Στις 27 Δεκεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου. Στην Ενορία του Αγίου Νικολάου η μνήμη του εορτάστηκε πανηγυρικά στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών στην πόλη της Σιάτιστας. Την Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016 το πρωί τελέστηκε ο όρθρος και στη συνέχεια η πανηγυρική Θεία Λειτουργία από τον εφημέριο της Ενορίας π. Βασίλειο. Πριν την απόλυση ο π. Βασίλειος ευλόγησε τους άρτους, τον οίνον και το έλαιον, τους οποίους έφτιασε και προσέφερε κάποια ενορίτισσα, που ευλαβείται τον Άγιο Στέφανο. Και φέτος πολλοί ήταν οι πιστοί που προσήλθαν για να ζητήσουν τις πρεσβείες και την βοήθεια του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου.

Ο Άγιος Στέφανος ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται αδικίες, προσωποληψίες και λάθη τους οποίους χειροτόνησαν οι Άγιοι Απόστολοι.

Αν και κουραστική η ευθύνη του επιστάτη για τόσους αδερφούς, παρ’ όλα αυτά ο Στέφανος έβρισκε καιρό και δύναμη για να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Και όπως αναφέρει η Αγία Γραφή: «Στέφανος πλήρης πίστεως και δυνάμεως εποίει τέρατα και σημεία μεγάλα εν τω λαώ». Δηλαδή ο Στέφανος, που ήταν γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας δυνατό, έκανε μεταξύ του λαού μεγάλα θαύματα, που προκαλούσαν κατάπληξη και αποδείκνυαν την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος.

Ο Στέφανος είχε αφιερώσει τη ζωή του στο κήρυγμα του ευαγγελικού λόγου και στη φιλανθρωπική δράση. Για την προσφορά και τις αρετές του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Με το χάρισμα αυτό θεράπευε ασθενείς και αποδείκνυε την θεότητα του Ιησού Χριστού.

Με τη βαθιά θεολογική του κατάρτιση ανέτρεπε εύκολα τις κακοδοξίες των Ιουδαίων για τη ζωή και το έργο του Χριστού, προκαλώντας την οργή και το φθόνο τους. Οι Ιουδαίοι, όμως, καθώς ήταν προκατειλημμένοι, εξαπέλυσαν συκοφάντες ανάμεσα στο λαό, που διέδιδαν ότι άκουσαν τον Στέφανο να βλασφημεί το Μωϋσή και το Θεό.

Με αφορμή, λοιπόν, αυτές τις συκοφαντίες, που οι ίδιοι είχαν ενσπείρει, άρπαξαν με μίσος το Στέφανο και τον οδήγησαν μπροστά στο Συνέδριο, τάχα για να απολογηθεί.

Η απολογία του Στεφάνου υπήρξε πρότυπο τόλμης και θάρρους. Χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξαπέλυσε λόγια – κεραυνούς εναντίον των Ιουδαίων. Και από υπόδικος, ορθώθηκε θυελλώδης ελεγκτής και κατήγορός τους. Τότε ακράτητοι οι Ιουδαίοι από το μίσος, τον έσυραν έξω από την πόλη, όπου τον θανάτωσαν με λιθοβολισμό.

Εκεί φάνηκε και η μεγάλη συγχωρητικότητα του Στεφάνου προς τους εχθρούς του, με τη φράση του, «Κύριε, μη στήσης αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην». Δηλαδή, Κύριε μη λογαριάσεις σ’ αυτούς την αμαρτία αυτή.

Με τη διδασκαλία του στον λαό, την απολογία του στο Συνέδριο, τον λιθοβολισμό και τον θάνατό του, ο Αρχιδιάκονος Στέφανος αναδείχθηκε ο πρώτος μάρτυρας του Κυρίου Ιησού Χριστού, γι’ αυτό και ονομάζεται Πρωτομάρτυρας.