Το Σάββατο 18 Ιουνίου 2016, πριν την Κυριακή της Πεντηκοστής, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας εόρτασε το Σάββατο των κεκοιμημένων ή Ψυχοσάββατο.

Το απόγευμα της Παρασκευής και το πρωί του Σαββάτου, στην Ενορία του Αγίου Νικολάου, αρκετοί ήταν οι πιστοί που προσήλθαν στον κοιμητηριακό Ιερό Ναό του Αγίου Νικάνορος, για να τιμήσουν τους νεκρούς τους και να προσευχηθούν γι’ αυτούς, προσκομίζοντας κόλλυβα (σιτάρι βρασμένο). Το έθιμο των κολλύβων είναι πάρα πολύ παλιό και συμβολίζουν την ανάσταση των ανθρώπων.

Οι Ιερείς της Ενορίας π. Βασίλειος και π. Νέστορας πριν την ακολουθία του Εσπερινού έψαλλαν τρισάγια στους τάφους και στα οστεοφυλάκια του κοιμητηρίου, στους χώρους όπου φυλάσσονται τα οστά των κεκοιμημένων.

Μετά την ακολουθία του Εσπερινού του Ψυχοσάββατου, τέλεσαν μνημόσυνο υπέρ «πάντων των απ’ αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου» και μνημόνευσαν όλα τα ονόματα των κεκοιμημένων που έδωσαν οι πιστοί για μνημόνευση, καθώς και για:

* Όλους εκείνους που υπέστησαν «άωρον θάνατον», σε ξένη γη και χώρα, σε στεριά και σε θάλασσα.

* Εκείνους που πέθαναν από λοιμική ασθένεια, σε πολέμους, σε παγετούς, σε σεισμούς και θεομηνίες.

* Όσους κάηκαν ή χάθηκαν.

* Εκείνους που ήταν φτωχοί και άποροι και δεν φρόντισε κανείς να προσευχηθεί γι’ αυτούς και να τούς τιμήσει με τις ανάλογες Ακολουθίες και τα Μνημόσυνα.

Ανήμερα το Ψυχοσάββατο, κατά τη Θεία Λειτουργία μνημόνευσαν και πάλι τα ονόματα όλων εκείνων των κεκοιμημένων, που έφεραν γραμμένα οι πιστοί αλλά και στο τέλος, μετά τη Θεία Λειτουργία, τέλεσαν μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών όλων «των επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου, των κεκοιμημένων ευσεβώς ορθοδόξων βασιλέων, πατριαρχών, αρχιερέων, ιερέων, ιερομόναχων, ιεροδιακόνων, μοναχών, μοναζουσών, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέκνων, αδελφών και συγγενών ημών εκ των απ’ αρχής και μέχρι των εσχάτων».

Την ίδια στιγμή βέβαια οι πιστοί, που βρέθηκαν στο κοιμητήριο του Αγίου Νικάνορος, προσευχήθηκαν για τις ψυχές των συγγενικών τους προσώπων, φέρνοντας στη μνήμη τούς αγαπημένους τους και παρακαλώντας τον Θεό να αναπαύσει τις ψυχές τους. Μετά το πέρας των ακολουθιών αντάλλασσαν τα κόλλυβα και τις διάφορες προσφορές, που έφεραν στο Ναό, για τις ψυχές των προσφιλών τους κεκοιμημένων.