Άλλη μια κατηχητική χρονιά έφτασε στο τέλος της και μαζί μ’ αυτήν τα μαθήματα των Κατηχητικών Σχολείων της ενορίας του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας.

Γι’ αυτό το λόγο, τη Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013, η ενορία του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας διοργάνωσε στον αύλειο χώρο του Ι. Ν. Αγίου Νικολάου, μία απλή λιτή εκδήλωση λήξης των Κατηχητικών Σχολείων, για τα παιδιά, τους γονείς αλλά και για όλους τους ενορίτες, δίνοντας έναν τόνο χαράς και ζωντάνιας.

Την έναρξη της εκδήλωσης έκανε ο εφημέριος π. Βασίλειος Βασιλείου. Μετά το απολυτίκιο «Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημών…» παρουσίασε το φετινό σύνθημα, που ήταν «Όλα τα βήματα οδηγούν στο Χριστό».

Στην συνέχεια, οι μαθητές του Κατηχητικού Σχολείου των Νηπίων και της Α’ τάξης του Δημοτικού μαζί με τις κατηχήτριές τους, Χριστίνα Μπζιώτη και Χριστίνα Καπάντζου, νηπιαγωγούς, και Νικολέτα Μπζιώτη απόφοιτη του Α.Π.Θ., είπαν σ’ όλους τους παρευρισκομένους τι άκουσαν από τις δασκάλες τους όλη τη χρονιά και πόσο ευχάριστα περνούσαν μαζί τους. Στη συνέχεια τραγούδησαν και έπαιξαν το παιχνίδι της σκυταλοδρομίας.

Μετά τα παιδιά της Β’ και Γ’ Δημοτικού μαζί με την κατηχήτριά τους Μαρία Τσακμάκη, νηπιαγωγό, παρουσίασαν ό, τι έκαναν όλη τη χρονιά και τις δραστηριότητες που είχαν. Στη συνέχεια τραγούδησαν και έπαιξαν το παιχνίδι με τα μπαλόνια.

Τη σκυτάλη κατόπιν έλαβαν τα παιδιά των τάξεων Δ’, Ε’ και ΣΤ’ του Δημοτικού. Στην αρχή τραγούδησαν τραγούδια που διδάχθηκαν από την μαθήτρια του Μουσικού Σχολείου Σιάτιστας Άννα Λεζγίδου και στη συνέχεια ενημέρωσαν τους θεατές για όλα όσα διδάχθηκαν κατά τη διάρκεια της κατηχητικής χρονιάς 2012 – 2013 από την κατηχήτριά τους κ. Ευφημία Ώττα Βρεφονηπιοκόμο. Τη δική τους παρουσίαση έκλεισαν με ένα υπέροχο μικρό θεατρικό, αφιερωμένο στη μάνα.

Τα παιδιά του Γυμνασίου – Λυκείου χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος, αφού ευχαρίστησε τα παιδιά, για την απλή και λιτή εκδήλωσή τους, αλλά και τους γονείς για την παρουσία τους, μεταξύ άλλων ανέφερε και τα παρακάτω:

«Θα ήθελα να εκφράσω την χαρά μου, που βρίσκομαι απόψε εδώ σ’ αυτήν την όμορφη, απλή, λιτή εκδήλωση των παιδιών, και ακόμη να χαρώ, γιατί βλέπω και εσάς τους γονείς εδώ, που ήρθατε να δείτε τα παιδιά σας. Και μόνο το γεγονός ότι, τα παιδιά περιδιαβαίνουν το χώρο της εκκλησιάς, είναι πάρα πολύ σημαντικό, όχι μόνο για τώρα αλλά κυρίως για το αύριο της ζωής τους.

Δεν έχουμε πια πάρα πολλά πράγματα, για να μπορούμε να ελπίσουμε και όσο ο καιρός θα περνά, ίσως τώρα θα είμαστε όλο και πιο πολύ απελπισμένοι.

Είναι αλήθεια ότι, στα χρόνια τα προηγούμενα τρέξαμε πίσω από ανθρώπους, και μάλιστα μερικές φορές και εγκαταλείποντας το Θεό, και ακόμη μερικές φορές ειρωνευόμενοι την πίστη και το Θεό. Και όταν ακούγαμε κάποιες φωνές της Εκκλησίας, τότε ίσως ή θα χαμογελούσαμε ή θα τις θεωρούσαμε υπερβολικές ή θα λέγαμε άφησέ τον να λέει…

…Τα χρόνια, όμως, πέρασαν, και δοκίμασαν τις δυνατότητες του καθενός, και σήμερα ζούμε στην εποχή μιας γενικότερης κατάρρευσης σε όλους τους χώρους, και είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι, οι οποίοι αρχίζουν να υποφέρουν πρώτα και κύρια ψυχικά.

Ψάχνουμε πολλές φορές να βρούμε τους λόγους και τις αιτίες. Είμαστε πάντοτε έτοιμοι να δείξουμε τους άλλους σαν υπεύθυνους, αλλά η πραγματικότητα, αγαπητοί μου, είναι μία και μόνο. Είναι πάρα πολύ απλή. Τόσο απλή, ώστε να μην την πιστεύουμε. Εγκαταλείψαμε την πίστη και τον Χριστό. Και θα σας το πω μέσα από δυο τρεις εικόνες. Επειδή και εμείς οι μεγάλοι, ήμασταν κάποτε παιδιά, μέσα στις δικές μας οικογένειες ζήσαμε αλλιώς τη σχέση με τον Χριστό και την Εκκλησία. Είχαμε γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, που ενδιαφερόντουσαν να μας μιλήσουν για την πίστη, για την προσευχή, για τους Αγίους που γιορτάζαμε, για τους Αγίους που είχαμε τα ονόματα τους. Ακόμα πριν καν φτάσουμε στο σχολείο, είχαμε μάθει στο σπίτι την προσευχή, είχαμε μάθει στο σπίτι κάποια τροπάρια των μεγάλων γιορτών…

…Θελήσαμε να φτιάξουμε μια χώρα χωρίς πίστη, χωρίς Θεό. Τα παιδιά μας να μην μαθαίνουνε για τον Χριστό, την Παναγιά… Να βγάλουμε τα θρησκευτικά από το σχολείο, να μην κάνουμε πρωινή προσευχή.

Και εμείς τα ακούμε όλα αυτά και δεν πάμε να τους πετάξουμε έξω, αν είναι μέσα στα σχολεία ή οπουδήποτε αλλού. Να τους πούμε: Ποιοι είσαστε εσείς, για να αποφασίσετε για τα παιδιά μας;

Να μην βλέπει το παιδί την εικόνα του Χριστού. Να την βγάλουμε από τα σχολεία. Και τι να βλέπει; Τι είναι η εικόνα του Χριστού σε μια τάξη; Ξέρετε; Το μέτρο της αξίας αυτού του παιδιού. Πόσο αξίζει αυτό το παιδί; Τόσο, ώστε ένας Θεός έγινε παιδί, για χάρη του. Βγάλτε το μέτρο αυτό. Τι θα μείνει; Ποιο είναι το κριτήριο; Τι είναι το παιδί; Ένα ωραίο ζώο, που θέλει μπόλικο σανό; Και μετά, τι θα γίνει;

…Τι είναι το κατηχητικό; Σήμερα, ένα μοντέρνο σπίτι έχει πολλά δωμάτια. Το σαλόνι, την τραπεζαρία, το δωμάτιο των γονιών, και συνήθως υπάρχει και το δωμάτιο των παιδιών. Στη μεγάλη οικογένεια και στο μεγάλο σπίτι, που είναι η Ενορία, το κατηχητικό είναι το δωμάτιο των παιδιών. Εκεί που τα παιδιά έρχονται για να ζήσουνε μαζί. Να ενωθούν μεταξύ τους και να ξεπεράσουν ίσως κάποιες δυσκολίες ή κακές συνήθειες, που έχουν αποχτήσει και να είναι μαζί. Πού; Μέσα στη χάρη του Θεού. Είναι το πρώτο, το σημαντικό και το μεγάλο…

Τελειώνοντας είπε «…σας εύχομαι να χαίρεστε τα παιδιά σας, πάντοτε να είναι για σας πηγή χαράς, η ζωή τους ολόκληρη, και τώρα και αργότερα. Εύχομαι και σε σας να φροντίζετε να είστε πάντα η χαρά των παιδιών σας και να μη τους στερήσετε ποτέ το χαμόγελο, και αν κάτι δεν πάει καλά να το αλλάξετε, γιατί αυτό θα γεμίσει τη ζωή σας: Η χαρά των παιδιών σας. Και όλοι να ζείτε και να ζούμε μέσα στη χαρά της Εκκλησίας του Θεού, που δεν μας προσφέρει τίποτα σκάρτο, αλλά καθαρό χρυσό…

Στη συνέχεια, ο εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου και υπεύθυνος των κατηχητικών, π. Βασίλειος, ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Παύλο, για όλα αυτά τα ενδιαφέροντα λόγια, τα λόγια του Χριστού, της Εκκλησίας μας. Ακόμα, παίρνοντας αφορμή από το φετινό σύνθημα: «Όλα τα βήματα οδηγούν στο Χριστό» είπε: «Το κατηχητικό Σχολείο τέλειωσε τα μαθήματα, αλλά όλο το καλοκαίρι και όλη τη χρονιά η χριστιανική ζωή συνεχίζεται. Μπορούμε λοιπόν να είμαστε κοντά στην Εκκλησία, κοντά στο Χριστό, κάθε Κυριακή, κάθε γιορτή. Όταν λέμε «Όλα τα βήματα οδηγούν στο Χριστό», είναι αυτό που είπε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος: «Ετοιμάσατε την οδό Κυρίου». Είναι ένας δρόμος, από τον οποίο έρχεται ο Κύριος σε μας, και πηγαίνουμε εμείς στο Χριστό. Και αυτός ο δρόμος δεν είναι κανένας άλλος, από τη μετάνοια. «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η Βασιλεία των ουρανών». Η αλλαγή του τρόπου της ζωής μας δηλ. από τον κοσμικό στον χριστιανικό, από το θέλημα της ανέσεως και της ευκολίας στη ζωή της ασκήσεως, δηλ. του θελήματος του Θεού, αυτό είναι που θα φέρει τη σωτηρία σε όλους μας.»

Κατόπιν ο π. Βασίλειος ζήτησε απ’ όλους να σηκωθούν και να ψάλλουν τη φήμη του Σεβασμιωτάτου και το Απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου. Από τον Σεβασμιώτατο, τέλος, ζήτησε να μοιράσει στα παιδιά τα ενθύμια.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παύλος μοίρασε ως δώρο στα παιδιά με τις περισσότερες παρουσίες, από ένα βιβλίο, και σ’ όλα τα παιδιά των κατηχητικών δόθηκε ως αναμνηστικό της φετινής κατηχητικής χρονιάς, η παράσταση με το σύνθημα «Όλα τα βήματα οδηγούν στο Χριστό», με την αφιέρωση:

Αγαπημένο μου παιδί,

Η ενορία σου μέ πολύ ενδιαφέρον

καί στοργική αγάπη, σου προσφέρει

τό παρόν βιβλιαρίδιο

μέ στοιχεία κατηχήσεως.

Είσαι χριστιανός ορθόδοξος!

Ειναι επιτακτική ανάγκη

νά γνωρίζεις τήν πίστη σου.

Οι σειρήνες πού αποπροσανατολίζουν πληθύνονται.

Η απόληξη έχει πολλές πιθανότητες

νά είναι οδυνηρή καί καταστροφική.

Είσαι έξυπνο παιδί.

Δείξε σεβασμό στήν προσωπικότητά σου.

Είσαι παιδί του Θεού!

Η κατήχηση σέ βοηθά νά τόν γνωρίσεις.

Δείξε ενδιαφέρον.

Οι Ιερείς της Ενορίας

Πρωτοπ. Βασίλειος Λ. Βασιλείου

Πρωτοπ. Νέστωρ Αθ. Γκουρομήσιος
Σιάτιστα 17-6-2013

Σε όλα τα παιδιά του Γυμνασίου και Λυκείου δόθηκε ως ευλογία το βιβλίο, «Η Ορθόδοξη κατήχηση για μικρούς και μεγάλους», του Π. Γεωργίου Καλπούζου

Όμως, εκτός από την πνευματική τροφή, τα παιδιά πήραν και ένα μικρό κέρασμα, μέσα στο Ενοριακό κέντρο, προσφορά της Ενορίας του Αγίου Νικολάου.

Στον αύλειο χώρο του Αγίου Νικολάου, όπου έγινε η εκδήλωση, ήταν επάνω σε πίνακες, αναρτημένες φωτογραφίες από τις δραστηριότητες των παιδιών και τις γιορτές που διοργάνωσαν, καθώς και τα καλλιτεχνήματά τους.

Στο τέλος, όλοι μαζί βγήκαν και μία αναμνηστική φωτογραφία, για να θυμούνται την κατηχητική χρονιά που πέρασε.