Το απόγευμα της Κυριακής της Ορθοδοξίας έγινε η υποδοχή της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας της Ελεούσας από την Ιερά Μονή Μικροκάστρου.
Αρκετοί πιστοί από την πόλη μας, αψηφώντας τις άσχημες καιρικές συνθήκες, μετέφεραν την εικόνα της Παναγιάς οδοιπορώντας από το Μικρόκαστρο στη Σιάτιστα, συνεχίζοντας το όμορφο εκκλησιαστικό έθιμο.
Η υποδοχή της Εικόνας έγινε στις 5.00 το απόγευμα στην είσοδο της πόλης στην περιοχή του Αγίου Νικάνορα, από τους Ιερείς, εκπροσώπους της Δημοτικής Αρχής και πλήθος κόσμου.
Με την συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Βοΐου η εικόνα συνοδεύτηκε μέχρι τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας, όπου τελέστηκε ο Α΄ Κατανυκτικός Εσπερινός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Πολύκαρπος Αβραμίδης. Αφού μίλησε για την Υπεραγία Θεοτόκο, μεταξύ άλλων ανέφερε ότι: «Οι Ορθόδοξοι χριστιανοί είναι μακάριοι, γιατί ζουν και αγωνίζονται μαζί με το νέφος των μαρτύρων και των Αγίων, στην κορυφή των οποίων βρίσκεται η Θεοτόκος. Γι’ αυτό και της αποδίδουμε ιδιαίτερη τιμή, ιδιαίτερα οι μοναχοί, αφού έγινε σύμβολο ασκητικού ιδεώδους.
Γι’ Αυτήν, γράφει η Αγία Γραφή, μιλούν οι Άγιοι Πατέρες, Αυτήν τραγούδησαν οι υμνογράφοι και παρουσίασαν οι αγιογράφοι της Εκκλησίας μας.
Ο Θεόδωρος Αναγνώστης μας πληροφορεί ότι η Ευδοκία, σύζυγος του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄, αγόρασε στους Άγιους Τόπους εικόνα της Θεοτόκου, την οποία αγιογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς και την απέστειλε ως δώρο την αυτοκράτειρα Πουλχερία. Η αυτοκράτειρα την δώρισε στην Μονή των «Οδηγών», που ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη και ονομάστηκε «Οδηγήτρια».
Η Εικόνα της Θεοτόκου προσλαμβάνει δογματικό χαρακτήρα, αφού αποδεικνύει και βεβαιώνει την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου.
Η πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής λέγεται της Ορθοδοξίας, γιατί γιορτάζουμε την αναστήλωση των Αγίων Εικόνων και το θρίαμβο της ορθόδοξης πίστης.
Η χρήση των εικόνων στην Εκκλησία είναι αρχαιότατη συνήθεια. Πρώτος ο Μέγας Βασίλειος, χαρακτηρίζει την παράδοση της Εκκλησίας για τις Ιερές εικόνες, «Αποστολική»…
Η Εικόνα, δεν είναι μόνο ύλη και χρώματα, αλλά συγχρόνως και παρουσία πνευματικής πραγματικότητας.
Ουσιαστικά, όλες οι εικόνες είναι θαυματουργές διότι θαύματα δεν είναι μόνο οι θεραπείες σωματικών ασθενειών και η αποτροπή κάποιας συμφοράς, αλλά και η ενίσχυση της πίστεως, της ελπίδας και η ψυχική ανακούφιση των πιστών. Είναι το έγχρωμο Ευαγγέλιο, ο ζωγραφισμένος ευαγγελικός λόγος.
Είναι «ομοίωση» με το υπαρκτό, σύμφωνα το Θεόδωρο Στουδίτη, ενώ το είδωλο είναι «ομοίωση» με το ανύπαρκτο.
Οι εικόνες διδάσκουν ολόκληρο το περιεχόμενο της πίστεως, όλα τα δόγματα, είναι η Θεολογία εικονογραφημένη».
Ἐνορία Ἁγίου Νικολάου Σιάτιστας 