ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ
ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ                                                                                                        

Νοέμβριος 2016

Ἕνα κάθε μήνα

Ἀγαπητοί μου ἐνορίτες,

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τήν 26η τοῦ μηνός Νοεμβρίου θυμᾶται, γιορτάζει καί τιμᾶ ἕναν σπουδαῖο Ἅγιο, τόν Ἅγιο Νίκωνα τόν «μετανοεῖτε». Εἶναι ἕνας Ἅγιος μέ τό παρατσούκλι «μετανοεῖτε».

Ὁ Ἅγιος Νίκων καταγόταν ἀπό τόν Πόντο, στά σύνορα μέ τήν Ἀρμενία. Ἔζησε πρίν χίλια χρόνια. Ἀγάπησε πολύ τόν Θεό, ἐπέλεξε τή μοναστική ζωή, ἀγαποῦσε πολύ καί τούς συνανθρώπους του. Περιέτρεξε πολλούς τόπους καί χῶρες, ἦρθε στήν Κρήτη καί κατέληξε στήν Πελοπόννησο. Ἡ πόλη ὅπου ἔδρασε τά τελευταῖα του χρόνια ἦταν ἡ Σπάρτη. Ἐκεῖ δίδαξε, θαυματούργησε, ἔκτισε ἕναν ὑπέροχο καί μεγάλο Ναό στό ὄνομα τοῦ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ κάτοικοι τῆς Σπάρτης καί τῶν γύρω περιοχῶν, τόν τιμοῦν κατ’ ἔτος μεγαλοπρεπῶς καί ὁλοχρονίς τόν εὐλαβοῦνται καί τόν ἐπικαλοῦνται γιά εὐλογία καί βοήθεια.

Ὁ Ἅγιος, ὅπως ἀνέφερα προηγουμένως, φέρει ἕνα παρατσούκλι, πού τοῦ προσέδωσε ὁ λαός τῆς ἐποχῆς του. Γιά νά τόν ξεχωρίσουν ἀπό τούς ἄλλους τόν ὀνόμασαν ὁ Ἅγιος Νίκων ὁ «μετανοεῖτε». Τόν ὀνόμασαν ἔτσι, ἐπειδή καθ’ ὅλη τή ζωή του, σέ ὅλες τίς περιοδεῖες, ὅπου κι ἄν βρισκόταν φώναζε στούς ἀνθρώπους: «Μετανοεῖτε»! Ἐπειδή ἔβλεπε ὅτι εἶχε πέσει πολλή δυστυχία, ἀρρώστιες, πεῖνες, πόλεμοι, ἁρπαγές, πειρατεῖες, φυσικές καταστροφές, καί οἱ ἄνθρωποι ὑπέφεραν ἀπό ὅλα αὐτά τά δεινά. Ἔβλεπε ὁ Ἅγιος ὅτι, ὅλα αὐτά τά ὑπέφεραν, ἐπειδή εἶχαν ξεχάσει τόν ἀληθινό Θεό, ἐπειδή ζοῦσαν ζωή γεμάτη κακίες καί ἀνηθικότητες.

Ὁ Ἅγιος Νίκων ἦταν πεπεισμένος ὅτι, μέ τήν ἀλλαγή τῆς ζωῆς τους, με τήν ἐπαναφορά τους στήν πίστη τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ τήν ἀλλαγή στόν τρόπο τῆς ζωῆς τους, ὅλα θά διορθωνόταν, γι’ αὐτό δέν σταματοῦσε νά φωνάζει πρός ὅλους πάντοτε τό «Μετανοεῖτε». Ἀλλάξτε τρόπο σκέψεως τοῦ νοῦ σας, ἀφῆστε τήν ἀποστατημένη ἀπό τό Θεό ζωή, σταματῆστε νά δουλεύετε στίς ἁμαρτίες καί τά πάθη. Μετανοεῖτε!!! 

Ὁ λόγος αὐτός, ἀγαπητοί μου, εἶναι λόγος τοῦ Θεοῦ διαχρονικός. Πρῶτος ὁ Σήθ καί μετά ὁ Νῶε ἦταν οἱ κήρυκες τῆς μετανοίας τῶν ἀνθρώπων. Στή συνέχεια οἱ πάμπολλοι προφῆτες τοῦ Ἰσραηλητικοῦ λαοῦ διαρκῶς διαμήνυαν στό λαό νά μετανοοῦν. Ὁ Μέγας Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ ὡς τό κύριο κήρυγμά του ἦταν τό: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν». (Ματθ. Γ’ 2) Ἀκριβῶς τό ἴδιο κήρυγμα κήρυσσε καί ὁ Ἰησοῦς Χριστός: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν». (Ματθ. Δ’ 18) Τό ἴδιο κήρυγμα ἔκανε καί ἡ πρώτη Ἐκκλησία, διά τοῦ στόματος τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καί ὅλων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων: «Μετανοήσατε, καί βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπί τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καί λήψεσθε τήν δωρεάν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». (Πράξ. Β’ 38) Ὁ δέ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, στήν ὁμιλία του ἐπί τοῦ Ἀρείου Πάγου εἶπε τά ἑξῆς: «Τούς μέν οὔν χρόνους τῆς ἀγνοίας ὑπεριδών ὁ Θεός, τά νῦν παραγγέλλει τοῖς ἀνθρώποις πᾶσι πανταχοῦ μετανοεῖν, διότι ἔστησεν ἡμέραν ἐν ᾗ μέλλει κρίνειν τήν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνη, ἐν ἀνδρί ᾧ ὅρισε». (Πράξ. ΙΖ’ 30)

Ἔκτοτε ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὡς πρῶτο καί βασικό της κήρυγμα καί σκοπό ἔχει τήν μετάνοια τῶν ἀνθρώπων. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι, ὅλοι οἱ ποιμένες της, διαρκῶς κηρύττουν μετάνοια. Ἡ Ἐκκλησία βλέπει τό εὐόλισθο τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, βλέπει τά πλανερά κηρύγματα τοῦ Διαβόλου καί τῶν συνεργατῶν του, βλέπει τό εὐπειθές τῶν ἀνθρώπων, βλέπει τή ροπή πρός τήν πρόσκαιρη ἄνεση καί τήν λαθεμένη ἀποστασία ἀπό τόν ἀληθινό Ἅγιο Τριαδικό Θεό, καί γι’ αὐτό διαγγέλλει τό σωτηριῶδες μήνυμα τῆς μετάνοιας.

Σάν νά μᾶς λέει ἡ Ἐκκλησία, «Γνωρίζω τήν ἀδυναμία τῶν ἀνθρώπων, ξέρω τό διάχυτο πνεῦμα τῆς πλάνης, κατανοῶ τόν κόπο τῆς ἀποκοπῆς ἀπό τήν ἁμαρτία καί τά πάθη καί τῆς ἐπιστροφῆς πρός τήν Ἀλήθεια τοῦ Ἁγίου Θεοῦ. Ὅμως, ἡ ζωή τῆς ἁμαρτίας, πού σᾶς σπρώχνει ὁ ἀντίδικος καί φθονερός ἐχθρός σας, θά σᾶς φέρει στήν αἰώνια ζημιά. Γι’ αὐτό, μετανοεῖτε! Διαρκῶς μετανοεῖτε! Γυρίστε τήν πλάτη σας στό Διάβολο καί πορευθεῖτε τήν ὁδό τοῦ «καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ», ἐπειδή γι’ αὐτό τόν σκοπό σᾶς ἔπλασε, νά γίνεται θεοί κατά χάριν, παιδιά δικά του, γεμάτα χαρά στήν αἰώνια καί μακάρια Βασιλεία Του».

Εἶναι λυπηρό, ἀγαπητοί μου, καί ἄξιο πολλῶν δακρύων ἡ ἀμετανοησία τῶν ἀνθρώπων. Ἡ ἀμετανοησία εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἄγνοιας τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς πλάνης του ἐχθροῦ, τῆς πολύχρονης ζωῆς στήν ἁμαρτία, πού φέρνει πώρωση καί ἀναισθησία πνευματική, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἀπιστίας. Ὁ Θεός, ἀποσύροντας τήν χάρη καί τήν εὐλογία Του, ἐπιτρέπει κάποιες φορές νά πέσουμε στά «χέρια τοῦ διαβόλου», ὁ ὁποῖος ἐπιφέρει τούς ποικίλους πόνους καί καταστροφές. Τό κάνει αὐτό γιά νά συνετισθοῦμε. Ὅμως ἐμεῖς, δέσμιοι τῆς δαιμονικῆς πλάνης, ἀδυνατοῦμε νά μετανοήσουμε. Εἶναι ὅ, τι χειρότερο μποροῦμε νά πάθουμε. Ὅσο βαδίζουμε πρός τά ἔσχατα τῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητας, αὐτοί οἱ ἄνθρωποι θά αὐξάνονται. Γράφει τό ἑξῆς φοβερό στήν Ἀποκάλυψη Θ’ (20-21). Ἔγινε μεγάλο κακό στή γῆ, σκοτώθηκαν τό 1/3 τῶν ἀνθρώπων καί οἱ ὑπόλοιποι ὅσοι ἐπέζησαν «οὐ μετανόησαν ἐκ τῶν φόνων αὐτῶν, οὔτε ἐκ τῶν φαρμακειῶν αὐτῶν, οὔτε ἐκ τῆς πορνείας αὐτῶν, οὔτε ἐκ τῶν κλεμμάτων αὐτῶν». «Καί ἐμασῶντο τάς γλώσσας αὐτῶν ἐκ τοῦ πόνου καί οὐ μετανόησαν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν».  Ἀποκ. ΙΣΤ’ (9-11)

Ἡ μετάνοια, ἀγαπητοί μου, δέν ἔρχεται οὔτε μέ τά δεινά πού μπορεῖ κάποιος νά ὑποφέρει οὔτε μέ τίς ὑποσχέσεις, ἀκόμη καί τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ μετάνοια ἔρχεται ἀπό τήν ἐπίγνωση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί ἀπό τήν ἀγάπη μας πρός Αὐτόν. Ἄν κάποιος δέν ἀγαπήσει τόν Ἰησοῦ Χριστό, μετάνοια ζωντανή καί βέβαιη δέν μπορεῖ νά ἔχει. Γι’ αὐτό, πρῶτο καί βασικό μέλημά μας στή ζωή, νά εἶναι ἡ γνωριμία μας μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό. Αὐτή θά φέρει ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς τήν ἀγάπη μας πρός Αὐτόν καί τήν εἰλικρινῆ μετάνοια.

Οἱ καιροί, ἀγαπητοί μου, εἶναι δύσκολοι καί προοιωνίζονται δυσκολότεροι. Ἡ ἀποστασία ἀπό τόν Ἅγιο Θεό ἐνεργεῖται, οἱ ἁμαρτίες καί τά πάθη ἔχουν γίνει τρόπος ζωῆς μας, ὁ ἀτομισμός μας ἀφήνει τούς διπλανούς μας νά ὑποφέρουν, τό μίσος καί ἡ κακία μας τούς δολοφονεῖ, ἡ ἀλλαζονεία καί οἱ ἁρπακτικές διαθέσεις παγκοσμίων ἡγετῶν προετοιμάζει ὁλοκληρωτικές καί πέρα ἀπ’ τή φαντασία καταστροφές. Ἡ φύση «συστενάζει καί συνωδύνει» (Ρωμ. Η’ 22) καί διαμαρτύρεται γιά τή διάχυτη ἁμαρτία καί διαστροφή, καί τήν λατρεία τοῦ Σατανᾶ. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ μέ τό στόμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου μᾶς τό τονίζει καί τό ὑπενθυμίζει: «Τά ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τό χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωή αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίω ἡμῶν». ( Ρωμ. ΣΤ’ 23) Ἡ πληρωμή πού κάνει ἡ ἁμαρτία εἶναι ὁ θάνατος ἐνῶ τό χάρισμα τοῦ Θεοῦ εἶναι ζωή αἰώνια μέσα στόν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Κύριός μας.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δέν ἀπομένει πλέον καιρός γιά χάσιμο! Δέν νομίζω ὅμως ὅτι φθάσαμε στήν ἀναισθησία. Ἡ Ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, μᾶς παρέχει ἀκόμη καιρό μετανοίας. Μποροῦμε νά τόν ἐκμεταλλευθοῦμε. Μποροῦμε νά μετανοοῦμε «πάλιν καί πολλάκις», κάθε φορά πού ξεφεύγουμε καί πέφτουμε στήν ἁμαρτία.

Ἡ ἱστορία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει καταγράψει τή μετάνοια καί τή σωτηρία πολλῶν, ἔχει καταγράψει ἐπίσης καί τήν ἀμετανοησία καί τήν κόλαση πολλῶν.

Ὁ ἔξυπνος καί σοφός ἀνθρωπος θά κάνει τήν φρόνιμη καί συμφέρουσα ἐπιλογή.

Μέ τήν ἐλπίδα νά φανοῦμε φρόνιμοι καί συνετοί

ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου

ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016 (pdf)