Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, 19 Μαρτίου 2017,  στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας, τελέσθηκε ο Γ΄ Κατανυκτικός Εσπερινός,  χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. κ. Παύλου και με την παρουσία των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως και πλήθους κόσμου.

Ομιλητής ήταν ο ίδιος ο Σεβασμιώτατος και στην θεολογική και βαθυστόχαστη ομιλία του, επικεντρώθηκε στο θεσμό της Νηστείας. Όπως ανέφερε, «Τον θεσμό της Νηστείας τον έχουμε θεοπαράδοτο και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη.

Δεν τον επινοήσαμε εμείς οι άνθρωποι αλλά ο Ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος όχι απλώς τον θεσμοθέτησε αλλά ταυτόχρονα τον εφήρμοσε. Και έτσι η Εκκλησία στοιχούσα στο παράδειγμα του Χριστού, καλεί και μας τους πιστούς, στο διάστημα της ζωής μας, μέσα στην Εκκλησία, να ασκούμεθα με την άσκηση της Νηστείας. Μας έχει ορίσει την Τετάρτη και την Παρασκευή, όχι τυχαία, γιατί η Τετάρτη είναι η ημέρα που ο Κύριος προδόθηκε, είναι η προδοσία του Ιούδα, που μας θυμίζει την προδοσία του κάθε ανθρώπου, του καθενός από μας, και δεύτερον είναι η Παρασκευή, που είναι η μέρα της Σταυρικής του θυσίας.

Αυτά τα γεγονότα δεν μπορούμε να τα παραβλέπουμε, αν πραγματικά είμαστε πιστοί. Αν πραγματικά σχετιζόμαστε με τον Χριστό, δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους η ζωή του Χριστού. Αντίθετα, η ζωή του Χριστού υπομνηματίζει τη ζωή μας, μέχρις ότου η Ζωή του γίνει ζωή μας. Γιατί, αυτός είναι ο στόχος μας. Δεν είναι να μεγαλώσουμε και κάποια στιγμή να πεθάνουμε, αλλά να φτάσουμε «εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού». Γι’ αυτό αγωνίζεται και γι’ αυτό ζει ο πιστός άνθρωπος, για να φθάσει «εις μέτρον ηλικίας…» δηλ. τότε που η ζωή μου θα ’χει πληρωθεί από το Χριστό, από το θέλημά του, από την εμπιστοσύνη μου σ’ Εκείνον. Όταν η ζωή του έχει γίνει ζωή μου…»   

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος, ευχήθηκε, «εμείς που τ’ ακούμε, να τα ζούμε και να πορευόμαστε. Και η χάρη του Θεού θα ευλογεί τη ζωή μας. Και η ευλογία του Θεού, έστω και σε λίγους ανθρώπους, είναι προφύλαξη. Και για τους πολλούς, που ζουν ανόητα, μέχρις ότου ξυπνήσουν και μετανοήσουν και βρουν το δρόμο τους.»

Στο τέλος του Εσπερινού, Κληρικοί και οι λαϊκοί έλαβαν την ευχή του Σεβασμιωτάτου, καθώς και από μία πλαστικοποιημένη εικονίτσα με τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό.