Την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018 στον Ιερό Ναό Αγίου Νικόλαου Σιάτιστας, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση προς τιμήν των Αγίων Τριών Ιεραρχών και προς τιμή της Μάνας – τροφοδότριας της ζωής.
Ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο κ. Γεώργιος Φίλιος, Θεολόγος – Φιλόλογος και πρώην Διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Σιάτιστας, με θέμα: «Οἱ μητέρες τῶν Ἁγίων τριῶν Ἱεραρχῶν καί ἡ σημασία τῆς ἑορτῆς τῆς μητέρας».
Ο κ. Φίλιος παρουσίασε με γλαφυρό τρόπο ιστορικά στοιχεία από τη ζωή των Αγίων Τριών Ιεραρχών: του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου καθώς και των μητέρων τους : Εμμέλειας, Νόνας και Ανθούσας. Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του, η παρουσίαση ήταν ένας ύμνος προσφοράς της μητέρας.
Προς το τέλος της ομιλίας του, ο κ. Γ. Φίλιος κατέληξε:
«…Ανυπέρβλητο, ύψιστο είναι από το Θεό το μεγαλείο και η αξία της Μητέρας, απέραντος ο ουρανός της αγάπης της.
Ο Γάλλος ποιητής Ρισπέν, σ’ ένα του ποίημα, ως εξής παρασταίνει το μεγαλείο της καρδιάς της. Έχει μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου:
«Ένα παιδί, μοναχοπαίδι, αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, τα παιδιά,
μ’ αν θέλεις να σου δώσω την καρδιά μου –
της μάνας σου να μου φέρεις την καρδιά,
να ρίξω να την φάει το σκυλί μου.
Τρέχει ο νιος, τη μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει
και τρέχει να την πάει,
μα σκοντάφτει και πέφτει ο νιος
με την καρδιά κατάχαμα.
Κυλάει ο νιος
και η καρδιά της μάνας του κυλάει.
Και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
Χτύπησες αγόρι μου; Και κλαίει!»
Κι ένα πραγματικό γεγονός: «Μια μητέρα πήγε αεροπορικώς στην Κορέα, επειδή ο γιος της στρατιώτης κινδύνευε βαριά τραυματισμένος. Απαιτούνταν μεγάλη προσοχή, γιατί η δυνατή συγκίνηση μπορούσε να σκοτώσει το παιδί, που λάτρευε τη μητέρα του. Την έντυσαν νοσοκόμα για να τον πλησιάσει, να τον δει. Πήγε κοντά του, ενώ εκείνος βρισκόταν σε λήθαργο. Έβαλε το ένα της χέρι στο δικό του και με το άλλο χάιδεψε μόλις απαλά το μέτωπό του. Και τι έγινε! Στο ανέκφραστο πρόσωπο του νέου, στην αφασία που βρισκόταν, άνθισε ένα χαμόγελο και με κλειστά τα μάτια του πρόσφερε μερικά λόγια που έκαναν όχι μόνο τους παριστάμενους, αλλά και τους τοίχους, θα λέγαμε, να ραγίσουν. «Ώ, είπε ψιθυρίζοντας, σαν να με αγγίζει το χέρι της μανούλας μου…»
Αυτή, λοιπόν, είναι η μητέρα, για την οποία δίκαια καθιερώθηκε η Παγκόσμια εορτή.
Μέσα στο φόβο, την αγωνία και το άγχος που πιέζει σήμερα τις ψυχές των ανθρώπων, μέσα στην κρίση που περνά η οικογένεια και η κοινωνία από τα κηρύγματα και τις διάφορες θεωρίες κακόβουλων και διεστραμμένων ανθρώπων, μόνο οι μητέρες της πατρίδας μας, της Ελληνορθόδοξης χώρας, μπορούν να φέρουν φως και παρηγοριά στις ταραγμένες και χειμαζόμενες καρδιές όλων μας.
Ας ευχηθούμε, οι ελληνίδες μητέρες να φανούν αντάξιες του μεγάλου προορισμού τους.
Με πρότυπο την Παναγία μητέρα του Χριστού, με οδηγό την Ελληνοχριστιανική παράδοση, όπως έπραξαν οι άγιες εκείνες μητέρες των Τριών Ιεραρχών, με την προσεκτική χριστιανική ανατροφή των παιδιών τους, να θεμελιώνουν βαθιά στην ψυχή τους την πίστη στο Θεό, την ευσέβεια, την αγάπη προς την Εκκλησία και τον συνάνθρωπό τους, την καλοσύνη, την ευγένεια, τη συναίσθηση του καθήκοντος και την ενδυνάμωση στον αγώνα της ζωής.
Ας ευχηθούμε, ο Δοτήρ παντός αγαθού Κύριος, δια πρεσβειών των Τριών Ιεραρχών και των αγίων μητέρων τους, να τις πληθύνει και να τις ενισχύει με την πανσθενή Του δύναμη.»
Η εκδήλωση διανθίσθηκε με βυζαντινούς ύμνους της εορτής των Αγίων Τριών Ιεραρχών και της εορτής της Υπαπαντής, καθώς και με τραγούδια, για τους Τρεις Αγίους και τη Μάνα. Τους ύμνους και τα τραγούδια εκτελέσθηκαν από την χορωδία της παραδοσιακής μουσικής της ενορίας του Αγίου Νικολάου, με μαέστρο τον καθηγητή μουσικής κ. Παναγιώτη Αμεξίζογλου.
Η όλη προσπάθεια, εμπλουτίστηκε και με ποιήματα που απήγγειλαν η Περιστέρα Σβώλη, η Μαρία Καρανάσιου και η Ευφημία Ώττα, ενώ παρουσιάστρια της όλης εκδηλώσεως ήταν η Μαλαματή Ζιώγου – Λογδανίδη.
«Ο προϊστάμενος της ενορίας, πατήρ Βασίλειος, ευχαρίστησε όλους τους συμμετέχοντες και κατέληξε:
Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Γεώργιο Φίλιο, για την εκτενή και μεστή και εμπεριστατωμένη ομιλία του, για τις άγιες μητέρες των Αγίων Τριών Ιεραρχών, την Εμμέλεια, τη Νόνα και την Ανθούσα.
Συμπερασματικά, θα ήθελα να πω, ότι οι πνευματοφόροι Άγιοι τρεις Ιεράρχες δια της γλώσσας, της ελληνικής, δια της φιλοσοφικής σκέψεως, της ελληνικής, διέδωσαν στον κόσμο ολόκληρο τον Λόγο του Θεού. Μετέφεραν το θέλημα του Θεού στους ανθρώπους. Δια της ελληνικής εννοιολογικής γλώσσας! Η γλώσσα μας, αγαπητοί μου, η ελληνική, είναι μεγάλο δώρο του Θεού στον κόσμο, και την ομιλούμε εμείς οι Έλληνες από χιλιάδες χρόνια.
Ταυτόχρονα, όμως, απέρριψαν την ελληνική θρησκεία, με τους εκατοντάδες ψεύτικους, φανταστικούς θεούς. Η θρησκεία αυτή είναι δημιούργημα ανθρώπινο, προβολή δαιμονική. Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται: «Οι Θεοί των εθνών, δαιμόνια εισί». Απέρριψαν, επίσης, τα ήθη, τα έθιμα ή τα μεταμόρφωσαν χριστιανικά. Απέρριψαν και το κοσμικό – εθνικό φρόνημα.
Τους Τρεις αυτούς Αγίους, τους είχαμε μέχρι πρότινος, προστάτες της Ελληνικής Παιδείας. Και για την ποικίλη μόρφωση, (για τις επιστήμες), αλλά κυρίως για το ήθος, για το πώς θα χρησιμοποιεί ο εκπαιδευόμενος, ο μαθητής την γνώση.
Εμείς, σήμερα, μείναμε μόνο στη γνώση, στις επιστήμες, στην τεχνολογία, στην πρακτική, χωρίς το ένθεο ήθος, χωρίς τον ένθεο τρόπο εφαρμογής στην πράξη, της ποικίλης γνώσεως.
Αυτό το βλέπουμε όλο και πιο καθαρά, όσο περνάει ο καιρός. Έχουμε ανθρώπους με τεράστια μόρφωση αλλά χωρίς το εν Χριστώ ήθος, που τις γνώσεις τους αντί να τις χρησιμοποιούν για τους ανθρώπους, για την φύση, τις χρησιμοποιούν για τη καταστροφή και των ανθρώπων και της φύσεως.
Αυτό το ήθος, το έδωσαν στους Τρείς μεγάλους Ιεράρχες, οι μητέρες τους, οι Άγιες, η Εμμέλεια, η Νόνα και η Ανθούσα.
Ας είναι πρότυπο για όλες τις μητέρες.»
Στο τέλος ο π. Βασίλειος ευχαρίστησε όλους όσοι συνεργάσθηκαν, για να γίνει αυτή η εκδήλωση, τον ομιλητή κ. Γεώργιο Φίλιο, Θεολόγο και Φιλόλογο, πρώην Διευθυντή του Μουσικού Σχολείου Σιάτιστας, τον μαέστρο κ. Παναγιώτη Αμεξίζογλου, καθηγητή Μουσικής, τα μέλη της χορωδίας, την εκφωνήτρια και τις εκφωνήτριες των ποιημάτων.
Η εκδήλωση έκλεισε με τον ένδοξο ύμνο «Μακεδονία Ξακουστή» και τον Εθνικό Ύμνο, που τους τραγούδησαν όλοι οι παρευρισκόμενοι με εθνικό παλμό.
Μετά το πέρας της εκδηλώσεως προσφέρθηκε σε όλες τις μάνες και τους παραβρισκόμενους ως δώρο από την ενορία, το βιβλίο με τίτλο: «Μάνα ή το άρχηστο πράγμα;» και ένα γλύκισμα – συνοδευτικό της γλυκιάς λέξης «ΜΑΝΑ».
Μέσα στο Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο προσφέρθηκε κέρασμα με διάφορα εδέσματα στις κυρίες της χορωδίας και σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Ἐνορία Ἁγίου Νικολάου Σιάτιστας 