται από το Θεό. Και εμείς να αγαπήσουμε το διπλανό μας, να προτιμήσω να στεναχωρηθώ εγώ, για να δώσω χαρά στον άλλο.

Το κήρυγμα της Εκκλησίας στους αιώνες είναι: Ιησούς Χριστός εσταυρωμένος, όχι από αδυναμία αλλά από δύναμη και αγάπη.

Είναι εύκολο να μισείς, και μάλιστα να μισείς τον εχθρό σου. Θέλει λεβεντιά και δύναμη να αγαπάς τον εχθρό σου. Το κήρυγμα του Σταυρού ήταν σκάνδαλο στους Ιουδαίους, εκείνης της εποχής, και στους ιουδαΐζοντες κάθε εποχής, που πιστεύουν στη δύναμη και στην εξουσία.

Στους Έλληνες, που πίστευαν στη γνώση, ο Σταυρός ήταν μωρία. Οι άνθρωποι που ξέρουν γράμματα είναι επηρμένοι.

Δεν θα αλλάξεις τους άλλους με τις παρατηρήσεις, τις δικές σου, αλλά αν σταυρωθείς, αν πέσεις στα γόνατα και προσευχηθείς.

Ο άλλος μπορεί να γίνει ο σταυρός μου, έχω υπομονή να τον σηκώσω; Μπορεί, όμως, εγώ να είμαι ο σταυρός του άλλου. Προσέχω να μην το κάνω;

Αν σταυρώσω τον εγωισμό μου, θα αναστηθεί το θέλημα του Θεού στη ζωή μας.

Υπάρχουν δύο είδη σταυρώσεως, ο μοναχισμός, που δεν είναι αυτάρκεια, αλλά αγώνας καθημερινός εκκοπής του θελήματος και άνοιγμα στους άλλους, και ό γάμος.

Ο Σταυρός είναι η πηγή ευλογία μας. Στο λαιμό του Χριστιανού υπάρχει μόνο ο Σταυρός, υπάρχει μόνο ο Σταυρός του Χριστού και τίποτε άλλο.

Η Εκκλησία ύψωσε τον Σταυρό, για να μας δώσει δύναμη έμπνευση και φωτισμό».

This entry was posted in Επικαιρότητα. Bookmark the permalink.