Την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017, η Εκκλησία μας τίμησε τη μνήμη του Αγίου Τρύφωνος του μεγαλομάρτυρος, που έχει καθιερωθεί στην Εκκλησιαστική Παράδοση ως ο προστάτης των αμπελουργών.

Ο Άγιος Τρύφων παρουσιάζεται μάλιστα στις νεώτερες αγιογραφίες ως νέος, αγένειος, σγουρομάλλης, να κρατάει με το αριστερό του χέρι «κλαδευτήρι», εργαλείο, δηλαδή, με το οποίο γίνεται το κλάδεμα των αμπελιών, η κύρια αμπελουργική εργασία της χρονικής αυτής περιόδου.

Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικάνορος, στην Ενορία του Αγίου Νικολάου, εορτάστηκε πανηγυρικά η μνήμη του Αγίου Τρύφωνος.

Τη Θεία Λειτουργία τέλεσαν οι Ιερείς π. Βασίλειος και π. Νέστορας. Ακολούθησε αρτοκλασία και στη συνέχεια οι Ιερείς διάβασαν τον αγιασμό και τις ευχές του Αγίου Τρύφωνος.

Στο τέλος, ευλόγησαν με τον αγιασμό, τα μέλη του Συλλόγου Αμπελουργών – Οινοπαραγωγών Σιάτιστας «Ο Άγιος Τρύφων» και όλο το εκκλησίασμα.

Οι αμπελουργοί παίρνουν αυτόν τον αγιασμό και ραντίζουν τα αμπέλια τους, για να τα προφυλάξουν από τις διάφορες ασθένειες και τα ζωύφια.

Ο Άγιος Τρύφωνας, ως Άγιος προστάτης των αμπελουργών, δρα σημαντικά με τη θεία χάρη, κατά των ποικίλων εχθρών που ενεργούν βλαπτικά στα αμπέλια, στα δενδροκηπευτικά και τους αγρούς. Αντίξοες καιρικές συνθήκες, ασθένειες, έντομα, κάμπιες αλλά και ποντικοί υποχωρούν μπροστά του, εφόσον βέβαια οι προσευχές προς τον Άγιο συνοδεύονται με την θερμή πίστη, την εν Χριστώ ζωή και τον σεβασμό στον Άγιο.

Στον Εξορκισμό του Αγίου μάρτυρος Τρύφωνος, αναφέρονται ονομαστικά τα διάφορα ζιζάνια: «… των αδικούντων την άμπελον, την χώραν τε και τον κήπον: Κάμπη, Σκώληξ, Σκωληκοκάμπη, Σκάνθαρος, Βρούχος, Ακρίς, Επίμαλος, Καλιγάρις, Μακρόπους, Μύρμηξ, Φθείρ, Ρυγίτης, Ψυλλίτης, Καυλοκόπος, Ερυσίβη, Κοχλοί, Ψαλίτης και ει τι άλλο προσφυσούν και μαραίνον τον καρπόν της σταφυλής και των λοιπών ειδών και λαχάνων».

Επισκέπτονται, λοιπόν, τους αμπελώνες την πρώτη Φεβρουαρίου, τους ραντίζουν με αγιασμό αλλά κλαδεύουν και τέσσερα κλήματα. Τα κλήματα αυτά τα διαλέγουν να ’ναι ιδιαίτερα γερά, είτε βρίσκονται στις γωνίες του αμπελώνα, είτε σχηματίζουν σταυρό στο αμπέλι. Πάνω σ’ αυτά θα ρίξουν τον αγιασμό, προσβλέποντας στην ευφορία, στην καλή παραγωγή και στην καλοχρονιά.

Τα μέλη του Συλλόγου Αμπελουργών, στο προαύλιο του Ναού, κερνούσαν τσίπουρο και λουκούμι σε όλους όσοι εκκλησιάστηκαν.