Με ευλάβεια και κατάνυξη τελέσθηκε την Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017, η Ακολουθία του Μυστηρίου του Αγίου Ευχελαίου στο Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας από του Ιερείς π. Βασίλειο και π. Νέστορα.

Στο τέλος της Ιεράς Ακολουθίας ο πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος μίλησε σχετικά με το Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου.

Αναφέρθηκε στις προϋποθέσεις για θαυματουργική θεραπεία, τονίζοντας την ενδεδειγμένη πνευματική προετοιμασία αλλά και την αληθινή και δυνατή Πίστη, που πρέπει να έχει ο άνθρωπος, ώστε να έλθει η Χάρις του Θεού και να τον θεραπεύσει.

Μίλησε για τις σωματικές και τις ψυχικές ασθένειες και τη σχέση που έχουν με την πνευματική ζωή του ανθρώπου.

«…Στην ακολουθία του Αγίου Ευχελαίου, είπε, όλα τα αποστολικά και τα ευαγγελικά αναγνώσματα αναφέρονται στις διάφορες σωματικές και ψυχικές ασθένειες που έχουμε εμείς οι άνθρωποι. Δηλαδή βλέπουμε αυτή την φθορά του ανθρωπίνου γένους.

Και πώς θα απαλλαχτούμε απ’ αυτή τη φθορά; Αυτό το οποίο μας λέει ο Κύριος, είναι ότι η απαλλαγή μας θα έλθει μόνον όταν ενωθούμε με το Θεό. Και πώς θα ενωθούμε με το Θεό, όταν ο Θεός είναι Άγιος και καθαρός και άσπιλος και πανάχραντος και χωρίς κανένα σπίλο ή ρυτίδα; Πώς θα ενωθούμε εμείς οι οποίοι είμαστε βρώμικοι; Θα ενωθούμε μόνο όταν θα υπάρξει άφεση των αμαρτιών μας. Θα ενωθούμε μόνο με την μετάνοιά μας.

Δηλαδή, πριν από το μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου, θα πρέπει να προηγηθεί ένα άλλο μυστήριο, το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως, που πρέπει με μετάνοια να πάμε εκεί μπροστά στον Ιερέα, στο πετραχήλι του, να τον παρακαλέσουμε να μας συγχωρήσει αυτές τις αμαρτίες, όσες βλέπουμε, όσες νοιώθουμε, όσες καταλαβαίνουμε, για να μπορέσουμε να γίνουμε όσο το δυνατόν καθαροί, δηλαδή ο Θεός να μας καθαρίσει, όχι ο ιερέας, για να μπορέσουμε να ενωθούμε με τον Θεό.

Μόνο όταν κάποιος ενωθεί με το Θεό, από εκεί και πέρα δεν έχει καμία ασθένεια, καμία αρρώστια, κανένα βάσανο, όπως αυτό φαίνεται μέσα πάλι στην Αγία Γραφή, η οποία λέγει ότι, όταν θα φθάσουμε στη Βασιλεία του Θεού, όταν θα είμαστε μέσα στη Βασιλεία του Θεού, δηλαδή, ενωμένοι με τον Θεό, τότε δεν υπάρχει ούτε πόνος ούτε θλίψη ούτε βάσανος, ούτε φωνή ούτε κραυγή, ούτε ασθένεια ούτε θάνατος δεν υπάρχει τίποτα. Αλλά όσο βρισκόμαστε εδώ στη γη, και όσο βρισκόμαστε μέσα στο χώρο της αμαρτίας, τότε έχουμε αυτά τα άσχημα αποτελέσματα.

Διαβάσαμε στην τελευταία ευχή: «…ου τίθημι εμήν χείρα αμαρτωλόν επί τας κεφαλάς των προσελθόντων σοι εν αμαρτίαις και αιτουμένων παρά σού δι᾽ ημών άφεσιν αμαρτιών· αλλά σην χείρα κραταιάν και δυνατήν, την εν τω αγίω Ευαγγελίω τούτω, ό οι συλλειτουργοί μου κατέχουσιν επί τας κεφαλάς των δούλων σου τούτων έκτεινον· και δέομαι συν αυτοίς και ικετεύω την συμπαθεστάτην και αμνησίκακόν σου φιλανθρωπίαν·  ο Θεός, ο Σωτήρ ημών, ο δια του προφήτου σου Νάθαν, μετανοήσαντι τω Δαυίδ επί τοις ιδίοις αυτού  αμαρτήμασιν άφεσιν δωρησάμενος, και του Μανασσή την επί μετανοία προσευχήν δεξάμενος, αυτός και τους δούλους σου τούτους μετανοούντας επί τοις ιδίοις αυτών πλημμελήμασι, πρόσδεξαι, τη συνήθει σου φιλανθρωπία, παρορών αυτών πάντα τα παραπτώματα…»

Απ’ ό, τι βλέπουμε, μόνον κατόπιν μετανοίας, κατόπιν συγχωρήσεως των αμαρτιών μπορούμε να προσέλθουμε να πάρουμε το Άγιο Έλαιο, να χρισθούμε και να βοηθηθούμε. Γι’ αυτό και βλέπουμε πάρα πολλές φορές, ερχόμαστε και ξαναερχόμαστε και πάλι ερχόμαστε, χρόνια ολόκληρα, συνεχίζουμε να έχουμε χρόνιες ασθένειες, οι οποίες δεν φεύγουν. Απ’ αυτό, δεν διερωτηθήκαμε ποτέ να πούμε, εφ’ όσον ο Θεός είναι δυνατός, εφ’ όσον δια του Αγίου ελαίου μάς δίνει την ίαση, εγώ γιατί δεν γιατρεύομαι; Ή, ο άνθρωπος, στου οποίου το σπίτι θα πάει ο Ιερέας, είναι άρρωστος, είναι κατάκοιτος, έχει οποιοδήποτε πρόβλημα, αυτός ο άνθρωπος γιατί δεν γιατρεύεται; Γιατί δεν διορθώνεται η κατάστασή του; Η οικογενειακή του, η κοινωνική του κατάσταση; Γιατί δεν αλλάζουν αυτά;

Αυτό γίνεται διότι ερχόμαστε εδώ στην Εκκλησία, στο Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου, σχεδόν απροετοίμαστοι. Ποιος από μας εξομολογήθηκε χθες; Προχθές; πριν από λίγες μέρες; Ποιος εξομολογήθηκε μετανοιωμένος, για τις αμαρτίες που έχει κάνει; Δηλαδή να έχει πάρει την απόφαση να μην ξανακάνει τις ίδιες αμαρτίες. Ποιος το έκανε αυτό. Οπότε και αν χριστούμε, όσο λάδι κι αν βάλουμε επάνωμας, το αποτέλεσμα θα είναι να έχουμε πάρει μια μικρή ευλογία και τίποτε άλλο… Θεραπεία της αρρώστιας, απαλλαγή του ποικίλου βάρους, λύση του προβλήματος δεν παίρνουμε.

Σε οποιοδήποτε Αγιαστικό μυστήριο κι αν ερχόμαστε προετοιμασμένοι, αυτή τη στιγμή, την ίδια στιγμή θα γίνει το θαύμα. Μόλις θα χριστεί ο άνθρωπος, θα του λυθεί το πρόβλημα, γιατί ο Θεός είναι δυνατός, και μπορεί να το κάνει.

Οπότε, αφού ο Θεός δεν το κάνει, κάπου σκαλώνει η υπόθεση. Κάπου υπάρχει το πρόβλημα.

Ας το προσέξουμε πάρα πολύ αυτό, ούτως ώστε κάθε φορά που τελείται το Άγιο Ευχέλαιο, να μην ερχόμαστε χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, να μην ερχόμαστε με αναίδεια ή και με πονηριά, να πάρουμε πλαγίως την ευλογία του Θεού, αλλά με ταπείνωση, με συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας, με μετάνοια και με συντριβή. Ο Θεός είναι μεγάλος, και δυνατός, και φιλάνθρωπος, και οικτίρμων. Και θέλει να μας βοηθήσει, και θα μας βοηθήσει.»    

Στο τέλος της ακολουθίας, και ενώ οι ιεροψάλτες διάβασαν το Μέγα Απόδειπνο, ο π. Βασίλειος, με πολύ υπομονή, έχρισε όλους τους πιστούς, που έσπευσαν να πάρουν την ευλογία του Αγίου Ευχελαίου.